AyHak Hayali Senaryolar✨

'Senden Hatıra' - 5 Final

|Yurt|
Hakan:Nasıl Elif şu anda? Görmek istiyorum kızımı.
Müdür:Birazdan gelecek. Çok üzgünüm Hakan Bey, yani çocuklar işte. Onlar bizi de anne baba diye herkes kandırdı almaya gelmedi diyince o da inanmış buna. Elif ağlarken öğrendik bizde ama sakinledi biraz.
Hakan:Kızımı görmek istiyorum, hemen!
-Az sonra Elif gelir. Hakan eğilip kollarını açar ancak Elif sarılmaz.
Hakan:Elif, kızım sarılmak yok mu babaya?
-Elif omuz silker. Hakan, Elif'e yaklaşıp elinden tutar.
Hakan:Ne oldu benim bebeğime? Küs müyüz?
Elif:Konuşmuyorum seninle ben, sen beni kandırdın.
Hakan:Ben mi seni kandırdım? Ne yaptım ben kızım?
Elif:Seni burda bırakmıycam, eve gidicez dedin ama sözünü tutmadın. Yalancısın sen. Annemi istiyorum ben.
Hakan:Elif güzel kızım.
-Hakan, Elif'in saçlarını sever, gözyaşlarını siler.
Hakan:Benim sözüm söz sana Elif'im..  Birkaç gün daha sadece.
Elif:İnanmıyorum sana. Kandırdın beni, annemde kandırdı, bırakmam seni dedi ama bıraktı. Konuşmuyorum seninle ben.
Hakan:Babacım lütfen ama söz verdim sana ben, baba sözü.
-Elif kollarını birbirine bağlar.
Görevli:Fazla sıkmayalım Hakan bey, çocuklardan duyduktan sonra normal bu halde olması ama merak etmeyin ilgileniyorum ben.
-Hakan, Elif'i kendine çekip öper.
Hakan:Baba sözü veriyorum sana. Seni asla bırakmam..
...
-Hakan, yurttan sonra şehitliğe gelir. Elinde papatyalar vardır. Aylin'in mezarına eğilir ve çiçekleri toprağına bırakır.
Hakan:Can içim, güzelim yine geldim sana.. Hiç gitmek istemiyorum yanından aslında. Bıraksalar şuraya yanına kıvrılırım. Yanına gelmek için nasıl can atıyorum bir bilsen.. Elif olmasa durmam bu dünyada bir saniye bile, gelirim yanına. Ama kızımız var, Elif'i senden sonra bende bırakamam. Senden kalan hatırayı bende sahipsiz bırakamam. Ona senin gibi olamam asla, senin kadar sevgi veremem ama gözün arkada kalmasın sevgilim. Babası Elif'i canı pahasına da olsa bırakmayacak...
...
-Mahkeme günü gelip çatmıştı. Hakan sabah erkenden Elif'i görüp adliyeye geçti. Mahkemeye son dakikalar kalmışken avukatla son görüşmelerini yapıyordu.
Avukat:Ellerinde lehimize hiçbir şey yok. Elif'in sizi baba bilmesi, size olan sevgisi göz önünde bulundurulacak en büyük husus zaten. Ki Aylin hanımla ne kadar ayrılmış da olsanız bir zamanlar birlikte olmanız da yararımıza. Sadece polis olduğunuz için Elif'le günlük ilgilenme konusunda sorun olabilir gibi.
Hakan:O konuda neden sorun olsun ki? Aylin varken Elif nasıl gün geçiriyorsa yine öyle olacak. Okuluna gidecek, bakıcısı hazır zaten İstanbul'da.
Avukat:Anladım ama dediğim gibi sonuç olumlu olacaktır. Sonrasında ki işlemler basit zaten, nüfusa geçirme, falan filan.
...
-Duruşma başlar, her şey Hakan'ın istediği gibi gider ve Elif'in velayeti Aylin'den sonra Hakan'a verilir. Artık Elif resmen Hakan'ın kızı olmuştur. Hakan mahkemeden çıkar çıkmaz avukata sarılır.
Hakan:Sağol, çok sağol. Çok uğraştın bizim için.
Avukat:Görevimiz Hakan Bey, Aylin'in emaneti yerinde ya. Hatırası size ulaştığına göre benim içim rahat artık.
