-Aylinle Hakan'ın tartışması sonrası iki hafta geçmişti. Hakan ve Aylin'in görevleri hala devam ediyordu. İkilinin arası biraz biraz yumuşamaya başlamıştı. Görevde nerdeyse her akşam karşı karşıya gelmeleri sebep olmuştu buna ama Hakan hala Sado ve Aylin arasında bir şeyler olduğunu düşünüyordu. Hakan devriyeden dönüşte eve gelip duş aldı ve kahvesini yapıp balkona çıktı her akşam ki gibi. Üst kata baktığında Aylin'in ışıkları sönüktü. Aklına geçen akşam geldi.
...
|Flashback|
-Aylin salonda oturmuş kitap okuyordu. O kadar dalmıştı ki kapı sesiyle irkildi. Kapıya baktığında Hakan vardı.
Hakan:İyi akşamlar.
Aylin:(gülümser) İyi akşamlar.
-Hakan'ın elinde iki kupa kahve vardı birini Aylin'e uzattı.
Hakan:Bu akşam kahve arkadaşım olur musun? Canım sıkıldı her akşam tek içmekten. Eğer yakın bir anda içmediysen tabi.
Aylin:İçmedim,(Hakan'ın elinden bardağı alır) teşekkür ederim. Gel hadi içeri..
-Hakan içeri girerken Aylin konuştu peşinden.
Aylin:Hala çarpıntı yapıyor üst üste içince.
Hakan:O yüzden dedim ya yakın bir saatte içmediysen diye.
Aylin:Balkona geçebiliriz.
-Hakan salondan balkona geçerken eve göz gezdirdi. Masanın üstünde duran kitap dikkatini çekmişti.
Hakan:O kitap.. Yanlış hatırlamıyorsam eğer..
Aylin:Senin bana ilk hediyendi. Baktım kitap kalmamış evde bende çok seviyorum okuyayım dedim.
Hakan:Yeni kitaplar almıştım,benden alabilirsin.
Aylin:Bakarım, sağol..
-İkili bir süre sustu ve etrafı seyrederek kahvelerini içti.
Aylin:Havalar soğuyor artık. Hafif esmeye başladı yine.
Hakan: İstanbul'a sonbahar erken geliyor bilirsin. Üstüne bir şey al istersen, üşütme.
Aylin:İyi böyle ya.
Hakan:Sabah erkenden göreve mi yine?
Aylin:Evet.
Hakan:Sıkılmadın mı aylardır?
Aylin:Sıkılsam ne fayda. Ama pek bir şey kalmadı. Çoğu bilgiyi aldım.
Hakan: Çoğunu aldıysan ne bekliyorsunuz ki? Bitirelim.
Aylin:Birkaç hafta belki de gün daha gerekli. Önemli birkaç iş var. Onlardan sonra bitecek.
Hakan:Siz nasıl diyorsanız öyledir başkomiserim.
Aylin:Bak ya, başladık yine.
Hakan:Ne? Başkomiser değil misiniz Aylin Hanım?
Aylin:Of Hakan..
Hakan:Amirimize saygı daimdir bizde.
-İkisi de güler.
Hakan: Düşündün mü?
Aylin:Neyi?
Hakan:Geri dönecek misin?
Aylin:Sen hala aynı düşüncede misin?
Hakan:Bilmiyorum.. Bak şimdi burda böyle oturup kahve içebiliyoruz ama sonra ne olur bilmiyorum. Sen biliyor musun?
Aylin:Hayır. (Güler) İki dakika sonra kavga etmeyeceğimizin garantisi bile yok.
Hakan:Kendi istediğini yap o zaman. Eğer ait olduğum yere ve insanlara dönmek istiyorum diyorsan karar senin başkomiserim.
-Aylin kafasını sallar başka bir şey söylemez.
|Flashback Son|
...
-Hakan kendine geldiğinde içine bir ürperti geldi.
