Untamable (COMPLETED)

Chapter 7

I was walking around when I saw kuya Deiv sitting in the sofa while spacing out. My eyes furrowed when I saw his sad eyes. Is he okay?

"Kuya, are you okay?" tanong ko ng makalapit.

Tipid siyang ngumiti sa akin bago marahang tumango.

"I'm fine." aniya.

"But you look so sad. What happened kuya?" I asked again.

"It's nothing serious. May kunting problema lang sa trabaho." he smiled a bit.

Napanguso ako bago siya binigyan ng makahulugang tingin.

"Trabaho ba talaga?"

"Oo naman. Wala naman akong ibang magiging problema." he rolled his eyes.

I chuckled."Yeah right, I thought it was because of a girl."

"No, Vougne. Never gonna happen." he smiled at me.

"Whatever, kuya!" I smirked.

Sus, ako pa lolokohin. Hindi ako naniniwalang dahil sa trabaho. I am familiar by the look of his eyes. I know that look. Hindi ako pwedeng magkamali dahil napagdaanan ko din yan. He can't fool me.

"Devougne." he called me.

I shifted my gaze to him. Seryoso ang mukha niya habang nakatingin sa akin.

"Mahirap ba akong mahalin?"

Napanguso ako ng mahimigan ang lungkot at sakit sa boses niya. Ito na ba yun? Ito na ba ang pinakahinihintay naming lahat? Ang magmahal si Kuya.

"Hindi ka niya mahal?" I asked him back.

"Hindi na ata." he said hoarsely.

I chuckled.

"Who's the lucky girl?" I smiled sweetly.

"Si Mara." sagot niya.

Ilang beses akong napakurap sa sinabi niya.

"Maria Solana De Leon?" tanong ko.

I'm expecting him to answer my question but he didn't. Nanatili lang siyang tahimik habang hindi makatingin sa akin.

"Kaya ba kilala mo si Kyvex? Is it because of her?" I raised my brow.

"Yeah." ngumuso siya.

"She's not your type of girl, kuya. What change?" ngumiwi ako.

"I seriously don't have an answer for that." mahinang sagot niya.

Hindi ko napigilan ang matawa.

"The summa cum laude, Deivrrick Yves D. Carter, doesn't have an answer to my question!" sambit ko sabay palakpak.

Umismid siya sa sinabi ko dahilan para mas lalo akong matawa. Nananaginip ba ako? Kuya ko ba talaga itong kaharap ko?

"Shut up, alright? Wag mong ipagkalat." aniya sabay irap sa akin.

"You know I'm not into socializing, kuya." inirapan ko siya.

"Yeah right, bakit ko ba nakalimutan na si Devougre lang ang kaibigan mo." humalakhak siya.

Natigilan ako sa sinabi niya. Hindi ako umimik bagkus ay nag-iwas lang ako ng tingin. Tatlong araw na ang lumipas simula nong huling pag-uusap namin. Hindi parin siya tumatawag sa akin.

"Nag-away kayo?"

Napalingon ako kay kuya dahil sa tanong niya. Malalim akong bumuntong hininga bago tumango sakanya.

"Why? Hindi naman kayo madalas mag-away. What happened?"

I bit my lower lip before looking at him.

"Misunderstanding lang, kuya." tipid na sagot ko.