11. Bölüm

1.2K 80 2
                                    

  Düzenlenmiş bölümdür.

Oylamayı ve yorum yapmayı unutma eğer unutmazsan çok sevinirim.

İyi okumalar .

Ailemin her şeyimin üstüne toprak atmıştım. Fazla kişi yoktu buraya gelen herkes gitmişti Leyla ve biz kalmıştık. Yavaşça eğilip yere oturdum ve konuşmaya başladım. ”Anne baba neden beni  tek başıma bıraktınız? Keşke sizinle son kez konuşup vedalaşabilseydim .

Sizin için çok güçlü olacağım. “Daha fazla konuşamamıştım. Duamı edip ayağa kalktım Leyla’ya gidip sarıldım. ”Leylam ben gidiyorum arada konuşuruz tamam mı? ”diye sordum. ”Okyanus kuzum benim istediğin zaman beni ararsın tamam mı “ “Tamam” dedim mezarlıktan çıktık.

  Benim evime geçmiştik Aranla. ”Aran gelir misin? ”diye sordum.” Ne oldu ”dolabın üstünü gösterip ”Bavulu ve yanında ki kutuyu indirir misin? ”Tabi indiririm de o kutu da ne var?” Kutuyu açıp fotoğraflarımı çıkardım. ”Ben varım” dedim ve ikimizde güldük.”O zaman ne yapıyoruz sana bakıyoruz ”dedi ve kutuda kalan fotoğrafları alıp bakmaya başladı.

“Ee bu benim ”demesiyle elindeki fotoğrafa baktım. ”Nasıl sendin Aran o çocuğun adı Boraydı” dedim. “Şöyle ki benim iki ismim var “şaşkınlığımı gizlemedim. ”Nasıl ya ”diye sordum. ”Aran’ı dedemler koymuş Borayı da annemler koymuş. Ben Aran ismini kullanıyorum genelde. ”sözünü bitirmesiyle” Peki İstanbul’da ne işiniz vardı “diye sordum .”O kısmı bilmiyorum belki de annenlerin dediği bizim kaderimiz birdir. ”dedi.   

   “Olabilir ama aklım almıyor” dedim. ”Okyanus bu olayı annemlere sorarız ama-“ Aran’ın sözünü kesip “İlk önce Mardin’e gitmeliyiz “dedim. ”Evet sen fotoğrafları topla bende kıyafetlerini” dedi. “Ne hayır sen fotoğrafları kaldır” dedim. ”Evet ilk önce çekmecelerden başlayayım” demesiyle onu yatağa ittim. ”Aran sen fotoğrafları kaldır” deyip dolabın önüne geçtim.

İşimizi sonunda bitirmiştik. Kendimi yatağa atıp “Yoruldum ”dedim. Aranda yatağa uzanıp ”Gel koynuma yorgunluğunu alayım ”demesiyle ona sarıldım. ”Ne kadar zamanımız var?” Aran saatine bakıp”1 saat kalmış anca gideriz havaalanına ”dedi. “O zaman çıkalım ”dedim.


  Şuan Aran’ın arabasıyla konağa geçiyorduk. Camdan dışarıyı seyrediyordum Aran’ın sesiyle ona döndüm. ”Bir tanem sen benimle mi kalırsın yoksa misafir odasında mı ?”dedi. “Misafir odası daha iyi aşkım” dedim gülümseyerek .”Tamam öyle olsun.” Ağlamaklı bir sesle söylemişti. ”Aynı evin içinde olmamız bile büyük bir şey ”dedim .”Orası da doğru ”diye cevapladı Aran. ”Ailenden bahseder misin?” dedim heyecanla.

Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı. ”Tabi dedem Nasuh, babam Serkan, annem Gülcan, büyük abim Harun, eşi Mercan, küçük abim Ateş o daha evlenmedi. Ha bide Gül var abimin kızı diğer akrabaları sonra anlatırım. Geldik zaten.” Aran’dan gözlerimi alıp arabanın durmasıyla kapımı açacakken benden önce koruma açmıştı. Aran da inip yanıma gelmişti. Kulağıma ”Yeni hayatına evine hoş geldin “demişti .Bende ”Hoş buldum sevgilim” dedim.

Korumalardan biri avlunun kapısını açtığı zaman küçük kıvırcık saçlı bir kız koşarak gelip Aran’a sarıldı. ”Amca seni çok özledim” dediği zaman Aran onu çoktan kucağına almıştı. ”Bende seni çok özledim Gül “deyip ve kucağından indirdi. Bir eliyle beni diğeriyle Gül’ü  tutup aile büyüklerinin olduğu tarafa ilerledik. ”Tanıştırayım kız arkadaşım Okyanus ”dedi Aran.

Aran’ın demesiyle herkes sarılıp hoş geldin dedi. Tek bir kişi hariç oda Nasuh ağa. “Hoş buldum beni evinize kabul ettiğiniz için teşekkür ederim ”dedim. Gülcan hanım “O ne demek kızım artık sende bu evin bir kızısın “dedi bende cevap olarak gülümsedim. Aran’ın sesiyle ona döndüm. ”Anne biz dinlenelim yemek vaktine kadar “dedi. “Tabi oğlum sen gösterirsin okyanusa odasını “ Gülcan hanımın sözüyle Aran elimi tuttu ve merdivenlerden çıkmaya başladık .

Bölüm hakkındaki görüşleri buraya alayım.

Diğer bölümde görüşürüz.

Boş Ders / Yarı Texting TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin