Obsessed To A Benjamin (4th Gen #15)

Chapter 39

"Ayan, ang kulit-kulit mo kasi. Ano oras-oras ko na lang papalitan 'to?" Inis na sermon ni Ciana at pinalitan na naman ng bagong bandage ang kamay niya.

Muli na namang nagdugo pagpunit niya sa panty nito, at mas dumugo pa 'yon dahil nakailang ulit pa sila.

Binawi niya ang kamay palayo sa dalaga. Nagtatakang tiningnan naman   siya nito.

"Ako na. Magpahinga ka na, I know you're tired." Marahang saad niya.

Napairap ang dalaga sa kanya at humiga na sa kama at nagtalukbong ng kumot. Nangingiting napailing na lang siya.

Pagkatapos ay tumabi na siya dito at yinakap ito. After for many years he finally be able to sleep beside the real Ciana. Ramdam niya ang init ng katawan nito at rinig niya ang  tibok ng puso nito na nagpapatunay na totoo ito.

"I love you..." He whispered just like how she whispered, before she fell asleep, to him year years ago.

Kinabukasan ay agad niyang dinama sa tabi niya ang dalaga pero naalimpungatang wala na ito. Agad siyang napadilat.

"Ciana?"

Napabangon siya at lumabas ng silid. Paulit-ulit niyang binanggit ang pangalan ng babae hanggang sa nakarating siya sa kusina.

"Babe---Mom!" Gulat na tawag niya ng makita kung sino ang naghahanda ng pagkain sa kusina.

"Oh, you're awake. Tinawagan ako ni Ciana kanina na kailangan mo ng assistance. Ikaw talaga, inabala mo pa ang tao." Sabi ng Mommy niya at minuwestra siyang paupuin sa upuan.

Napanguso siya. Gustong magdabog pero masaya na rin kasi nandito ang Mommy niya.

"Mommy naman! Sinisira mo ang diskarte ko." Pagdadabog niya.

"Such a poor stunt, son. Try harder."

IMBES na pumasok sa trabaho ay tumungo siya sa bakeshop. Gusto biyang bisitahin ang batang babae at kung pwede ay dadalhin niya ito sa pizza parlor company, gustong niyang sabay silang unang tatapak doon.

And fate did not disappoint him, naroon ang bata habang nagbabasa ng story book.

I thought she can't read?

Nag-angat ito ng tingin at umaliwalas ang mukha ng makita siya.

"Manong!" She called him.

Napangiwi siya sa itinawag nito. Manong talaga? Hindi pa naman siya ganoon katanda, mas maganda nga kung tawag nito sa kanya ay Papa or pwede ring Daddy para mas sosyal.

Ngumiti siya dito at umupo na rin sa upuan na nasa harapan nito.

"Hey, baby. You're alone again?" Nakangiting tanong niya.

"Obviously, not anymore because you just join me."

Gosh. How can she be so adorable? Ang sarap isako at iuwi. O epekto lang 'to dahil gusto na niyang magkaanak.

He chuckled.

"Mind coming with me? Punta tayo ng pizza parlor. Want to eat pizza?"

Napanguso muna ito at napatingin sa itaas na tila nag-iisip muna pero tumango ito kalaunan.

"Okay, but I'll just ask my Mimi D muna." Sabi nito at tumakbo papunta sa may pinto papasok sa isang silid.

He's curious and wanna meet her Mom mas okay sana kung siya mismo ang magpaalam.

Tumayo siya at akmang susundan si Lixiana pero lumabas na ito sa pinto na may malawak na ngiti sa labi.

"Mimi said okay! Let's go, Manong!"

Lixia giggled and held his hand. He felt something weird that he can't name upon she held his hand.

Mas pinili niyang kargahin ito. He's really curious to see her full face but her bangs is stopping him. Gusto niyang makita ang mga mata nito, for sure it's a beautiful pair of eyes.

"Aren't you irritated of your bangs?" Pasimple niyang tanong dito.

Lixia cooly shrugged.

"Nah. Mimi said that my bangs is my weapon versus the monster who would try to steal me from her."

What? Hindi naman siya ang monster na 'yon pero bakit parang natamaan siya?

Pinasok niya ang bata sa kotse. He turned on the stereo for some music when Olivia Rodrigo' song played, she just suddenly screamed.

"That's my favorite song! Kyaa! Let me sing!"

Napangiti na lang siya at napailing saka binuhay ang makina.

"And I just can't imagine how you could be so okaayyy now that I'm gonee. I guess you didn't mean what you wrote in that song about meee..Coz' you said forever and---" Hindi na nito natuloy ang kinanta dahil napiyok ito at sunod-sunod na umubo.

Agad na nahinto niya ang kotse sa may gilid at kinuha ang reserba niya na mineral water na nasa dashboard at inabot sa bata.

"Here, baby. Drink this." Nag-aalalng hinagod niya ang likod nito habang umiinom ito ng tubig.

"Are you okay?" Nag-aalang tanong niya.

Lixia finally calm down. Ngumiti ito sa kanya.

"Thank you, Manong."

He sighed in relief at pinahiran ang tubig sa baba nito.

Napalabi ang bata.

"Are you really this kind, Manong?" She suddenly asked.

Natigilan siya sa tanong nito. May nakitaan kasi sitang lungkot sa mukha ng bata.

"Why did you ask, baby?" Masuyong tanong niya.

"Eh, kasi... I don't have, Dad po. And if you're only kind to me, it makes me hopeful that you can be my Dad." Malungkot na saad nito.

His heart beat raced in abnormal manner. Tila may kung anong nabuhay sa sistema niya sa narinig. It's like it has given him a reason to ve happy.

Napangiti siya at hinaplos ang buhok nito.

"I wished you I was your Dad, baby. And I'll give you the world that you deserve."

"C-can you marry my Mimi po?" She asked teary eyed.

He promised that there's no other girl aside from Ciana. Si Ciana lang talaga. Wala siyang ibang papakasalan kung hindi ito at kung hindi na rin lang si Ciana ay huwag na lang.

But how can he say no to her request? It's like it's very hard to reject this adorable kid. Parang masasaktan rin siya kung tatanggihan niya ito.

He wanna fathered this beautiful kid but the only way is to marry her mother but the only woman he wanna carry his name is only Ciana.

"Who's your mother, baby?" He asked instead.

The little kid smiled and at the same time the wind blew right on her face from the window making her bangs fly.

"Ciana Denise Flandez!" The kid happily answered.

It's like a bomb dropped right in front of him. The same time he heard that name is the same time he saw the child's face.

That face is the girl and feminine version of him! And she's Ciana's daughter and only means...that he's her father!

What the fucking fuck!