(Zawgyi Version)
အခန္းအျပင္မွာ ရိုးရွင္းသည္။အျဖဴေရာင္ေမြ႕ရာ၊အဝတ္ဗီဒို၊စားပြဲတစ္လံုး၊ဧည့္ခန္းသဖြယ္ဆိုဖာမ်ားသာရွိၿပီး အားလံုးလိုလိုက အျဖဴေရာင္သာ သံုးထားသည္။
အခန္းက က်ယ္ေသာ္လည္းပစၥည္းက မ်ားမ်ားစားစားမရွိ။သို႔ေသာ္ အခန္းတြင္းရွိ ပစၥည္းအမ်ားစုသည္ တန္ဖိုးႀကီးေသာ ပစၥည္းမ်ားသာျဖစ္သည္။
ပိုင္က်င္းသည္ ျပဴတင္းေပါက္မွတစ္ဆင့္ ျမင္ေနရေသာ ျမင္ကြင္းကို တိတ္ဆိတ္စြာေငးၾကည့္ေနမိသည္။၅ထပ္အျမင့္မွ ျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္းက အလြန္ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။
ေရမ်ား တဖြားဖြားက်ေနေသာ ေရပန္း၏ အလယ္တြင္ မတ္တတ္ရပ္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးရုတ္ထု၃ရုပ္ရွိေနၿပီး ေဘးဘက္တြင္ အစိမ္းေရာင္ႏြယ္မ်ားက ရစ္ပတ္ထားေသးသည္။
ေရမ်ားစီးက်ကာ လႈပ္ခက္ေနေသာ ေရထဲတြင္လည္းေ႐ႊငါးမ်ား ကူးခက္သြားလာေနသည္ကို ေဝေဝဝါးဝါးျမင္ေနရသည္။
ျမင္ေနက်ျမင္ကြင္းေပမို႔ ပိုင္က်င္းၾကာၾကာမၾကာေတာ့။အျဖဴေရာင္ခန္းစီးလိုက္ကာစကို ျပန္ပိတ္ထားလိုက္ၿပီး တိုင္ကပ္နာရီကိုလွမ္းၾကည့္မိလိုက္သည္။
မနက္၉နာရီသို႔ၫႊန္ျပေနေသာ နာရီကိုၾကည့္ေနမွာစဥ္ အခန္းတံခါးေခါက္သံက တေတာက္ေတာက္ထြက္လာ၏။
"ဝင္ခဲ့"
ထိုေနရာမွရပ္ေျပာေသာ္လည္း အဆင့္ျမင့္လွေသာ အခန္း၏ စနစ္ေၾကာင့္ အခန္းတံခါးကပြင့္သြားၿပီးအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ဝင္လာသည္။သူမ၏ ေနာက္တြင္ ကုတ္အနက္အရွည္ဝတ္ထားေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္က ပါလာ၏။
"က်င္းသခင္ေလး ကြၽန္မ ဆရာဝန္ကို ေခၚလာပါၿပီ"
မစၥရန္က ပိုင္က်င္းကိုၾကည့္ကာ ဆိုသည္။သူမက ေမြ႕ရာတစ္ဖက္တြင္မတ္တတ္ရပ္ေနေသာပိုင္က်င္းကိုၾကည့္ကာ အၿပံဳးတို႔ကေဝဆာသြားသည္။
သို႔ေသာ္ ပိုင္က်င္းက ေျခေထာက္ကိုတစ္လွမ္းသာလွမ္းၿပီး ေဘးနားရွိ ေဘာင္တန္းကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ေသာအခါ မစၥရန္က ကျပာကယာအနားသို႔ေရာက္လာသည္။
သူမက ပိုင္က်င္း၏ လက္ကိုတြဲကိုင္ေပးၿပီး
"အဆင္ေျပရဲ႕လား ၾကာၾကာမတ္တတ္ရပ္လိုကာလို႔ထင္တယ္"