Hakan:Ovv iyice soğudu hava.
-Hakan bardağı da alıp içeri geçti. Uyumaya yatak odasına giderken kitaplığa kaydı bakışları. Yaklaşıp bakarken en başta duran kitabı aldı eline. Aylin'in de ilk hediyesi kitap olmuştu Hakan'a. Hakan kitabı aldı ve yatak odasına geçti.
Hakan:Okuyalım bakalım bir kez daha.
-Hakan kitabın sayfalarını karıştırırken en sonda ki notu aldı eline.
"Birbirimize nice kitaplar hediye edeceğimiz uzun bir ömrümüz olsun. Seni seviyorum."
Hakan:Bende seni...
-Ertesi sabah Hakan kalkar ve merkeze gitmek için evden çıktığında üst kattan gelen sesleri duydu. Karşı komşusu da kapıya çıkmıştı.
Hakan:Ne oluyor ya?
HaticeTeyze:Hakan oğlum üst kata polisler geldi.
Hakan:Polis mi?
HaticeTeyze:Yeni taşınan kız vardı ya. Hani geçen gün gitmiştin yanına.
Hakan:Sen gördün mü beni giderken?
HaticeTeyze:Gördüm o da sana gelmişti hatta. Tanıyor musun onu? Aranızda bir şey mi var yoksa?
Hakan:Hatice Teyze sonra konuşuruz bunları ben bir bakayım.
HaticeTeyze:Bak bak suçlu falan mı yoksa? Kimleri aldık apartmana oğlum?
Hakan:Ne suçlusu Hatice Teyze? Kadın polis polis hatta başkomiser.
HaticeTeyze:Demee. Başkomiser bir de.
Hakan:Evet evet. Neyse...
-Hakan üst kata çıkar memurlar kapıyı çalıp Aylin'e sesleniyordur.
Hakan: Hayırdır çocuklar?
Memur: Günaydın komiserim.
Hakan:Günaydın. Ne oldu? Ne bu gürültü?
Memur2:Rıza baba gönderdi bizi. Başkomiserinizin evine bakın evde mi diye.
Hakan:Neden?
Memur:Ulaşamamışlar galiba.
Hakan:Bekleyin bir dakika.
-Hakan, Rıza'yı arar.
Rıza:Aylin evde mi Hakan? Ya da senin haberin var mı?
Hakan:Ben görmedim hiç baba. Evde olsa açardı zaten şimdiye kadar.
Rıza:Hiç konuştunuz mu peki?
Hakan:Birkaç gün oldu baba. Zaten ben aramadan aramayın dedi.
Rıza:Tamam Hakan sen gel burada konuşalım detaylı. Eve girip bakabilsek iyiydi.
Hakan:Ben hallederim onu baba.
-Hakan telefonu kapattığında Hatice Teyze ve Aylin'in karşı komşusu da onlara bakıyordu.
Hakan:Içeri girmemiz lazım.
Memur:Komiserim kıralım mı kapıyı?
Hakan:Hayır..
-Hakan kapının önünde duran büyük saksıyı gördü ve hemen altına baktı. Anahtar oradaydı.
Hakan:Işte burada.
-Hakan kapıyı açıp içeriye girdi ve tüm evi Aylin'e seslenerek aradı ama Aylin yoktu.
Hakan:Yok gelmemiş bile hiç..
-Hakan memurlarla birlikte evden çıktığında komşular Hakan'a bakıyordu.
HaticeTeyze:Hakan sen anahtarı orda nasıl buldun oğlum?
Hakan:Buraya koyacağını biliyordum çünkü Hatice Teyze.
HaticeTeyze:Selma,kız da polismiş.
Selma:Aa geçen gün Hakan çıkarken gördüm. Sevgilisi misin yoksa kızın Hakan?
Hakan:Ya sizi ne ilgilendiriyor? Başladınız yine dedikoduya.
