Spectaculos Disaster

CHAPTER 38

Elyse's POV

"Boyfriend?"

"Yes... he's your boyfriend."

"May I know what his name Doc.?"

Kung panaginip lang 'to, gusto ko nang magising. Halos hindi na ako makagalaw sa kinauupuan ko ngayon dahil sa mga nalalaman ko.

Hindi ko alam kung tama ba ang desisyon kong pumunta dito o hindi.

"Khael..."

With that word my heart stop on beating for a while. Nakadama ako ng sakit sa di malamang dahilan nang marinig ko ang pangalan na 'yan.

Tugma pa talaga sa pangalan ng asong binigay sakin ni Zyne. Damn.

"Oh you don't remember it because you have a dissociative amnesia since you wake up from coma."

So tama nga ang sinabi ni Doctor Valdez na nagkaroon nga ako ng amnesia. Bakit ngayon ko lang nalalaman ang lahat ng 'to?

"Hindi ba sinabi sayo ng daddy mo ang tungkol doon?" muli niyang tanong.

Umiling lang ako bilang sagot dahil halos wala akong lakas para magsalita. Another lie again.

They told me that I am alone when that accident happened. Tinanong ko sila kung anong nangyari pero hindi sila sumagot at gumawa ng kwento.

"I think I have to go Doc."

Pagpapaalam ko nang maramdaman kong sumasakit nanaman ang ulo ko. Agad akong lumabas ng opisina niya at naglakad papuntang parking lot.

Sobrang naguguluhan na ako dahil sa mga nalaman ko. Para akong lumulutang habang naglalakad at nanginginig din ang mga tuhod at kamay ko.

Nang makasakay ako sa kotse ay doon lang may pumasok sa utak na mga flashbacks.

Nakaupo ako sa couch ng living room habang tulala at may mga butil ng luhang pumapatak galing sa mga mata ko. Kakatapos lang ng libing ni mommy ngayon.

I saw dad walking downstairs while carrying his lagage. Tumayo ako at agad na nagpunta sa kinaroroonan niya.

"Where are you going?" I ask with some teardrops.

"I'm sorry Elyse, but I have to go."

Akmang maglalakad na sana siya nang hawakan ko ang isang braso niya para pigilan siyang maglakad.

"Where? saan ka pupunta?"

Muli kong tanong habang umaagos ang mga luha sa mata ko.

"Your tita Carol need me right now. Let go of me now Elyse..."

I feel betrayed right now because of my father. Tita Carol need him, paano naman ako? Hindi ko ba siya kailangan?

Binitawan ko ang braso niya at yumuko para pahidin ang mga luhang patuloy lang sa pag-agos.

"I-iiwan mo din ako?"

My voice broke when I let go of that words. Damn Elyse! Obviously iiwan ka din ng tatay mo. Hindi ka naman kapili-pili para mag'stay siya dito.

"I'm sorry..."

"My m-mom already leave me. Pati ba naman i-ikaw? Dad I need you right now!"