Hakan:Aylin'in emaneti.. Aylinsiz yeni bir hayat bekliyor bizi. Onsuz bir İstanbul..
Avukat:İstanbul'da birkaç zaman gözetim altında olacaksınız sosyal hizmetler tarafından. Yani Elif mutlu mu, durumu nasıl diye bakacaklar.
Hakan:Hı hı, biliyorum...
...
-Hakan adliyeden çıkınca ekibi arayıp müjdeyi vermiştir. Herkes içi buruk da olsa çok sevinir Elif ve Hakan için. Hakan adliyeden sonra Aylin'e şehitliğe gider. Elinde yine çiçekler mezarın başına çöker.
Hakan:Çok seviyorsun bu çiçekleri diye her gelişimde alıyorum. Ama baksana soluyorlar hemen. Sen yoksun diye soldular Aylin, sen olsaydın mezarına bırakmaz sana, ellerine verirdim çiçekleri suya koyardın sende. Ortalık mis gibi kokardı sonra sen gibi.. Ama şimdi senin kokunu, bu çiçeklerin kokusunu alamıyorum. Toprak kokuyor her yer.. Senin kokun toprağa karışmış Aylin..
-Hakan gözyaşlarını tutamaz.
Hakan:Sen toprak olmayı haketmedin Aylin.. Çok erkendi daha. Senin gitmene, bizim yarım kalmamıza çok erkendi. Mutlu olabilirdik biz. Şimdi niye Elifle beni sensizliğe, mutsuzluğa mahkum ettin? Nasıl geçecek sensiz bir ömür şimdi? Ben seninle hatırlıyorum kendimi, sensiz nasıl gider hayat bilmiyorum..
-Aylin'in toprağını sever, gülümser.
Hakan:Sana güzel bir haberim var, gerçi görmüşsündür sen. Elifle hiç ayrılmayacağız artık. Elif ikimizin kızı oldu resmen. Başardım sevgilim Elif kızım oldu,kızımız oldu... Gözün arkada kalmasın olur mu? Senin gibi asla olamam ama ona çok iyi bakıcam, Elif çok iyi büyüyecek. Sensiz olacağız o ayrı...
-Hakan birkaç saat Aylin'in yanında kalır. Hem ağlar hem konuşur.
Hakan:Benim Elif'e gitmem gerek. Bir kez olsun rüyama gir olur mu? O ellerini bir kez olsun tutayım...
-Gökyüzüne bakar.
Hakan:Seni çok seviyorum Aylin...
...
|Yurt|
-Hakan yurda gelip müdürle konuşmuş, Elif'i bekliyordur. Elif yurdun önünde onu bekleyen babasına koşarak gelir ve sarılır.
Hakan:Nasılsın birtanem?
Elif:İyi gibiyim de değilim de bilmiyorum.
Hakan:O ne demek?
Elif:Ben annemi çok özlüyorum. Rüyamda görüyorum hep onu. Gel yanımıza diyorum ama gelmiyor.
Hakan:(gözyaşlarını siler) Bende çok özlüyorum birtanem bende ama gelemez anne, bunu anlattım sana. Hem artık ben varım hep yanında senin. Evet anne yok ama ikimiz çok mutlu olacağız, asla ayrılmayacağız. Senden asla vazgeçmem.
Elif:Bende seni hiç bırakmayacağım.
Hakan:Sana güzel haberlerle geldim biliyor musun?
Elif:Anneme mi gidicez yoksa?
Hakan:Ona da gideriz güzelim ama ben buraya seni almaya geldim. Eve dönüyoruz artık.
Elif:Gerçekten mi?
Hakan:Evet, sana demiştim burda bırakmam seni diye bak tuttum sözümü.
-Elif, Hakan'a sarılıp öper. Hakan kızına sımsıkı sarılıp kokusunu içine çeker ancak gözyaşlarını yine tutamaz.
Elif:Sözünü tuttun, beni almaya geldin.
Hakan:Babalar sözünü tutar demiştim.
...
-Elif eşyalarını toplayıp, arkadaşlarıyla vedalaştıktan sonra Hakanla yurttan ayrılırlar. Biraz dolaştıktan sonra Hakan, Elif'i Aylin'e getirir. Elif koşarak mezarın başına gelir, elindeki çiçekleri bırakır.