Selma:Sorduk oğlum. Sen gelip giderken buraya anladım çünkü. Anahtarı da elinle koymuş gibi buldun.
-Hakan sinirlenmiştir.
Hakan:Eski karım çünkü eski karım! Oraya koyacağını da biliyordum.
-Komşular şaşırır ve hemen kendi aralarında konuşmaya başlarlar.
Hakan:Oldu mu geçti mi merakınız?
-Hakan çıkıp gider.
...
-Merkeze geldiğinde Rıza telefonda birileriyle konuşuyordur.
Hakan:Ne oldu? Haber var mı?
Engin:Yok,Rıza baba Aylin'in müdürüyle konuşuyor.
-Rıza telefonu kapatıp gelir.
Hüsnü:Ne oldu baba?
Rıza:Daha önce de birkaç gün aramadığı olmuş Aylin'in. Sen ne zaman konuştun ya da gördün en son Hakan?
Hakan:Iki gün oldu sanırım. Eve gelmemiş hiç.
Rıza:Bende en son geçen akşam konuştum. Görevden sonra ekibe dönmek istediğini, teklifimi kabul ettiğini söyledi bana. Sonrası yok.
Emre: Endişelenmeli miyiz?
Rıza:Bilmiyorum.
Hüsnü:Hakan siz ne zaman buluşacaksınız Sadoyla?
Hakan:Yarın akşam abi.
Engin:Ben aramadan aramayın demiş ama Hakan arasa. Buluşmayı öne çekmek istese falan.
Hakan:Aklıma geldi aradım abi yolda ama açmadı.
Hüsnü: Sado'nun falan telefonu yok mu sende?
Hakan:Yok abi, sadece Aylin'in vardı. Ne yapıyoruz şimdi?
Rıza:Beklemekten başka bir şey yapamayız.
Hakan:Yaparız akşam bara gideyim ben. Aylin orda oluyor her akşam.
Engin:Iyi fikir. Ordan anlarız ters bir şey var mı yok mu..
-Akşama kadar Hakan merkezde takılır ama aklında hep Aylin vardır. Kaç kez arasa da telefon açılmaz. Pencere önünde otururken iki haftada Aylinle yaşadıkları aklına geliyordu.
...
|Flashback|
-Aylinle Hakan merkezden birlikte dönmüştü.
Aylin:Iyi akşamlar.
Hakan:Iyi akşamlar başkomiserim. Sabah kaçta gidersiniz alayım sizi?
Aylin:Of Hakan.. Iyi düştük diline seninde.
Hakan:Estağfurullah başkomiserim. Yalnız bilirsiniz dilime düşenin kurtuluşu kolay olmaz.
Aylin:O zaman dikkat edin KOMİSERİM sizde benim dilime düşmeyin.
Hakan:(güler) Aaa asla yapmam öyle bir hata.
Aylin:(güler) Görüşürüz.
Hakan:Görüşürüz.
-Ikisi de eve girdikten yarım saat sonra Hakan'ın kapısı çalar gelen Aylindir.
Hakan:Aylin?
Aylin:Rahatsız ettim kusura bakma.
Hakan:Yok canım ne kusuru. Bir şey mi oldu?
Aylin:Tamirci numarası var mı sende?
Hakan:Ne için?
Aylin:Banyonun lavabosu bozuk sanırım. Su gelmiyor.
Hakan:Ben bakayım bi.
Aylin:Sen mi?
Hakan:Unuttun mu yoksa? Evde ben bakardım tamir işlerine.
Aylin:Pek başarılı değildin ama sanki.
Hakan:Aşk olsun.. Gel bakalım.
-Hakan Aylinle birlikte evine çıkar. Lavaboda bir şeylere bakar.
Hakan:Vanayı kapatsana bı öyle bakalım.
-Hakan birkaç dakika uğraşır.
Hakan:Aç bir geliyor mu? Düzelmiş olması lazım.
