Vişne 1

|22| bölüm

"Unut.. geçmişi
Bu gece.. yeniden başlıyoruz :)"
🖤
__________________________
"Adamlar hâlâ bizi arıyormuş.. şu maça katılayım burdan gideriz" dediğinde nedense üzülmüştüm.

Çünkü alışmıştım buraya, bu eve, sokaklarına sürekli yedi yirmidört peşimizde koşturan korumalara(!)

"Çağan gitmesek olmazmı?" Dediğimde başıyla onaylamaz bir haraket yaptı.

"Sözleşmeyi bozdum ve onlar bizim yerimizi bilmemelerine rağmen hareket etmiyorlar" dediğinde yavaşça gözlerimi kıstım ve geri açtım.

"Birşey planlıyorlar? Bunların başlarında kim var onu bilmemiz gerek.. yoksa ne kadar korumalardan kaçarsak kaçalım yinede peşimizde olacak ve nereye gittiğimizi bilecekler gitmemiz birşeyi değiştirmeyecek" dediğimde şaşkınlıkla kaşlarını çattı.

"Böyle şeyleri nasıl düşünüyorsun bilmiyorum ama haklısın. Sanırım bu kadar macera sana birşeyler katmış" dediğinde gözlerim koltuğun yanında duran çantama takıldı.

Oğuz kafama takılmıştı neden böyle davranıyordu.

"Sen iyimisin? Dalgın gibisin bu aralar" dedi koltukta beni kendine çekip sarılırken.

Bende ona sarıldığımda saçlarımı okşadı.
"Gergin hissediyorum bu aralar nedense" Kesinlikle Oğuz yüzündendi.

Çağan'ın eli belimi kavrayınca karnımdaki kelebekler arşa çıkmıştı.

Gözlerimi kapattım.
"Küçükken en sevdiğin şey Vişne'ydi.. bende sana vişne aldım" dediğinde aniden gözlerim açıldı.

Yüzümü ona döndürdüğümde dipdibeydik.
"Şaka? Ciddi misin!" Dedim heyecanla.

"Evet.." dedi dudaklarıma doğru mırıldanarak.
Ellerim boynuna gittiğinde dudağıma dudaklarını değdirdi.

Yavaşça öptüğünde kalbim boğazımda hızlı hızlı atıyordu.
Onun sayesinde rahatlıyordum.

Çekildiğinde gülümseyişini görmem benimde gülümsememi sağladı.
"Hadi git bize vişne getir" dediğinde güldüm ve ellerimi boynundan çekip hızla kalktım koltuktan.

Bana sarhoş gibi bakarken ben gülüyordum.
Çantamı alıp odaya götürecektim çünkü gördükçe geriliyordum.

Çantayı alıp odamıza gittim tam yere bırakacağım sırada bir ses geldi.
Odanın içinde yankılandı.
Bi cızırtı sesi.
Etrafıma baktığımda neyden gelmiş olabileceğine göz gezdirdim.

Ama hiçbirşey yoktu.
Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım ve geri açtım.
"Herşey bitince psikolağa gittikten sonra üstüne üstlük depresyona gireceğim.." dedim mırıldanarak.

Odadan çıktığım sırada kafamda türlü türlü şey geçiyordu.

Oğuz'un olayı neydi?
Yeraltının başında kim vardı?
Ne planlıyorlardı..
Hepsini bulmak 1 asr sürecek gibiydi.
Hay, poliside arayamıyorduk ki sözleşme olduğundan ve de Çağan onların arasına girdiği için Çağan'da suçlanırdı.

Ve ben yetiştirme yurduna gönderilirdim.. bunun olmasına müsade edemem.

"Başlayacağım böyle işe ya.." dedim mırıldanarak salona girerken.

***
Bu kitap uzun olacak gibime geliyor🙂👍🏻🦋✨