Elif:Biz geldik annecim. Babam sözünü tuttu, bırakmadı beni. Rüyamda sende demiştin baban seni alacak diye. Biz artık birlikte kalacakmışız.
-Elif kendini ağlamamak için tutsa da başaramaz.
Elif:Ama sen olmayacaksın bizimle anne. Niye gittin? Niye bıraktın ki beni?
-Hakan, Elif'i kendine çekip sarılır.
Hakan:Kızım..
Elif:Baba annem geri gelsin, nolur.
Hakan:Elif'im..
-Hakan,Elif'e doğru eğilir,gözyaşlarını silip elinden tutar. Gökyüzünü işaret eder.
Hakan:Bak gökyüzüne.
-Elif yaşlı gözlerle gökyüzüne bakar.
Hakan:Görüyorsun değil mi bulutları?
-Elif kafasını sallar.
Hakan:İşte annen seni izliyor tam da oradan. Artık birlikte olduğumuzu söylediğinde nasıl mutlu olmuştur annen biliyor musun.. Hani sende dedin ya ağlarsam annem de üzülür diye unuttuk mu onu?
Elif:Hayır ama tutamıyorum kendimi.
-Hakan tekrar Elif'e sımsıkı sarılır.
Hakan:Güzelim...
....
-Şehitlikten sonra Hakan, Elifle dışarıda bir şeyler yapar. Parka, alışveriş merkezine giderler Elif'in morali düzelsin diye. Elif mutlu olur ama içinde onun da anlam veremediği bitmeyen hüzün huzursuz eder onu.
Hakan:Hadi kızım, bak seviyorum dedin diye aldım o kadar ama yemiyorsun.
Elif:Sen izin veriyorsun yememe bu kadar çok ama annem az izin verirdi sağlıklı değilmiş.
Hakan:Bi kerecikten bir şey olmaz.
-Hakan ağzı dolu gülmeye başlar.
Hakan:Annen bana da izin vermezdi yememe.
Elif:Gerçekten mi?
Hakan:Evet..
...
|Flashback|
-Aylinle Hakan mesaiden sonra yemeğe gelmişlerdir. Hakan'ın ısrarı sonucu hamburger yiyeceklerdir.
Aylin:Yani ne bu inadın bilmiyorum ki Hakan ya. Hoşuna mı gidiyor yağlı, sağlıksız şeyler?
Hakan:Cok gitmiyor ama sen yememe izin vermediğin için canım yemek istedi.
Aylin:Laflara bak ya. Ben mi izin vermiyorum?
Hakan:Evet, dürüm yemeye bile gidiyoruz ama hamburger yasak diyorsun. Kaç kez gelelim dedim hayır dedin bana.
Aylin:Hayır sağlıksız değil mi yani? Zaten göbeğin olmuş 9 aylık hamile gibi.
Hakan:Aşk olsun Aylin ya.. Kırk yılın başı geldik.
Aylin:Hiç kusura bakma zorla geldim canım.
Hakan:İlk zamanlar yiyordun sende ama.
Aylin:Arada birdi hem o zaman başkaydı.
Hakan:Banane geldik, yemeden gitmek yok.
Aylin:İyi peki. Bu seferlik yiyelim canım.
Hakan:Canını yerim.
Aylin:Bi o kaldı onu da ye Hakan.
Hakan:Aşk olsun...
...
-Hakan, Elif'e anlatırken güler ancak anında gözleri dolar.
Hakan:Hadi bakalım bitir, ondan sonra devam edelim gezmeye...
Elif:Doydum ben, sen ye.
Hakan:Peki öyle olsun.. Ee ne zaman gidelim İstanbul'a?
Elif:Gitmek zorunda mıyız?
Hakan:Yani.. Benim işim, evim orda kızım.
Elif:Ama annem burda.. Gidersek yalnız kalır, gelemeyiz yanına. Evimiz de burda, arkadaşlarım da. Özlerim ben onları en çokta annemi özlerim. Sen özlemez misin?
Hakan:Özlerim kızım özlemez miyim hiç? Gitmek istemiyor musun sen?
Elif:Hayır.. Sen işini burda yapamaz mısın?
Hakan:Yaparım kızım, sen nerde olmak istiyorsan orda olurum ben.
Elif:Gerçekten mi?
