Susturma Kalbini Artık ( TAMAMLANDI) Korunun Çocukları İlk Kitap

Ankara (özel bölüm)

Kumral genç adam alışık olmadığı başkent ayazından korunmak için ceketinin yakasını dikleştirdi. Soğuk içine işliyordu. Bir taraftan da yaşının verdiği bir heyecan duyuyordu. Azgın sevişmeler için hazırda bulundurduğu paketler yanında mı diye cebini yoklamayı ihmal etmedi.

Yanındaki kıza baktı. Karanlıkta uyuyamayan, kabuslarında hep bir yıkıntının altında anne babasının cesetleriyle konuşan kıza. Birlikte geçirdikleri sayısız gecede artık tüm yaralarını öğrenmişlerdi. Şimdi yine beraber bir geceye akıyorlardı ama hedefleri farklı insanlarla tanışmaktı.

"Hakan şu adamı tanıyor musun? Sanki Demde gördüm daha önce. Of bu ne abi ya?" diye sordu kız.

O tarafa dönünce adamı gördü. Ömer Bey'in ve Demir Bey in bile hafif tırstığı tip. Siyah giyenlerin patronu. Oturduğu locada etrafı neredeyse çıplak kadınlarla çevriliydi. "Bebeğim o duvarı aşamazsın bence." diyerek ilgisizce dönüp karşıya baktı. Beyaz giysili genç bir erkek dikkatini çekmeye çalışıyordu. Güzel bir vücudu vardı. Uzun, sıkı kalçalı, dolgun dudaklı biriydi. Jilet gibi keskin gözlerle Hakan a bakarken, bir taraftan da kalçalarını ortaya çıkaran dans figürleri sergiliyordu. Gülümsedi. Çok sempatik bir gülümsemeydi. Hakan o tarafa doğru ilerlerken arkasında bıraktığı kıza döndü. "Kuzum bence daha muhtemel avlara yönel. İstersen benimle gel. Oradan sana ekmek çıkmaz."

Kız kabul eder bir görüntüyle kafasını salladı. Ama Hakan a katılmak yerine bara geçti.

Beyazlı çocukla tanışması beş dakikasını almıştı. Tayfun du adı. Çok güzeldi. Badem gözleriyle Hakan ı adeta yiyordu. Bu gece daha farklı daha yeni bir şeyler ummuştu aslında ama çocuk gerçekten çok sempatikti. Dans etmeye başlamaları, müziğin ve alkolün kanlarını kaynatması da kısa sürmüştü. Tayfun kollarını omuzlarına dolayarak vücuduna yaslandığında, boynunu yavaşça öpmeye başladığında buraya gelmekle çok doğru bir karar verdiğini düşünmeye başlamıştı.

Ama kollar bir anda ayrılınca şaşırdı. Tam öpüşmek üzerelerdi. İki çam yarması görevli gelip, "efendim kuralları ihlal ettiğiniz tespit edildi lütfen bizimle gelin" diyerek korku dolu bakışlarla kendini anlatmaya çalışan genç adamı Hakan ın yanından aldılar. Çam yarmalarının kadın olanı Hakan a baktı. "Verdiğimiz rahatsızlıktan dolayı çok özür dileriz. Lütfen locada size ayırdığımız yere buyurun. Bu gece konaklama da dâhil her türlü hizmetimizden sınırsızca faydalanabilirsiniz. Tabi konuğumuz olarak." diyerek Hakan ı herkesin giremediği localara yönlendirdi.

"Hiç gerek yoktu. Yani zaten yeni tanışmıştık." dediyse de dinlemiyordu. "Konuklarımız mahremiyet ve korunma için bizi tercih ediyor. Bu zincirin kırılması tamamen bizim hatamız. Lütfen oturun ve gecenin keyfini çıkarın. Birazdan size hizmet edecek olanlar gelecek."

Gerçekten de az sonra aşağıdaki kalabalıkla ilgisi olmayan bir kaç kişi locaya geldi. Hakan grubun birbirinden çılgın ve seksi görünen kostümlerini şaşkınlıkla izledi. Vücudunda dolanan eller ve dudaklar, kulağına söylenen her kelime sertleşmesine neden oluyordu.

Kamuflaj giysili bir kız önünde eğilip pantolonunun üzerinden aletini ısırdı. Sonra da, "Sizi mutlu etmek için her şeyi yaparız efendim" dedi. "Altın locaya geçmek ister misiniz?"

"Orası neresi?"

"Sadece çok üst düzey konukları ağırlıyoruz. Farklı beklentileri olan konukları. Bu gece tüm seçkinler orada olacak." Kızın da diğerlerinin de gitmek istediğini görebiliyordu. O zaman iyi bir şeydi herhalde. Kafasını sallayarak kabul etti.

Altın loca dedikleri yer Hakan gibi sıradışı deneyimleri olan biri için bile fazla iddialıydı. C şeklinde hazırlanmış bir koltukta oturan erkek ve kadınlar karşılarında dans eden ya da sevişen insanları izliyor bir taraftan da içki içiyorlardı. Eşlik eden kızın kendisini koltuğa oturtmasını ve sahne gibi düzenlenen alana çıkmasını izledi. Hayatında bu kadar esnek birini görmediğini düşündü. Sağında oturan kadın, şok olmasına sebep oldu. Hayranı olduğu şarkıcıydı. Kızıl kıvırcık saçlarını salmış, deri pantolonu ve lame üçgen büstieriyle manzarayı iştahla izliyordu. İmza istemenin sırası değildi. İpek duysa ne kadar şaşırırdı be.