Yeni Kız | gxg ¦(tamamlandı)

"Biz"

Ertesi gün, öğle arasında her zaman toplandıkları yerde Cansel  ve Daniela oturuyordu.

Ellerinde içecekleriyle, sohbet ederken Melis beklenmedik bir anda yanlarına geldi.

"Sonunda gelebildin kanka. Niye telefonumuzu açmıyorsun."

Melis, konuşmuyordu. Sadece yere bakıyordu.Cansel'in sorusuna cevap vermeyen Melis ile , bu kez Daniela konuştu.

"Nur'dan ayrıldın sanırım?Demek söylediklerimi düşündün."

Cansel, Melis'in yanına gelerek omzuna elini attı.

"Kardeşim benim."

Kızın eline tiksinerek bakan Melis, sonunda ağzını açtı.

"Evet, ayrıldım."

"İyi yapmışsın. Boşver kanka biz böyle iyiyiz."

"Hangi biz?"

Melis'in, şaşkınlık yaratan sorusuna Daniela karşılık verdi.

"Ne demek hangi biz? Biz işte, üçümüz."

"Biz diye bir şey yok."

"N-ne?"

Melis, omzundaki eli indirerek kızlara baktı. Bakışı artık eskisi gibi hissettirmiyordu.

"Artık kardeşim değilsiniz."

Cansel, dolu gözleriyle kıza baktı.

"N-nasıl yani??"

Daniela, bunu beklemiyordu.

"Şaka mı yapıyorsun, bir kız için bizi satacak mısın?"

Melis, kızlara mesafe koyarak gitmeden önce son kez konuştu.

"Biliyor musunuz? Sizinle  ömrüm boyunca çok şey paylaşırım sanıyordum. Biliyorum, biz yenilmeziz.
On yıldır beraberiz, kardeşiz...  Çocukluklar yapıyoruz, masum insanlarla oynayıp, onlara çelme takarak kendimizi yüceltiyoruz.

Değil mi?

Biz harikayız...

Burası buluşma yuvamız. Çok anımız var bu bahçede. Hatırlıyor musun Cansel, senin doğum gününü ilk olarak  burada kutlamıştık. Çok eğleniyordum. "

Gözleri dolup gülümseyen kızlar, Melis'i dinliyordu.

Melis de gülümsüyordu, boşluğa bakarak... Ardından, gülümsemesini karanlık bir bakış söndürdü.

" Artık eğlenmiyorum. "

Kızların bakışları değişti. Gülen yüzleri, yerini endişeye bıraktı.  Sessizlerdi.

"Evet, ayrıldım.  Dediğiniz gibi. Biz artık yokuz."

Kızlar, bir anlığına umutlandılar.

"Ama, siz de yoksunuz."

"Nur 'dan beni affetmesini beklemiyorum. Tek istediğim, mutlu olması."

"Allah, bana sizinle geçirdiğim yılların cezasını veriyor olmalı.."

Melis' in cümleleri, Cansel'in ardı ardına gözyaşı dökmesine neden oldu.

"M-melis, neler söylüyorsun.."

"Neler söylüyorum.. İnan, ben de bilmiyorum. Sizi,  hiç tanımadığım babamın çocuklarından  daha öte görmüştüm. Hiç tanışmadığım, öz kardeşimdiniz."

"Ama, hiç düşünmeden bana tuzak kurabildiniz. İlk duyduğumda ben de böyle inanamamıştım."

Daniela, başını öne eğdi. Gözlerinden akan soğuk yaşlara artık o da hakim olamıyordu. Melis'in bu kadar acı çektiğini bilmiyordu. Ama artık çok geçti.

Melis "Kardeşlerine" son bir kez, acı gülümsemeyle baktı.

Yanağından süzülen tuzlu göz yaşı, yerini büyük acı bir gülümsemeye bıraktı. Düğümlenmiş boğazı, hırıltılı bir şekilde fısıldadı.

"Artık, benim için yoksunuz."

Arkasını dönen kız, ardında iki çift göz yaşı bıraktı.

Bölüm sonu