-Aylin vanayı açıp gelir. Hakan suyu açar ama hesaba katmadığı bir şey olur ve musluk yerinden çıkıp su üstlerine sıçramaya başlar.
Aylin:Hakannn! Kapat şunu.
Hakan: Koş vanayı kapat koş.
Aylin:Ya al işte dedim sana ben.
Hakan:Aylin git vanayı kapat. Su basacak evi.
-Aylin gidip gelir. Ikisi de sırılsıklam olmuştur.
Aylin:Sırılsıklam olduk bravo.
-Hakan gülmeye başlar.
Aylin:Komik olan ne ya?
Hakan:Halimize gülüyorum. Sıcaktı hava iyi geldi.
Aylin:Ha ha ha çok komik. Al şunu elini yüzünü kurula.
Hakan:Sağol.. Nerde hata yaptım bilmiyorum.
Aylin:Demiştim sana yapamazsın diye. En azından su gelmiyordu şimdi hepten susuz kaldım.
Hakan:Tamirci buluruz ya sıkıntı yok.
Aylin:Hiç sıkıntı yok gerçekten.
-Hakan evden çıkarken Aylin'e döner.
Hakan:Bundan kimseye bahsetmek yok.
Aylin:Yok canım niye bahsedeyim ki?
Hakan:Aylinn!
Aylin:Elime düşme demiştim.
Hakan:Vay halimize artık.
Aylin:Ben karışmam...
|Flashback Son|
...
-Akşam Hakan bara gelmiştir. Etrafa baktığında Aylin'i göremez. Tanıdık sadece Ömer vardır.
Hakan:Ömer!?
Ömer:Abi, hoşgeldin.
Hakan: Hoşbulduk koçum naber?
Ömer:Iyidir abi. Her zamankinden mi?
Hakan:Evet evet..
Ömer:Getiriyorum hemen.
Hakan:Şey şey dur.
Ömer:Buyur abi.
Hakan:Gencayla Aylin Hanım yok mu? Göremedim.
Ömer:Gencay abi il dışına çıktı abi malum işlerden dolayı.
Hakan:Aylin hanım?
Ömer:Onu bilmiyorum abi birkaç gündür görmedim.
Hakan:Bir sıkıntı mı var?
Ömer:Ben bilmem abi.
Hakan:Tamam aslanım..
...
-Hakan biraz durup mekandan ayrılır ve emniyete gelir. Herkes emniyette onu bekliyodur.
Hakan:Bir terslik var baba! Aylin'i hemen bulmamız lazım.
Engin:Ne oldu? Yok mu mekanda?
Hakan:Yok abi, çocuk kaç gündür görmedim dedi. Mekanda kime sorsam bilmiyor.
Hüsnü:Nasıl ya?
Hakan:Ömer ben bilmem dedi ama kesin bir şey var. Aylin'i hemen bulmak zorundayız.
Emre:Eminiz değil mi terslik olduğuna? Operasyon batmasın.
Hakan:Eminiz Emre eminiz. Aylin'den haber yok ve bu başı belada demek. Yoksa Aylin hiçbir şekilde bir görevde habersiz bırakmaz bizi.
Rıza:Ben hemen bakıyorum bir şeyler.
Hakan:Acele edelim baba. Aylin'i hemen bulalım.
Rıza:Bulacağız evlat bulacağız.
-O esnada Hakan'ın telefonuna mesaj gelir. Gelen mesaj Aylin'dendir.
Aylin:"Bir daha aramayın,ben iyiyim."
Hakan:Mesaj Aylin'den.
Engin:Ne diyor?
Hakan:Aramayın ben iyiyim.
Alper:Iyiyim diyor işte.
Hakan: Değil iyi falan değil. Aylin'i bulmam lazım.-3.Bölüm Sonu-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AyHak Hayali Senaryolar✨
القصة القصيرةAylin ve Hakan için hayal ettiğimiz ancak gerçekleşmeyen hayali senaryolar 🍁