AyHak Hayali Senaryolar✨

'Kolay Değil'

-Ekip yeniden kurulduktan sonra Rıza, Aylin ve Birceyi de bırakmamış ikna edip ekibe geri almıştı. Aylin biraz tereddüt etse de birkaç haftadır ekiple olmak ona yeniden can vermişti. Hakanla yan yanayken hiç konuşmuyorlar sadece sohbet arası denk gelirse konuşuyorlardı. O gün devriye ikisine denk gelmişti. Arabada giderken ikisi de uzun zaman hiç konuşmadı. Lafa ilk giren yine Hakan olmuştu.
Hakan:Ee nasıl hissediyorsun? Yani yıllar sonra yeniden geri dönmek nasıl?
Aylin:Bilmem.. Hiç gitmemiş gibiyim. Alıştığım yer olunca yabancılık çekmiyor insan.
Hakan:(sessizce) Hiç gitmemiş gibiymiş.. Sen bana sor bir de.
Aylin:Efendim?
Hakan:Yok sana demedim. İzmirdeydin değil mi?
Aylin:Hı hı.
Hakan:Çok uzun zaman oldu gitmedim. Güzel İzmir..
Aylin:Birlikte gitmiştik ondan sonra gitmedin mi?
Hakan:Hayır.. Denk gelmedi hiç. Gelsem seni görecektim demek ki.
-Ikisi de güler.
Aylin:Demek ki..
-O esnada Hakan'ın telefonu çalar arayan korumalık yaptığı kız İpek'tir.
Hakan:Alo,efendim İpek.
İpek:Hakan geldi yine kapıya dayandı.
Hakan:Kim Furkan mı?
İpek:Evet, o şeylerden içmiş yine. Silah var elinde Hakan.
Hakan:Tamam sakın açma kapıyı ben geliyorum hemen.
İpek:Tamam tamam.
-Hakan telefonu kapatıp Aylin'e döner.
Hakan:Geçenlerde ki korumalık yaptığım kız İpek.. Sevgilisi manyağın teki uyuşturucu kullanıyor Sado'nun malı.
Aylin:Kapısında mıymış?
Hakan:Evet, silahlı gelmiş bu sefer. Gitmemiz gerekiyor sanırım.
Aylin:Gidelim gidelim...
...
-Evin önüne geldiklerinde Furkan eve girmiş İpek'e bağırıyordu. İpek bir odaya saklanmıştı. Aylin ve Hakan koşarak gittiler. Hakan kapıyı kırarak içeri girdiğinde Furkan ne olduğunu anlamadı. Hakan koşarak gitti ve adamın elinden silahı almaya çalıştı.
Aylin:Hakan dikkat et.
Hakan:Çekil ordan Aylin! İpek'e bak sen.
-Aylin seslenerek İpek'e bakmaya çıktı. Hakan birkaç hamleden sonra silahı aldı ve Furkan'a yumruk atarak yere serdi. Hakan ekip çağırıp Furkan'ı verirken Aylinde Ipekle konuşuyordu. Hakan yanlarına geldiğinde İpek Hakan'ın şişen elini farketti.
İpek:Hakan elin şişmiş, kıpkırmızı olmuş.
Hakan:Sorun değil geçer.
İpek:Olmaz buz falan koyalım.
Hakan:Gerek yok İpek Hanım. Gidelim biz işimiz var.
İpek:Iki dakikalık iş bekleyin az.
-Aylinle Hakan göz göze gelmişti.
Aylin:Şişmesin daha fazla haklı kız.
-Aylin yanlarından uzaklaşırken Hakan'ın bakışları Aylindeydi. İpek geldi ve Hakan'ın eline buz koyarken Aylin çaktırmadan ikisine bakıyordu. Ister istemez siniri bozulmuştu.
Aylin:Saçmalama Aylin! Ne hakla kıskançlık yapıyorsun? Kendine gel.. Hem alt tarafı...
-Hakan, Aylin'in yanına geldiğinde Aylin kendi kendine konuşmayı bıraktı.
Hakan:Gidebiliriz.
Aylin:Hı hı..
-Tam çıkarken İpek durdurdu onları.
İpek:Ben teşekkür ederim tekrar.
Hakan:Görevimiz İpek Hanım.
Aylin:Artık size bulaşamaz zaten.
-Ipek, Hakan'ın elini tuttuğunda Aylin ister istemez bozulmuştu.
İpek:Çok teşekkür ederim Hakan. Bu kaçıncı oldu hayatımı kurtardın.
-Aylin daha fazla durmak istemeyip kapıya yöneldi.
Aylin:Ben dışarıdayım KOMİSERİM.
