CHAPTER 44

12 3 0
                                    

Elyse's POV

"Anong ginagawa mo dito?"

Tanong ko sa kanya nang makita ko siya sa may labas ng gate. I didn't notice that he's waiting for me to come outside. Nadatnan ko nalang siyang nakatayo sa may gilid no'ng palabas na ako ng gate, pupunta sana akong sementeryo pero mukhang mauudlot.

I see the sadness and pain in his eyes. I wanna run to him and hug him tight but I can't, may pumipigil sakin. I want to ask about his health pero hindi ko magawa. Alam kong kapag sinabi ko sa kanya ang lahat ay may mga luha nanamang babagsak.

"Let's talk please..."

He hold my hand and squeeze it, I don't get any strength to remove his hands, I want to feel his warmth. If I had a chance to stop everything, I already do that, but fate keep messing me up.

"Go home. I don't want to see your face."

Buong lakas kong sagot. Agad ko ding binawi ang mga kamay ko mula sa pagkakahawak niya, sapat na ang ilang segundong naramdaman ko ang init ng palad niya para maging malakas ulit.

His lips form an awe because of what I said. I tell him that I don't wanna see him but the truth is I really want to. I hate myself, I really hate myself. I don't have any courage to tell him how much I love him.

In order for him to live, I need to sacrifice my love for him.

Mas gugustuhin ko pang malayo siya sakin pero nag e'exist siya, kaysa tuluyan siyang mawala at hindi na siya makita.

"Did I really hurt you that much kaya gan'yan mo nalang ako ipagtabuyan?"

Nag-iwas ako ng tingin dahil sa sinabi niya. Kung alam mo lang kung bakit ko 'to ginagawa Zyne. Just go with the flow mahal, para sayo din 'to

"I only need 5 minutes Elyse... I wanna be with you in only 5 minutes." I saw how pain reflect to his eyes. "P-please... let's fix this."

I really want to fix this kung alam mo lang, ayukong saktan ka ngayon pero hindi ko kakayanin kapag ako nanaman ang dahilan kung bakit ka mawawala.

Halos mabaliw ako dahil sa mga nalaman ko, para akong sinaksak ng napakaraming kutsilyo. My physical body is still alive, but my soul? I think it's already dead.

"Fix? you want to fix this? we can't fix the glass that already broken Zyne. So leave."

Tatalikod na sana ako pero bigla niyang hinawakan ang isa kong braso, rason para mapatigil ako. Hindi ko alam kung anong isasagot ko nang magtanong siya.

"Do you still love my brother?"

Do I still love his brother? I don't fvcking know. It's really hard for me to let go what happened to Khael, pero alam kong mas lamang siya.

"I still love him."

Halos pabulong kong sagot. If my words is the only reason para pakawalan niya na ako, then I'm willing to bleed him using my words. Mas okay nang nasasaktan ko siya kaysa patuloy niya akong mahalin.

"Is he still in your heart?"

Muli niyang tanong. I averted my gaze and answer him.

"Yes."

"Then where I am?"

I bit my lower lip when I heard his statement. You already took my heart, you always do.

"Go and leave Zyne."

Muli kong pagtataboy sa kanya. Kapag nagtagal pa siya dito baka tuluyan nang bumuhos ang mga luha ko at hindi ko mapigilan ang sarili kong bumalik sa kanya.

Spectaculos DisasterWhere stories live. Discover now