His Runaway Bride (His Series #2)

Kabanata 6

T/W: RAPE

Kabanata 6
My precious Kaliyah Jara

I CONTINUED walking while another memory flashed in my mind.

"PAPA, tama na! Please, tama na!" paulit-ulit na pakiusap ko kay papa.

He continued what he's doing and didn't bother to do my request—for him to stop. When he reached his peak, he stood up and started bringing back his clothes.

Hinigit ko ang kumot at tinakip sa katawan ko. Sunod-sunod na tumulo ang mga luha ko habang paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang mga karumal-dumal na ginagawa ni papa sa akin.

"Masaya ka ba na binababoy mo 'ko, papa?" i asked him.

Tumitig sa'kin ang mga mata niyang may malamig na ekspresyon. "Dapat lang sayo ‘yan. Kasalanan mo kung bakit namatay ang mama mo, Kaliyah."

Nagsimula akong humikbi. "S-Sa tingin mo, papa, matutuwa si mama pag nakikita niyang binababoy mo 'ko? Pa, you've been doing this for eight years."

"Wag kang mag-drama, Kaliyah. Hindi mo bagay," aniya saka lumabas na ng kwarto ko.

"KALIYAH! Kaliyah!" tawag ni Ryker mula sa likuran ko.

Hindi ako nag-abalang lingunin siya. Pinunasan ko ang mga luha ko at nagpatuloy sa paglalakad. I wanna remember more!

Another memory came back, again.

"GOODNIGHT, Kali!"

Kumaway na lang ako sa kanya at pumasok na agad ng bahay. Sinalubong ako ni papa na lasing. Napalunok ako ng ilang beses at sinikap na hindi siya pansinin. Palihim akong nagdasal na sana ay hindi niya muling gawin ‘yon ngayong gabi dahil diring-diri na ako sa sarili ko.

"Kali, I'm in the mood. Wag ka munang tumaas," utos nito sa'kin.

Sa sinabi pa lang niyang iyon ay nanghina agad ang mga tuhod ko at nag-init ang gilid ng mga mata ko. Ito ang laging reaksyon ko tuwing alam kong may mangyayari na naman.

How can i escape this fvcking house?! How?!

Lumapit siya sa'kin at nagsimulang halikan ang leeg ko. Napapikit ako at tuluyan nang umiyak.

Ayoko na.

"Pa, tama na. Please," ang lagi kong pakiusap kay papa na kailanman ay hindi niya pinakinggan.

He didn't stop as i expected.

"Pa, tama na. Please, tama na," pakiusap kong muli.

"Kali—"

Nang marinig namin ang boses ni Ryker ay napaigtad kami. Wala na akong sinayang na oras at lumapit agad ako kay Ryker. Nagsimula akong umiyak at nakahinga ako ng maluwag.

Hindi mangyayari uli ngayong gabi.

"Anong ginagawa mo sa anak mo?!" galit na galit na sigaw ni Ryker.

"It's obvious, right? C'mon, you're a man, too. You can join us—"

"Fuck you!" sigaw ni Ryker.

Sinuntok ni Ry si papa. Sunod-sunod at may halong galit ang bawat suntok. Napapikit ako ng mariin sa nasasaksihan.

"Gago ka! Akala ko pa naman ay napakabuti mong ama! Gago!" sigaw ni Ryker. Makalipas ang ilang minuto ay may humigit ng kamay ko. Napadilat agad ako at medyo nakampante nang makitang si Ryker yon. "Let's go, Kali."

Nagpatianod na lang ako sa hila niya. Nanatili lang akong tahimik at impit na umiiyak.

"Kaliyah! You can't leave, Kaliyah Veras!" papa desparately shouted.

Agad akong sumakay ng kotse at gano'n rin si Ryker. Nang nagsimulang makaalis ang kotse na gamit ni Ryker ay nakahinga ako ng maluwag. Hinayaan ko ang sarili kong humagulgol.

"Shit! Sana nalaman ko agad para hindi na uli siya nakapagtangka!"