Hakan:Geliyorum hemen. Ayrıca görevimdi İpek Hanım.. Ifade için emniyete geçmeyi unutmayın.
İpek:Peki..
-Aylin önden Hakan arkasından çıkıp arabaya binerken Hakan'ın da siniri bozulmuştu. Arabaya biner binmez Hakan kendini açıklamak istedi.
Hakan:Ne yaptığını bilmeyen bir kız İpek. Bakma hareketlerine sen.
Aylin:Banane ki.. Hadi gidelim artık.
-Hakan, Aylin'in kıskandığını anlamıştı. Arabayı hareket ettirirken bir yanda cama dönmüş sırıtıyordu. Kıskanılmak özellikle Aylin tarafından olması hoşuna gitmişti.
...
-Merkeze geldiklerinde dahi hiç konuşmadı ikisi de. Aylin akşama kadar sessizce bir köşede oturdu. Kimse ne olduğunu anlamamıştı.
Hüsnü:Hakan ne oldu aslanım? Niye durgun Aylin?
Hakan:Bilmem ki abi. Konuşmadık hiç.
Emre:Birce sen konuştun mu Aylin komiserle?
Birce:Bir şey demedi çok sıkıştırdım ama.. Anlatırdı bana normalde canı neye sıkılsa.
-Akşam ekip dağılmadan önce Aylin, Rıza'yı odasında yalnız yakaladığında yanına girdi.
Engin:Bir şey var bu kızda.
Hüsnü:Çıkar kokusu usta.
-Hakan kendisi yüzünden olduğunu biliyordu ama bu kadar tepkiyi anlamamıştı. Öylece oturduğu yerden Rıza'nın yanındaki Aylin'i seyrederken ekip dağılmaya başlamıştı.
Hüsnü:Sen çıkmıyor musun aslanım?
Hakan:Çıkarım abi birazdan.
..
Rıza:Emin misin Aylin? Bak daha yeni geldin.
Aylin:Eminim baba.. Burda tekrar yan yana olmayacak bugün anladım.
Rıza:Bir sorun yoktu aranızda bildiğim kadarıyla.
Aylin:Yok evet ama olmayacak. Yani biz ayrı yoldayız artık ama yan yana da çok zor. O yüzden çok vakit geçmeden geri dönsem iyi olacak. Zaten İzmir'de ki müdürüm de pek ikna olmamıştı buraya gelmeme.
Rıza:Orasına kimse karışamaz. Ben seni istiyorum bunda eminim. Herkesi ipten sen aldın,senin sayende döndük göreve biz.
Aylin:Size bunca yıllık teşekkürüm olsun bu da baba. Ama çok kalmadan müsaade isteyeyim ben. Birce çok iyidir soyadı gibi yaman bir kız. Tam ekibe göre.
Rıza:Onu anladık zaten tam senin gibi. Senden yetişme belli.
-Aylin gülümser.
Rıza:Hakanla konuştun mu peki? Gitmek istediğini yani.
Aylin:Yok bilmese daha iyi.
Rıza:Bir kez daha habersiz diyorsun yani... Sen gitmekle istiyorsan kimse tutamaz kızım seni. Tamam birkaç güne halledilir tayin işi.
Aylin:Sağol baba.. Ben bugünden ayrılsam peki? Yani daha fazla alışmadan gitmek daha iyi olacak. Hem haber gelir zaten bana.
Rıza:Iyiydik böyle Aylin ama sen nasıl istersen kızım..
-Aylin gözleri dolu Rızayla vedalaşıp çıktığında Hakan ve Birce kalmıştı merkezde.
Birce: Amirim,bir sıkıntı mı var? Ne oldu?
Aylin:Konuşucaz güzelim gel sen..
-Aylin Hakan'ın yanından geçerken ikisi göz göze gelmişlerdi ama sessizce geçti gitti Aylin. Aylin çıktığı an Hakan'ın kalbine bir şeyler oldu. Aylin'in peşinden Hakan'da çıktı. Bir şeyler olduğunu anlamıştı.
Aylin Birceyle ortak tuttukları eve gidene kadar hiç konuşmadı. Eve geldiğinde Birce'ye anlattığında ise Birce kabul etmek istemedi.
Birce:Ama hani beraber çıkmıştık bu yola? Beni bırakıp da geri dönmek neden amirim?
Aylin:Olmayacak Bircecim. Kaç hafta geçti ama alışamıyorum.
Birce:Daha çok yeni ama.
Aylin:Güzelim bak sen her şeyi biliyorsun. Her şeyi defalarca anlattım sana özellikle de onu.
Birce:Hakan komiseri..