Hakan:Evet Elif'im. Sen burda mutluysan gitmeyiz ki anne de burada onu bırakmak istemiyorum zaten.
-Elif kalkıp Hakan'a sarılır.
Elif:Seni çok seviyorum baba.
-Hakan, Elif'i saçlarından öper.
Hakan:Bende seni çok seviyorum kızım.
...
|AylinEv|
-Eve gelince Hakan, Elif'i yatırır.
Elif:Senin sesin çok güzelmiş, şarkı söyler misin bana uyurken?
Hakan:Sen benim sesimin güzel olduğunu nerden biliyorsun?
Elif:Annemden.. Ona da söylüyormuşsun...
...
|Flashback|
-Aylin'in hamile olduğu zamanlarda eve yorgun gelince hemen yatardı ikisi de. Yatmadan önce Aylin, Hakan'ın sesinden şarkı dinlemeyi çok severdi.
Aylin:Hadi ama Hakan, bak uyuyamam biliyorsun.
Hakan:İyi alıştın ha.
Aylin:Sen alıştırdın.
Hakan:Öyle mi..?
-Hakan eğilip ona bakan Aylin'i öper ve karnını sever. Aklına gelen ilk şarkıyı mırıldanmaya başlar her zaman ki gibi.
Hakan:"Kırık dökük şu kalbimde, kederimsin sebebimsin
Yitip giden şu ömrümde, tükenmeyen ümidimsin
Her anı birlikte, yaşamak dururken elimizde
Nasıl bir zamana, ne günlere kaldık ikimiz de
Sensiz ben olamam, yıkılırım ayakta duramam
Eğlenemem gülemem, kaybolurum yokluğunda yaşayamam.. "
-Hakan şarkıyı bitirdiğinde Aylin çoktan uyumuştu, Hakan Aylin'i gözünün kenarından öptü ve yanına kıvrılıp sarılarak o da uyudu.
...
-Hakan o anları hatırladığında gözünden birkaç damla yaş düştü ama Elif'e belli etmeden sildi.
Hakan:Ne söyleyeyim peki sana?
Elif:Bilmem.. Aklına ne gelirse.
Hakan:Tamamm.. "Küçük civcivim, güzel kızım, dünyam benim
Bunun adı aşksa eğer,
Bu aşk yalnızca sana değer
Bu adam yalnızca sana boyun eğer.."
-Hakan şarkıyı bitirir kolları arasında uyuyan kızını öper.
...
-Birkaç gün sonra Hakan kararını vermişti, Aylin'i yalnız bırakamazdı. Bir kez daha ondan gidemezdi, Elif böyle mutluydu. Hakan ekibi arayıp durumu anlattığında onlarda anlayışla karşıladı ve Hakan'ın tayini Aylin'in ekibine alındı. Birkaç gün içinde Hakan tüm düzenini ayarlamıştı. Aylin'in kokusunun olduğu evde yaşamak ona hem zor geliyor hem de nefes almasını sağlıyordu.
-O gece Hakan kanter içinde uyandı uykusundan.
Hakan:Aylin!
-Hakan uykusunda Aylin'i kaybettiği anı görmüştü. Uyanır uyanmaz gözyaşlarına boğuldu.
Hakan:Ben seni nasıl yalnız bıraktım Aylin? Nasıl göz yumdum gidişine? O mezara girmene nasıl izin verdim?
-Hakan kalkıp elini yüzünü yıkadıktan sonra Elif'e baktı, masum masum uyuyordu. Üstünü örtüp öptükten sonra yatak odasına geri gitti. Başucunda Aylin'in hırkası vardı, aldı derin derin kokladı, üstüne gözünden birkaç damla yaş düştü.
Hakan:Sensizlik çok zor Aylin.. Sensiz bir hayata tutunmak çok zor. Meğer ben seninle yaşamışım hep...
...
-Aradan birkaç ay geçmişti. Aylin'in doğum günü gelmişti. Hakan günü hatırlayarak uyandı uykusundan ama o gün Aylinsizdi. Geçen birkaç ayda Elifle birbirlerine tamamen ısınmışlardı. Hakan, ekibe adapte olmuş olsa da her yerde Aylin'i görüyordu;evde, merkezde,sokakta... Ama Elif'in oluşu onu hayata tutunduruyordu.
