Obsessed To A Benjamin (4th Gen #15)

Chapter 37

When the doorbell rang he press the button of the remote he was holding and the door opened. Nakasimangot na pumasok si Ciana sa penthouse niya.

Ang Ciana na wax-figure at itinago niya muna dahil baka makita nito at baka magselos. Hehe.

"Hi, my love. Miss me?" Nakangising bungad niya.

Sinamaan siya nito ng tingin at binagsak ang paperbag sa center table.

"Patingin ng kamay mo." Mataray nitong sabi.

Agad namang nilahad niya ang kamay kung saan pulang-pula na ang benda dahil sa dugo. Her eyes widen a bit and come closer to him. Marahan nitong hinawakan ang kamay niya.

"Bakit nagdugo na naman 'to? Supposedly, hindi na dapat." Palatak ng dalaga at sinipat ang palad niya.

"I forced to work the whole day kaya dumugo na naman." Sabi niya at napangiwi dahil kumirot iyon, ramdam niya tuloy ang sakit dahil inalala niya kung paano niya sinapak ang dingding kanina.

Ciana sighed and removed the bandage. Naupo sila sa sofa habang nililinisan nito ang sugat niya. Nangingiti lamang siya kahit makirot ang ginagawa nito. Binudburan ba naman ng alcohol ng walang paalam. Halatang may galit, eh. Kulang na lang din lagyan ng asin, nahiya pa 'to.

When she's done, muli nitong pinalibutan ng bandage ang dalawang kamay niya. Napangiti na lang siya habang masama pa rin ang tingin nito.

"Don't use your hand yet para hindi magdugo." Sermon nito.

Bahagyang nanulis ang kanyang nguso.

"How can I masturbate in that case?"

Agad na umusok ang pisngi nito sa inis at sinamaan siya ng tingin. Kulang na lang masapak siya nito.

"May tite talaga akong puputulan kasi ang kati-kati."

He groaned.

"Ang kati nga, babe. Pakikamot nga."

"Helix!" Inis na sigaw nito.

Dumagundong ang tawa niya sa buong penthouse niya. He almost forget when was the last time he laugh that hard.

"Just kidding, Ciana. Pwede na ba akong maghapunan? Gutom na talaga ako."

Walang halong biro gutom talaga siya. Hindi man lang siya nakakain ng pizza kahit isang slice lang sa daang milyon na nagasto niya. 'Yong mga tanginang pinsan niya, sila pa nakakain. But that adorable little kid, kahit ubusin niya okay lang.

"Anong ningingiti mo?" Pagtataray ni Ciana.

Lumingon siya dito at ngumiti.

"I just met a kid yesterday. She's so adorable, nakuha niya agad ang loob ko napabili tuloy ako ng pizza parlor ng wala sa oras." Sabi niya sabay tawa ng mahina sa aliw.

"A kid?" Kunot-noong tanong nito.

Tumango siya.

"I met her at the bakeshop selling strawberry cake. I wonder what's her name? I'm so stupid to forget to ask her name."

"Lixiana.." She muttered.

"Huh?"

Napakurap ito at napailing.

"It's the name of the bakeshop. Lixiana. I'm a r-regular costumer there." She said.

Napatango siya.

"Lixiana, such a beautiful name... It's a big possibility that it's her name, right? She's the owner's daughter." Sabi niya.

Napatikhim si Ciana at umiwas ng tingin.