|30| bölüm-BİRİNCİ KİTABIN SONU

1.5K 75 59
                                    

Şu ana kadar yanımda olan herkese teşekkür ediyorum🍒✨

Vişne 2'ye beklerimm🧸🍯✨
______________________

Yanağımdaki elini sertçe ittim.
Gözlerinin içine bakıp tüm öfkemi kusmak için hazırlanıyordum.

"Kızım derken?" Dedim alaylı bir ses tonuyla.
O sırada arkamdan Çağan geldi ve tam arkamda durdu.

"Tuana, kızım bak biliyorum bana kızgınsın ama herşeyin bir açıklaması var.." dedi kendini acındırarak.

Ne açıklaması olursa olsun, avcun kadar olan bir bebeği tenha bir yerde öylece bırakıp gidemezsin.

Çağan'ın kolundan tutup yanıma çektim ve tekrar ona döndüm.
"Bak yanımdaki bu adam varya, o benim hayatımı kurtardı, eğer o orda olmasaydı ben şimdiye çoktan ölmüştüm" dedim bağırmamaya çalışarak.

"Ya beni o çöplerin arasına bırakırken ne düşünüyordun sen!" Diye bağırdım sonunda.

O kadar fazla şey kuruyordum ki kafamda sesim titremeye gözlerim dolmaya başlamıştı.

Ellerimin titrediğini fark ettiğimde saçlarımın arasından geçirdim ellerimi.

"Sakin ol.." diye fısıldadı yanımdan Çağan şefkat dolu sesiyle..

"Kızım bak ben çok özür dilerim, herşeyi anlatacağım n'olur dinle beni bi.."

"Hâlâ boş konuşuyorsun!" Dediğimde Oğuz'un kadının arkasından yanına geçtiğini fark ettim.

Yüzüme suçluluk duygusuyla bakıyordu.
Öğrendiğimizi biliyormuydu?

"Sen gel benle!" Dedi Çağan sinirli sesiyle Oğuz'a.

Oğuz bana pişmanlık dolu gözleriyle bakarken yanımdan geçip gitti ve beraber çıktılar odadan.

"Sana bir kere sarılmama izin ver güzel kızım benim" dedi gözlerinden yaş süzülürken.

Birşeylerin yanlış olduğunu hissediyordum..

"Bana açıklayacaksın herşeyi!" Dedim göz yaşlarımı silerken.

"Tuanam güzelim.." dedi söze başlayacakken ama sözünü kestim.

"Tuana değil, Naz benim ismim..
Tuana o mahallenin çöp kutularının arasında kaldı.." dediğimde başıyla onayladı.

Niye bu kadar normalmiş gibi davranıyordu?
Çıldırmak istiyordum..
Nerden çıkmıştı ben onu ararken o beni nasıl bulmuştu?
Ve niye bu kadar kolay olmuştu?
Bu işte birşey vardı ve onun annem olduğu konusunda emin olamıyordum.

"Naz, ben seni bırakmak zorunda kaldım.. çünkü baban seni dövmeye çalışıyordu" dediğinde buz kestim.

Ama yine de tepki vermedim.

"Bak Tuana seni oraya bırakmamın nedeni babanın yaptıklarıydı ve sen tehlikede kal istemedim.. senin için yaptım kardeşinde çok üzüldü" dediğinde çatık kaşlarımla ona baktım.

"Kardeş mi? Madem kardeşim benden küçük neden beni değil onu bırakmadın?!" Dediğimde gözlerini kaçırdı ve yutkundu.

"Hay sizin ben.." dedim sinirli çıkan sesimle.

"Yani ablan demek istedim kızım" diye kıvırınca yüzüne tükürecek gibi oldum ama tam o an öyle bir ses çıktı ki evden olduğum yerde titredim.

"OROSPU ÇOCUĞU!" Diye aşırı yüksek bir bağırma sesi duyduğumda koşarak çıktım odadan.

"Çağan!" Diye bağırdığımda Çağan, Oğuz'un üstüne oturmuş öldüresiye yumruk atıyordu.

Oğuz'un yüzü kan hölüne dönmüştü ve bayılmakla ayılmak arasında gidip geliyordu.

"ÇAĞAN!" Dedim ve Çağan'ı çekmeye çalıştım.
Doruk Oğuz'u kurtarmaya çalışıyordu bende Çağan'ı çekmeye.

"Çağan bana söz verdin yapma, öldüreceksin!" Dediğimde beni duymuyor gibiydi.

"Çağan bana bak!" Diye bağırdığımda hâlâ beni duymuyormuş gibiydi.

Bir anda dudağından öptüğümde nefesini tuttuğu için kan beynine gelmişti.

Hızlıca geri çekildiğimde ellerindeki kanlar beni kusturmaya çalışıyormuş gibi hissediyordum.

Doruk büyük küfürler ederek Çağan'ı ayağa kaldırdı ve bağırmaya başladı.

Oğuz'a baktığımda yerde baygın gibi yatması korkudan kalbime kramp girmesini sağladığında ona doğru eğildim ve kafasını kaldırdım.

"Hak etmedin değil ana neyse.." dedim gözlerimi devirerek.

"Her.." dedi konuşmaya çalışarak.

"Herşey.. komplo"

"Biliyoruz Oğuz" dedim bir tane de ben çakmamaya çalışırken.

"Hayır.. herşey Naz. Zeynep abla, Cemre hatta Çağan bile"

"Ne?" Dedim olduğum yerde donup kalarak.

"Herşey Naz.. kimse gerçek değil"

***

YARI FİNALLLL
VİŞNE 2'DE GÖRÜŞELİMM🍒🖤✨

Vişne 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin