(Zawgyi Version)
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ေနရတာ ပိုၿပီးအဆင္ေျပလာသည္။ပိုင္က်င္းမွာ ကေလးေတြကိုထိန္းလိုက္ G1 နွင့္အတူ ထိုင္ေနလိုက္သာလုပ္ေနတတ္ၿပီး တစ္ခါတ႐ံတစ္ေယာက္တည္းလည္းအေတြးမ်ားတတ္ေသးသည္။
တစ္အိမ္လံုးမွာလည္း လူသားဆိုလို႔ သူတစ္ေယာက္တည္း။
စကားသာေျပာေနေပမဲ့ တစ္ေယာက္မွလည္းျပန္မေျပာၾက။ တစ္ခါတရံ ကိုယ့္ဘာကိုယ္အရူးႀကီးလို႔ေတာင္ခံစားလာရသည္။
ပိုင္က်င္းက ကေလးေတြကို အရမ္းဂရုစိုက္သည္။ သူစိမ္းေနရာမွာေနရတာျဖစ္တာမို႔ ကေလးေတြအေနမစိမ္းေစရန္ ၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနတတ္ေစရန္ ေဘးနားကေန ေဖးမကူညီၿပီး လူစကားကိုနားလည္ေစရန္လည္း စကားေတြအမ်ားၿကီးေျပာေပးတတ္၏။
ထိုအခါမ်ိဳးမွာဆို G1က ေဘးနားကေနဝပ္ကာ ပိုင္က်င္းကိုေငးၾကည့္တတ္သည္။ ကေလးထိန္းေနသည့္ ပိုင္က်င္းအား ေငးေမာၾကည့္တတ္ၿပီး တစ္ခါတရံလူမိသြားသည့္အခါမွာေတာ့ အၾကည့္လႊဲကာ အသံၾသၾသႀကီးကိုလည္း ထုတ္တတ္ေသးသည္။
"႐ြယ္ခ်န္"
လွည့္မျကည့္ဘဲ နား႐ြက္တစ္ဖက္ကေတာ့ လႈပ္သြားသည္။ အၿမဲတမ္း G1 ဟုသာေခၚလာၿပီး ဘယ္တုန္းကမွ နာမည္အရင္းကို သူမေခၚခဲ့။ သူတို႔၂ေယာက္စေတြ႕ကတည္းက G1 ဟုသာ ေခၚခဲ့သည္မို႔ နာမည္ရင္းက ေပ်ာက္ကြယ္လုေတာင္ျဖစ္ခဲ့၏။
ပိုင္က်င္းဘက္ကလည္း နာမည္အရင္းကိုမေခၚဖူးသလို G1 ဘက္ကလည္း သူ၏ နာမည္ရင္းကိုထုတ္မေျပာဖူး။ ဒါေတာင္ ေနာက္ပိုင္းမွ တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္စကားစပ္မိရင္း သိလာျခင္း။
တကယ္ဆို G1 ဆိုသည့္နာမည္ႀကီးကလည္း နာမည္မွမဟုတ္ဘဲ။ပိုင္အိမ္ေတာ္ကေန အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္နွင့္ေပးထားေသာ နာမည္မ်ားပင္ျဖစ္၏။ ထိုနာမည္ကိုပဲ ေခၚေနက်လို႔ပဲလားမသိ။G1 က နာမည္ရင္းကိုေခၚလိုက္လ်ွင္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျပဳမူတတ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း ပိုင္က်င္းကေတာ့ ေတာထဲစေရာက္ကတည္းက G1 ဟု မေခၚဘဲ ႐ြယ္ခ်န္ဟုေသာ နာမည္ရင္းကိုသာ အၿမဲတမ္းေခၚခဲ့၏။
"ငါမင္းရဲ႕နာမည္ရင္းကိုေခၚတာကို သေဘာမက်ဘူးလား"
အနားကိုသြားကာ ေဘးနားထိုင္ၿပီး ႀကီးမားေသာ ဝံပုေလြႀကီးကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ေရွ႕ကိုသာခပ္တည္တည္ၾကည့္ေနသည္။ G1 ၏ ပံုစံက နည္းနည္းေတာ့ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းသည္။အၿမဲတမ္း အနက္ေရာင္ဝတ္စံုႀကီးဝတ္ၿပီး တည္ၾကည္ခံ့ညားေနေသာ ကိုယ္ရံေတာ္ႀကီးက အခုေတာ့အဝတ္ေတာင္မဝတ္ရသည့္ဝံပုေလြဘဝကိုေရာက္ေနေတာ့ ပိုင္က်င္းမွာ မထိန္းနိုင္စြာအသံထြက္ၿပီးရယ္လိုက္မိေတာ့၏။