-Aylin kafasını sallar ikisinin de gözleri dolmuştur. Aylin tam çıkarmadığı eşyalarını toplarken konuşmaya devam etti.
Aylin:Yeniden yan yana yapamam güzelim.
Birce:Bende geleyim abla, birlikte dönelim İzmir'e. Bak daha alışmadım bende. Birlikte gidelim o zaman. Yola birlikte çıktığımız gibi.
Aylin:Olmaz güzelim. Rıza Baba'nın yanı senin için çok iyi olacak.
Birce:Biz kaç yıldır ayrılmadık bana çok şeyi sen öğrettin abla.. Yediğimiz içtiğimiz bir bizim. Yine öyle olsun gidelim evimize orda işte.
Aylin:Hayır dedim güzelim. Bak sen çok iyi bir polissin bu yaşına rağmen ve Rıza baba ekibi seni daha da iyi yapacak. Ha aradan zaman geçer ondan sonra buluruz birbirimizi yine. Ama sen kalıyorsun ben gidiyorum.
Birce:Peki.. Konuştun mu peki Hakan komiserle? Söyledin mi gideceğini?
Aylin:Hayır,bir sen bir Rıza Baba biliyor. Ben gidene kadar da bilmeyecek tamam mı?
-Birce sesini çıkarmaz.
Aylin:Birce seni tanıyorum ve bir söz istiyorum. Anlaştık mı güzelim söylemek yok.
Birce:Sana verdiğim sözüm sözdür benim. Sen nasıl istersen...
Aylin:Hadi sen beni otogara bırak.
Birce:Hı hı..
...
-Birce Aylin'i otogara getirmişti. Gelirken ne kadar vazgeçirmek istese de Aylin emindi gidecekti. Aylin otobüse binerken Birceyle vedalaştı.
Aylin:Kendine çok iyi bak dikkat et.
Birce:Sende amirim.
Aylin:Yamanlık yapıp kendini öne atma sakın. Bak Rıza baba ya da diğerleri ben gibi değil fena azar yersin.
-Ikisi de güler.
Birce:Merak etme...
Aylin:Hadi git artık bekleme.
Birce:Olmaz sen gidene kadar burdayım.
Aylin:Birce vedaları sevmediğimi biliyorsun hadi gidelim git.
Birce:Kendine çok dikkat et, her şey için teşekkür ederim.
Aylin:Hadi güzelim benim.
-Aylin otobüse binerken Bircede el sallayarak arabasına binip ayrıldı ordan. Eve geldiğinde ağlıyordu. Yıllardır en yakın dostu,ablası, amiri Aylin olmuştu. Arabanın önüne geldiğinde kapının önünde bekleyen Hakan'ı gördü. Birce gözyaşlarını silip konuştu.
Birce:Komiserim?
-Hakan kollarını bağlamış çatık kaşlarıyla Birce'ye bakıyordu.
Hakan:Aylin nerde Birce?
-Birce bir şey demedi.
Hakan:Birce lütfen! Aylin nerde? Gitti mi?
-Birce sadece kafasını salladı.
Hakan:İzmir'e mi döndü?
Birce:Evet, ikna edemedim ben.
Hakan:Ne zaman? Kaçta kalktı otobüs?
Birce:Az önce daha yarım saat oldu.. Bana sen git dedi mecbur geldim.
Hakan:Tamam sağol..
-Hakan hemen arabaya bindi ve yola koyuldu.
Hakan:Bu kez izin vermem Aylin.. Bir daha yıllar giremez araya..
-Hakan son hız yolda gidiyordu. Ne trafik kuralı ne de trafik ışıkları dinlemeden sadece Aylin'e yetişmek istedi. Otogardan otobüsün plakasını da öğrenince daha da hızlandı. Bir iki saat sonra otobüsü yakalamıştı. Hemen otobüsün önüne geçip otobüsü durdurdu. Kimse bir şey anlamamıştı. Aylin uzun düşüncelere dalmışken otobüsün kapısının açılıp içeri Hakan'ın girmesiyle şaşkına döndü.
Aylin:Hakan?
Hakan:Aylin gelir misin bi?
Aylin:Olmaz, gidiyorum ben Hakan.
Hakan:Aylin lütfen dedim.
Muavin:Arkadaşım rahat bırak hanımefendiyi.
-Hakan sinirle çıkarıp kimliğini gösterdi.
Hakan:Polis kardeşim polis müsaade et.. Aylin hadi alıkoymayalım insanları.
-Aylin sesini çıkarmadan oturuyordu.
Hakan:Amirim lütfen! Yoksa sabaha kadar burada bekleyecek bu otobüs.