-Hakan sabah erkenden uyanıp kahvaltıyı hazırladı. Elif'in sevdiği sevmediği her şeyi öğrenmişti, öğrenmeye çalışıyordu. Kahvaltıyı hazırladıktan sonra Elif'in odasına gitti, hala uyuyordu. Hakan öperek uyandırdı kızını.
Hakan:Babasının prensesi kahvaltı hazır seni bekliyor.
Elif:Baba?
Hakan:Babacım? Hadi bakalım kahvaltı hazır, sevdiğin peynirli omlet bile var.
Elif:Gerçekten mi?
Hakan:Evet prensesim ama soğutmayalım hadi.
-Elif tam kalkarken aklına gelenle duraksadı.
Elif:Baba bugün annemin doğum günü.
Hakan:Sen biliyor musun?
-Karşısında duran takvimi işaret eder.
Elif:Bak ordan takip ediyorum. Bugün annemin doğum günü.. Ama o yok.
Hakan:Maalesef Elif.
Elif:Annem olsaydı sürpriz yapardık ona.
Hakan:Kocaman sürpriz yapardık hemde.. Annene gitmek ister misin?
Elif:Evett.. Hediye götürebilir miyiz?
Hakan:Tabii...
-Hakan, Elif'in moralini düzeltip kahvaltıya getirir ve elleriyle yedirdikten sonra hazırlanıp şehitliğe geçerler.
...
|Şehitlik|
-Elif ve Hakan ellerinde çiçekle mezara gelirler. İkisi de bir köşeye çöker ve çiçekleri bırakırlar.
Elif:Doğum günün kutlu olsun annecim.
Hakan:İyi ki doğdun can içim.. Senin olmadığın bir doğum günün. Dünya ne kadar durgun bugün biliyor musun?
Elif:Keşke yanımızda olsaydın anne, babamla sana sürpriz yapardık biz. Ama sana çiçek getirdik şimdi..
Hakan:Elif çok iyi, çokta iyi anlaşıyoruz hatta.
Elif:Evet, babam bana peynirli omlet bile yapıyor.. Biliyor musun ben seni çok özlüyorum, rüyamdasın hep..
Hakan:Seni çok özlüyoruz Aylin. Sensiziz ama iyiyiz sevgilim...
...
-Şehitlikten sonra akşam Hakanla Elif eve gelirler. Hakan'ın bugüne Elif'e bir sürprizi vardır.
Elif:Hadi baba sürpriz ne?
Hakan:Anneye bir şey göndermek ister misin?
Elif:Nasıl?
-Hakan aldığı dilek balonunu Elif'e gösterir.
Hakan:Bunun adı dilek balonu. Annene söylemek istediklerini söyleyeceksin ve yıldızlara göndereceğiz.
Elif:Gerçekten mi?
Hakan:Evet, hadi bakalım aklına ilk gelen şeyi söyle ve bir de dilek dile.
Elif:Sessiz mi söylemem gerekiyor?
Hakan:Farketmez.
-Hakan balonu yakar, Elif gözlerini kapatır.
Elif:Seni çok özlüyorum anne, keşke söz verdiğin gibi bırakmasaydın beni...
-İkisinin de gözleri doludur.
Hakan:Dilek de dileyebilirsin.
Elif:Babam beni hiç bırakmasın.
-Hakan kızının saçlarından öper.
Hakan:Asla Elif'im asla...
Elif:Sıra sende.
Hakan:Tamam... Seni bu dünyada mutlu edemedim, umarım olduğun yerde bebeğimizle mutlusundur Aylin. Seni çok özlüyorum, çok seviyorum sevgilim..
Elif:Dilek?
Hakan:Hayatımdan sevdiğim hiç kimse eksilmesin... Elif benimle hep olsun.
-Hakan ve Elif dilek balonunu gökyüzüne bırakırlar. Hakan, Elif'i kucağına alır ve balonu yıldızlara çıkana kadar seyrederler.
Elif:(el sallayarak) Annemi yıldızlarda görürsen onu hep çok sevdiğimi söyle..
-Hakan, Elif'e sarılıp öper.
Hakan:Seni çok seviyoruz Aylin.. Hatıran benimle hep mutlu olacak can içim...
-Arka fon 'HATIRAN YETER' şarkısı...

                   🔸🔹🔸🔹🔸
AYLİNSİZ AMA MUTLU SON...