Nilingon ko si Ryker. "Hindi mo kailangang sisihin ‘yong sarili mo. A-Ayos lang."

"There's nothing okay with that, Kali! He's a fvcking rapist!"

"Papa ko pa rin siya, Ry," mahina kong sabi.

Tinabi ni Ryker ang sasakyan at mataman akong tinignan. "Lagi niya bang ginagawa ‘yon sayo?" his voice became soft.

I nod. "Every chance he gets, Ry. T-That's why I'm crying that night. L-Last night, he d-did it again."

He suddenly hugged me. "Shh. You're safe with me from now on."

Humikbi ako. "Ry, ayoko na ro'n. Ayoko nang bumalik do'n. Ayoko nang magpagalaw kay papa."

"Tahan na. Magiging okay ang lahat, Kali. Hindi na siya makakalapit sayo," kumalas siya sa yakap at pinunasan ang mga luha ko. "Kaibigan kita at hindi kita papabayaan kahit anong mangyari."

"Salamat," i forced myself to smile but i failed.

Napangiti siya. "You don't need to force a smile for me, Kali. It's alright. Sa condo ko, do'n ka titira simula ngayon. Bukas, mag-shoshopping tayo ng mga bago mong damit at mag-grogrocery, okay?"

"May mga damit ako sa bahay, Ry."

He shook his head. "No. You're not going to that house again. I won't let you. Baka makakuha uli siya ng timing, Kali, kaya hindi."

"Nakakahiya sayo, Ry."

"Don't mind the money. Handa akong gumastos para sa mga taong mahahalaga sa'kin."

Ngumiti na lang ako sa kanya. Binalot kami ng katahimikan na si Ryker rin ang bumasag.

"Bakit hindi ka pa nagsusumbong sa mga pulis? Kailan niya pa ginagawa yun?"

"8 years na. Ayokong magsumbong, Ry. Si papa na lang ang mayro'n ako."

"But—"

I cut him off. I shook my head and smiled weakly. "You won't understand me, Ryker. Si papa na lang ang pamilya ko. Ayokong mawala siya sa'kin dahil pinakulong ko siya sa kadahilanang ni-ra-rape niya ako ng paulit-ulit. I don't want to lose my dad. Wala na akong mama, Ry, at ayokong pati si papa ay mawala rin."

"I get it," bumuntong-hininga siya. "Hindi ko lang matanggap na ang bait mo para hayaan na lang siyang gawin sayo ‘yon."

Umiling ako. "I never gave him the permission to do that, Ry. Wala lang akong magawa. Wala akong laban."

"Then, I'll fight for you," his words gave me the feeling i couldn't figure out.

Bumilis ang tibok ng puso ko at tumatak sa'kin ang mga sinabi niya.

"Nevermind. Are you hungry?" I nod. "Alright. Let's go to Jolibee."

"You gave me the idea! I'm going to apply at Jolibee as a crew to pay for my tuition," malawak na ngiting sabi ko.

"Wag na. Baka mabastos ka pa," nilingon niya ako at nagtama ang mga mata namin na naging dahilan para mas lalong magwala ang sistema ko. "Apply to our scholarship if you want. If you failed to pass the exams or whatsoever, I'll pay for your tuition fee."

"Ryker, that's too much,"

"All for you," he winked. "C'mon, I'm your sugar daddy. What do you want, dear?"

Natawa kaming dalawa. Nagulat si Ryker na nakitawa ako sa kanya.

"Damn, our laughs sounds like a music to my ears," ani ko.

He chuckled. "Yeah,"

"C'mon, my sugar daddy. Buy me everything i want!" biro ko sabay tawa.

He look at me in disbelief. "You're so strong. Nakakaya mo pang tumawa after what happened?" Nag-iwas siya ng tingin. "Well, it's Kaliyah Jara Veras everyone. A strong woman," his gaze turned back to me. He grinned. "I adore you for being so strong, woman! And yes, I'll protect a rape victim at all cost. Besides, she's my friend... a precious one. My precious Kaliyah Jara."