-Aylin daha fazla rezil olmamak için otobüsten indi. Hakan muavine söyleyip Aylin'in bavulunu aldı ve arabasına koydu. Aylin epey sinirliydi. Otobüs gittiğinde ıssız yol kenarında da pek araba yoktu. Bir sağa bir sola giden Aylin daha fazla dayanamadı.
Aylin:Rezil ettin beni de kendini de.
Hakan:Olduysak olalım ilk defa mı?
Aylin:Ya neden yapıyorsun bunu? Neden izin vermedin gitmeme Hakan?
Hakan:Asıl sen söyle sen neden gidiyorsun Aylin? Geldin neden dönüyorsun?
Aylin:Öyle gerekiyordu. Rıza babayla konuştum tayinimi geri alıyorum İzmir'e.
Hakan:Saçma sapan konuşma Aylin! Hiçbir yere gitmiyorsun.
Aylin:Sen mi karar vereceksin buna Hakan?
-Ikisinin sesi de oldukça yüksek çıkıyordu.
Hakan:Sen beni Ipekle görünce şey yaptın değil mi? Hiçbir şey anladığın gibi değil ama.. İpek sadece korumalık yaptığım bir kızdı Aylin.
Aylin:Bana neden açıklama yapıyorsun Hakan? Ipekle alakası yok, kimseyle yok hatta.
Hakan: Neden o zaman Aylin?
Aylin: Yapamayız Hakan.. Yıllar sonra yeniden yan yana olmaz, beceremeyiz.
Hakan:Denemedik ki.. Geleli kaç hafta oldu bir kez oturup konuştuk mu? Bir kez hal hatır sorduk mu birbirimize? Neden kısa yoldan kestirip atıyorsun ki?
Aylin:Biliyorum Hakan.. Kendimi biliyorum,seni biliyorum,bizi biliyorum...
Hakan:Senin bir bok bildiğin yok Aylin. Hele benim hakkımda bir şey bildiğin yok! Sen biliyor musun ben dört yıl ne haldeydim? Sen biliyor musun ben seni unutmak için neler yaptım? Sen biliyor musun ben başkasının yanında dahi seni aradım, seni sayıkladım. Sen sadece gittin Aylin.! Sabah seninle uyandım ben akşam eve elimde çiçekle sana geldim ama yoktun, bomboştu her yer... Ardında bir mektup, içinde mutlu ol Hakan yazısı.. Sen benim mutlu olmam için gittin ama benim yüzüm seni tekrar gördüğüm gün gülmeye başladı. Seni yeniden gördükten sonra anladım, hislerimi sadece bastırmışım ben. Senin gelişinle kalbim yeniden öyle çarpmaya başladı ki Aylin.
-Hakan, Aylin'in elini tutar ve kalbinin üstüne koyar.
Hakan:Bak dinle hala nasıl atıyor senin için. Duyuyor musun sesini? Duyuyor musun senin için atan kalbimi Aylin? Bu kalp senin için attı sadece böyle.
Aylin:Sen sanıyor musun ki ben mutluyum İzmirde.. Yıllarca seni düşünüp yaşadım geçirdim günlerimi ben. Alışmaya çalıştım yokluğuna, sensizliğe alışmaya çalıştım. Sonra bir anda burada buldum kendimi. Senin karşında.. Alıştığım her şey yerle bir oldu o andan sonra.. Ama şimdi olmaz, yeniden olmaz Hakan. Olsa bile nasıl olur bilmiyorum.
-Hakan, Aylin'in elini tutar ve öper.
Hakan:Ben sensiz yapamıyorum Aylin. Hiç kolay değil sensizlik.. Bilmezsin çünkü tatmadın hiç. Gitme, vazgeç, deneyelim yine. Yıllar sonra bu kader bir araya getirdiyse bizi bir bildiği vardır. Neden karşı gelip vazgeçiyorsun? Neden fırsat vermiyorsun ki?
-Hakan alnını Aylin'in alnına yaslar.
Hakan: Şu göğün, yıldızların altında bir şans daha sadece.. Yeniden, geçmiş olmadan yeni bir hayat teklif ediyorum sana..Gel kabul et alışmaya çalıştığımız yokluğumuzu unutalım.
-Aylin derin bir nefes alır ve Hakan'ı öpmeye başlar. Hakan hiç şaşırmadan karşılık verir,elleri Aylin'in yüzünde gezer. Aylin kendini geri çektiğinde Hakan, Aylin'in yüzünü seviyodur.
Aylin:Tek bir şans.. Her şeyi ikimizin düzelteceği tek ve son bir şans.
Hakan:Son Aylin son bir şans. Gör bak  nasıl güzel olacak her şey...
                            -SON-