41. Bölüm

67 2 27
                                    

Aradan yıllar geçti, iblis katliamları artık kısmen son bulmuştu. Sumihiko ve arkadaşlarının büyüdüğü şehir yeniden inşa edilmişti ve bir değişiklik olarak, Kojire'nin öldüğü gün her yıl kutlama yapılıyordu. Kutlamanın amacı zaferin nasıl kazanıldığını anlatmak ve onu öldürmek için uğraşan, ölen kişiler için teşekkür etmekti. Sumihiko ve hayatta kalanlar, şehirde baya ünlenmişti.
Normal bir sabahtı, tarih 7 Ağustos'u gösteriyordu. Bugün gene o kutlama günüydü. Daha şimdiden sokaklar kırmızı ve sarı süslemeler ile kuşatılmıştı.

"Nee-san!! Bana "Anormaller Tarikatı"nın kitabını alacağını söylemiştin!!"

Koyu mor saçlı ve kızıl gözlü bir oğlan, kızıl saçlı ve mavi gözlü ablasının bacağına yapışmıştı. Kız, onu bacağından ayırmaya çalışıyordu.

"Sülük gibi yapıştın ama! Alacam işte alacam!!"

Cevabını alan çocuk onun bacağını serbest bıraktı. Kız, onun elinden tutarak caddede ilerlemeye devam ediyordu. Bugün ikisi birlikte kızın yakın arkadaşı ile buluşacaktı, arkadaşı da yanında birini getiriyordu.
Bir kafenin önüne geldiler, bu kafe eskiden Fukuro'nun garsonluk yaptığı kafeydi fakat baya değişmişti ve Fukuro kafenin müdürü olmuştu. Kafenin bahçesine geçip masanın birine geçtiler, oğlan oturur oturmaz sıkılmış şekilde masaya yaslandı.

"Bari birşeyler sipariş edelim!"

"Gelsinler, ederiz."

Diyerek geçiştirdi. Kız da sıkılmaya başlamıştı, saçıyla öylece oynarken karşıdan arkadaşının geldiğini fark edip hevesle elini kaldırıp ona el salladı.

"Miu-chan! Burdayız!!"

Oğlan onun kime seslendiğini merak ederek başını masadan kaldırdı. Miu, genç bir kız olmuştu. Neredeyse kızla aynı yaştaydı. Heyecanla masalarına gelip bir sandalyeye oturdu.

"Selaaam! Bakın size kimi getirdim."

Miu eliyle yanında duran oğlanı gösterdi, siyah saçlı ve yeşil gözlü genç birisiydi. Güler yüzle kızıl saçlı kıza bakıp selamlaşmak için elini uzattı.

"Kuroku Wisaki. Tanıştığıma memnun oldum."

Kız, onun sesini duyunca eline uzun uzun pembeleşmiş yanaklarla bakıyordu. Kardeşi olayın farkına varıp "uuuuuuu" dediğini fark edince diğer eliyle kardeşinin yanağına bir tane geçirdi. Miu bu durum karşısında gülmemek için zor duruyordu.

"Yukie Kamado! Bende memnun oldum!"

Bir anda kendine gelip onun elini sıktı. Tokalaştıktan sonra Kuroku, Miu'nun yanında duran boş sandalyeye oturdu. Yukie, yanında duran küçük kardeşini gösterdi. Gerçi o kadar küçük değildi, aralarında 6 yaş vardı.

"Bu da benim küçük zıpır kardeşim Tadashi."

Tadashi, selam dercesine elini kaldırdıktan sonra Miu'ya döndü.

"Seni hiç görmemiştim."

"Ben Miu Hashibira. Görmemen normal, Yukie ile bu yıl aynı sınıftayız."

Derken elini sallıyordu. Uzun bir süre sohbet ettiler, Kuroku sürekli Yukie'ye sorular soruyordu. Kuroku hoş ve sevecen bir tipti ve bu Yukie'nin hoşuna gitmişti. Miu, Yukie'ye bu akşamki kutlamaya katılıp katılmayacağını sordu. Yukie bunu hayır şeklinde yanıtlayınca Kuroku yüzünü astı, belli ki gelmesini istiyor gibiydi ama sonradan omuz silkti. Tadashi sıkılmış şekildeydi, Miu onun halini fark edip içecek birşeyler söyleyince Tadashi gaza geldi, Yukie sakinleşsin diye bir kolunu başına koydu.

Kimetsu No Yaiba★YENI NESIL★FANMADEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin