Spectaculos Disaster

CHAPTER 43

Elyse's POV

Nakadungaw ako sa may bintana na natatakpan ng puting kurtina. Sapat na ang layo ko para makita siya sa labas ng gate na nakatayo.

Halos araw-araw siyang nagpupumilit na pumasok dito at kausapin ako.

"Elyse nasa labas ulit si Zyne, hindi mo pa ba siya kakausapin?"

Sambit ni manang Silva nang makapasok siya sa kwarto ko. Tumabi siya sakin at sinilip din ang lalaking tinutukoy niya mula sa bintana. Hindi ako umimik at patuloy lang na pinagmamasdan siya sa labas.

"Oh siya sige, ikaw ang bahala. Bababa na ako."

Tinapik niya muna ang balikat ko bago siya tuluyang umalis. Narinig ko naman ang pagbukas sara ng pinto. Lumapit ako ng kaunti para mas makita pa siya.

I badly want to talk to him but I can't. The scenario is still fresh in my head. I chuckled when I remember everything, it's nonsense.

Sa loob ng dalawang linggo ay mas naging malinaw sakin lahat. Lahat ng ala-ala ko ay bumalik. Natatawa nalang ako sa sarili ko dahil ang tanga tanga ko. Kung mas naalala ko lang sana ng mas maaga edi sana okay kami ngayon.

I love him before I loved his brother. How funny right? this is so complicated. Siya ang una kong nagustuhan bago si Khael. My love for him fade away when he start to distance himself to me when he find out that his brother and I are dating.

Siya ang palagi kong kasama no'ng una. I fall because of his smiles and jokes na siya lang naman ang nakakaintindi. His ugly laugh na parang mangkukulam.

I never get a chance to tell him that I like him 'cause Khael came. Kay Khael nabaling ang atensyon ko no'ng panahong iniwasan niya ako. Madalang nalang siyang namamasyal sa mansion that time, palagi ko siyang hinahanap kay Khael.

Too late to tell his feelings for me. Kung naunahan lang sana niya si Khael na umamin noon edi sana okay kami. Sana hindi namatay si Khael dahil sakin.

I always go to cemetery dahil gusto kong makabawi sa oras na hindi ko naibigay kay Khael, I feel guilty.

"Stupid."

Bulong ko sa kawalan. It's already raining but he still manage to stand and wait for me to come outside.

My tears started to drop when I saw him crying. I wanna run to him and hug him in the middle of the rain.

"Idiot, go inside your car and leave. You're standing there for almost 6 hours."

He get his phone and started to dial a number. Few more seconds, my phone rang and his name show up in the screen. I ignore and refuse it for the 5th time.

If you only know how much I cried when I decided to distance myself from you, in fact I still wanna be with you.

I wanna love you but I'm mentally unstable and can't even love myself, I know I can heal while loving you but I don't wanna caused you any damage while healing, 'cause you deserve so much better, I swear.

Ilang minuto pa ang tinagal niya doon bago siya tuluyang umalis.

I wiped my tears away and lay in my bed. This is so unbelievable. This is muted love, damn muted love!

----

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa balat ko, mabibigat pa ang talukip ng mga mata ko nang imulat ko ito.

I check my alarm clock and it's already 9 in the morning. Agad akong tumayo at dumeritso sa banyo para mag-ayos.

Nang matapos ay sunod-sunod na katok naman ang sumalubong sakin nang makalabas ako ng banyo. Agad akong naglakad at binuksan 'yon.