Zaina's pov..
" Lola i will miss you so much " maluha luhang napayakap ako sa kanya .. " you too sab i will miss you too much " sabay akap kodin sa kaniya..
" Be careful zaina, alagaan mo ang pamangkin ko balitaan mo kame ah.. wag moko g kakalimutan balitaan kame ni lola" ma luha luhang tugon sakin nito..
Dinako nag tagal at pumasok na ako sa loob dahil pag nanatili pako sa labas ay , baka mapigilan ko sarili kong umalis..
.......... After 8 months ........
" Omg its too much hurt, doc i can't wait it anymore" pag iinda ko sa sakit na aking nararamdaman. pilit kong pinalalakas ang aking loob , sapag hilab ng akimg tiyan ay ganon ko nalamang itong ini'inda sa sobrang sakit...
" Ok miss ziana i will count 1 to 3 and i need to push your tummy, i will start counting .. one , two , three.."
Walapang 20 munuto ay narinig kona ang iyak ng sanggol tila isang huni ng angel ang aking narinig, mangiyak ngiyak akong niyakap at hinaplos ang napaka ganda kong anak ....
To be continued......
