(Zawgyi Version)
ေန႔စဥ္နွင့္အမ်ွ ပိုင္က်င္း၏ ေျခေထာက္ေတြက တျဖည္းျဖည္း ျပန္ေကာင္းလာၿပီး အရင္ကထက္ပိုကာ အခ်ိန္ၾကာၾကာ လမ္းေလ်ာက္နိုင္လာသည္။
ထို႔အျပင္ သူ၏ ဗိုက္ကေလးမွာလည္း အ႐ြယ္အစားႀကီးလာၿပီး အက်ၤ ီထူထူႀကီးဖံုးထားလ်ွင္ေတာင္ အနည္းငယ္သိသာေနေသာ အျဖစ္သို႔ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ကိုယ္ဝန္၈လရွိၿပီျဖစ္ေသာ ပိုင္က်င္းမွာ အရင္ကထက္ပိုၿပီး ေလးလံလာသည္။ သြားရလာရခက္ခဲလာသည္။
တစ္ခုုခုျဖစ္သြားမည္ကိုလည္း စိတ္ပူပန္ရသည္။
ၾကာျမင့္သြားသည့္အခ်ိန္အတြင္း G1 နွင့္ သူ၏ ဆက္ဆံေရးက အရင္ထက္ေတာ့ပိုေကာင္းလာသည္။ လက္ထပ္ေပါင္းစည္းထားေသာ စံုတြဲမဟုတ္ေသာ္လည္း G1 က အစစအရာရာအေသးစိတ္ဂရုစိုက္ကာ ပုိင္က်င္းကို အခ်ိန္ျပည့္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးသည္။
သို႔ေသာ္ ရံဖန္ရံခါျဖင့္ G1 က အနားမွာမရွိတတ္။ သူ၏ လုပ္ငန္းတာဝန္ကလည္း ရွိေနေသးသည္မို႔ ထိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ပိုင္က်င္းအနား၌ မစၥရန္က ေနေပးတတ္သည္။
ပိုင္က်င္းမွာ ေဆးရံုေဆးခန္းကလြဲၿပီး တျခားေနရာကို သိပ္မသြားျဖစ္ေတာ့ေပ။
ကိုယ္ဝန္က ေမြးလထဲသို႔မၾကာခင္ေရာက္ေတာ့မွာမို႔ အေနအထိုင္ကလည္း ဆင္ျခင္ေနရသည္။
အရင္ကေလာက္လည္း ပိုင္က်ားယြဲ႕က မလာေတာ့။ သို႔ေသာ္ လိုအပ္သမ်ွကိုေတာ့ မစၥရန္ကေနတစ္ဆင့္ျဖည့္ဆည္းေပးသည္။
ပိုင္က်င္းက ဒူးထိရွည္လ်ားေသာ အက်ၤ ီပြပြဝတ္ထားၿပီးေနာက္ အေပၚကလည္း ဆြယ္တာအရွည္ႀကီးကိုဝတ္ထားေသး၍ သူ၏ ဗိုက္က အရမ္းႀကီးေတာ့ သိသာမေန။
မိုးျပာေရာင္ ေဘာင္းဘီအေပ်ာ့သားအရွည္ေလးကလည္း ျဖဴေဖြးေသာ ေျခခ်င္းဝတ္ကိုထင္းေနေစကာ သန္႔ျပန္႔ၿပီး ၾကည့္ရေကာင္းလြန္းလွသည္။
ႏြားနို႔ခြက္ကို ကိုင္ၿပီး သစ္ပင္မ်ားသာရွိေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္ေနစဥ္ ျမင္ကြင္းထဲသို႔ဝင္လာေသာ ပိုင္က်ိဳ႕ယီကို ျမင္လိုက္သည္။
ပိုင္က်င္းအေနနဲ႔ နည္းနည္းေတာ့ အံ့ျသရသည္။ပိုင္က်ိဳ႕ယီက တစ္ခါမွ ဒီဘက္ကိုမလာဖူးေခ်။
