အပိုင်း ၁၄၉ : ဘာဖြစ်လို့လည်းဆိုတော့ ငါက ခွင့်မပြုလို့ပဲ
ဝင်္ကပါ အသေးစားလေး တစ်ခုဟာ ချန်ကန်းနဖူးရဲ့ အပေါ်မှာ လင်းလက်လာခဲ့ပြီး… သူ့ရဲ့ အသက်စွမ်းအင်တွေဟာ လောင်ကျွမ်းခဲ့ပြီး ထိုးတက်လာခဲ့ပါတယ်။
လင်းဖုန်းဟာ ချန်ကန်းက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အနစ်နာခံခဲ့ပြီး… သီးသန့် ဒိုင်မန်းရှင်း တစ်ခုက တခြားတစ်ယောက်ကို ဆွဲခေါ်လိုက်တယ် ဆိုတာကို သဘောပေါက်ခဲ့ပြီး… ချန်ကန်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ အဲ့ဒီလူရဲ့ ကိုယ်ပွားအဖြစ်ကို အသုံးအချခံလိုက်ရပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်ရပါပြီ။
ဒီဝင်္ကပါရဲ့ အထဲကနေပြီး… တည်ငြိမ်ကာ ခံစားမှု ကင်းမဲ့နေတဲ့ လေသံတစ်ခုဟာ ပေါ်လာခဲ့ပြီး… "အင်း… ဂျူနီယာကို ခက်ခဲစေခဲ့တာပဲ… ဒီနေရာကနေပြီး ငါကပဲ ရှေ့ဆက်လိုက်ပါတော့မယ်…"
လင်းဖုန်းက ချောင်းတစ်ချက် ဟန့်လိုက်ကာ လည်ပင်းရှင်းလိုက်ပြီး… "အဟမ်း… ခင်ဗျားက ဟင်းလင်းပြင် ဘုရားကျောင်းက ခြေလျှင်တာအို ခရီးသည် ပန်ကျဲပေါ့?"
ဒီဝင်္ကပါ အသေးစားလေးရဲ့ အထဲမှာ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ပုံရိပ်ဟာ တဖြေးဖြေးနဲ့ ပေါ်ထွက်လာခဲ့ပြီး… သူ့ရဲ့ ဝတ်ရုံဖြူဟာ အလင်းတန်းတွေနဲ့ တောက်ပနေခဲ့ကာ… သလင်းကျောက်လိုမျိုး ကြည်လင်နေတဲ့ အော်ရာတစ်ခုကို ထုတ်လွှတ်နေခဲ့ပါတယ်။
တစ်ယောက်ဟာ လေပြေလေညင်းတွေ တိုက်ခတ်နေသလိုမျိုး လွတ်လပ်နေတဲ့ စိတ်ဝိညာဉ်ကို ခံစားနေခဲ့ရပြီး… သူ့ရဲ့ မျက်လုံးတွေဟာ တစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းက နှလုံးသားထဲ အထိကို ထွင်းဖောက်ပြီး မြင်နေရတဲ့ ကြယ်စင်တွေလိုမျိုး… တောက်ပနေခဲ့တာပါ။
ဒီလူက ခေါင်းကိုညိတ်လိုက်ပြီး… "ဟုတ်ပါတယ်… ကျုပ်က ပန်ကျဲပါ…"
"ကျုပ်ကို ပြောခွင့်ပြုမယ်ဆိုရင်… ချန်ကန်းက သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို အနစ်နာခံပြီး ပေးခဲ့တဲ့ ပထမဆုံးသူ မဟုတ်ပဲ… ခင်ဗျားရဲ့ စွမ်းအားတွေဟာ ဟင်းလင်းပြင် ဘုရားကျောင်းက မရေမတွက်နိုင်တဲ့ တပည့်တွေ ဆီကနေပြီး ရလာတာပဲဗျ…" လင်းဖုန်းက စိတ်ပျက်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ဝေဖန်လိုက်ပါတယ်။
BẠN ĐANG ĐỌC
ဂန္တဝင်ဂိုဏ်းချုပ် အတွဲ (၂) Unicode
Phiêu lưu✓✓✓✓ MC က FAကြီး ✓✓✓✓ ဇာတ်လမ်းအကျဉ်း ------------- လင်းဖုန်းဟာ အချိန်ခရီးသွားခဲ့ပြီး စနစ်တစ်ခုကို ရရှိခဲ့ပေမယ့် သူ့ရဲ့ဖိအားတွေဟာ တောင်လိုပဲကြီးမားပါတယ်။ "စနစ်ရဲ့ အဓိကမစ်ရှင်" လင်းဖုန်းဟာ ဂိုဏ်းတစ်ဂိုဏ်းကို တည်ထောင်ရမှာပါ။ အဲ့ဒီဂိုဏ်းလဲ ဒီကမ္ဘာမ...
