Susturma Kalbini Artık ( TAMAMLANDI) Korunun Çocukları İlk Kitap

basen eritme egzersizleri

Hayat siz başınıza örülen çorapları sökmeye çalışırken gülen komşudur dostlar. İpek de her aşk kuşu gibi klinikte sıradaki hastayı beklerken halinden memnun gülüyordu. Gelecek olan kadın Bodrumun sürekli ikamet eden kadın nüfusunun üçte biri gibi sevgilisinin aşna fişne yaptığı biri olsa da, o sabah Mahir le kocaman bir kavga etmiş olsalar da, annesi daha gün agarmadan arayıp "evlenin kızım olmuyor boyle" diye beynini becermiş olsa da gülmesini durduramıyordu. Başına örülen çoraplardan habersiz.

Esma hastayı içeri alan İpek e "Ne iş?" dercesine baktı. Kadının sürekli hasta olmaması, her fırsatını bulduğunda karşılarında bitmesi falan bir yana, kliniğe sanki havuz partisine katılır gibi gelmiş olması kızları iyice deli etmişti.

"Esmacım senin klinik açtığını yeni duydum. E bir hukukumuz da var. Sen dururken kimselere emanet edemem incilerimi." diyerek otuz iki dişini göstermesi de cabası. "Ay ne iyi ettin de döndün. Demir ve sen ha? İnanamadım duyunca. Yani Mahir sizin aile bağlarınızı, koruda kimsenin diğerine kardeş dışında bir gözle bakamayacağını öyle çok anlatırdı ki. Besbelli ben kıskanmayayayım diye öyle demiş. Ama siz de pek yakışıyorsunuz. Yaş farkı da hiç belli olmuyor."

Esma tüm kibarligiyla "Teşekkürler Suzan. Senin zaten kadının büyük olduğu ilişkilere daha modern bir gözle baktığını biliyoruz. Mahir de senden dört yaş küçük yanılmıyorsam." diyerek yanıt verdi.

Kadın bozulmuştu. Yine de çaktırmadı. "Sahi nerede o hayırsız. Eskiden gece falan rastlaşırdık. Artık o da yok. Ay özledim valla şeytanı." dedi.

Esma İpek e bir göz atıp; "Artık çok öyle gece falan çıkmıyor. Sevgilisi pek kıskanç." diyerek gerekli mesajı verdiğini umdu.

Çakma sarışın "Ayol ne zaman engel oldu sevgililer Mahir Efe ye? Çıkar o çıkar. Hele de öyle kıskanç kadına hiç gelemez. Ben malımı bilmez miyim canım?" derken İpek e el çantasını uzatıp ağzının kiyisiyla "Merci şekerim" dedi. "Ay Esma bu tatlı kızcağızı nereden buldun? Ne şeker şey. Sen öteden beri böyle sosyal sorumluluk şeylerine önem verirsin zaten. Ne iyi yapmışsın. Canım engelli çalışamaz diye bir kanun mu var? Ben de böyle bahçıvan aldım. Çok da çalışkan oluyor bunlar. Öyle normaller gibi kaytarma yok. Senin yanında meslek öğrenir, devlete el açıp üç kuruş engelli aylığına talim etmez."

İpek hafiften gerilen sinirlerini nasıl zapt edeceğini düşünürken klinik kapısı açıldı. Kız da muayene başlar başlamaz kendini girişteki bekleme alanına attı. En az içerideki kadar suni bir güzel İpek e bakıp "Ablam Suzan burada beklememi söyledi" dedi. Kadın güzeldi ama İpek in işitme cihazını fark ettiğinde yüzünü buruşturup az önce söylediklerini tane tane ve bağırarak öyle bir tekrar edişi vardı ki en çaresiz insanları bile kaçırırdı bu ses.

Sabırla " Buyurun hanımefendi. Suzan Hanım muayene olacak, ardından kısa bir beyazlatma işlemi var. Beklerken bir şey içmek ister misiniz?" diye sordu.

Kadın bariz şekilde rahatlamıştı. "Soda limon alırım." dedi ve koltuğa yayıldı.

Klinikte temizlik ve çay servisi yapan personel içeceğini getirince de ilgiyle İpek i seyretmeye koyuldu.

"Pardon ben sizi Dem de görmüş olabilir miyim? Mahir Efe ile dans ediyordunuz sanırım geçen seneydi." Nasıl meraklı sesi, ama kıskanç haset bir merak değil.

"Olabilir. O sırada buradaydım. Muhtemel yani." İpek ilgisiz olsa da kaba davranmayı doğru bulamamıştı.

"Yakınsınız aileye sanırım."

"Biraz. Yani akrabalık yok. Babam Demir ve Mahir beylerle ortak. O şekilde tanıştık." Daha fazla ayrıntı vermek istemedi."

"Şey yani biz de çok uzak sayılmayız. Ama ablam ve Mahir ayrılınca nasıl olduğunu bilirsiniz.... İster istemez ara açılıyor. Büyük aşktı doğrusu. Ayrılık değil evlilik bekliyorduk. Ama Mahir Efe bu. Bir anda ablamı ortada öyle bırakıverdi. Suzan itiraf etmez ama bildiğiniz terk edildi. Sindirmesi uzun zaman aldı. Şimdi de Mahir in yeni bir sevgilisi olduğu konuşuluyor. Esraftan olsa duyardık demek ki dışarıdan biri."