AyHak Hayali Senaryolar✨

Sen Gittin,Ben Ceset Gibiyim (Hayali Senaryo-8)

-Son olanlardan sonra ekip Hakan'ın yanında olmaya çalışıyodur;Ali,Mesut ve Hüsnü onu toparlamaya çalışıyodur ama bir etkisi olmamıştır.Hakan hala bitik,yorgun ve Aylinsizdir.Hakan'ı iyileştirmek için tek çare Aylindir bunu herkes biliyordur ama Aylin yoktur ortada.
Herkes hatasını anlamıştır,ekip sadece Hakan'ı değil Aylin'i de yalnız bırakmıştır.İkisine de bir derdin var mı diye arayıp sormamışlardır... Ama artık işleri yoluna sokmak gerektiğini düşünüyorlardı.Zor olacaktı eski hale getirmek ama deneyeceklerdi çünkü onlar da biliyordu Aylin ve Hakan hala birbirine deli gibi aşıktı...
Rıza,Hakan'ın mesleğe geri dönmesini sağlamıştı bu biraz olsa moral olmuştu Hakan'a ve bir daha hata yapmayacağına söz vermişti.
Ali'de Hakan'ı eski haline sokmak için ekipten daha fazla hırslıydı ve elinden geleni yapmaya çalışıyordu.
..
|Merkez/Toplantı Odası|
Ali:(telefonla) Nasılsın?Nasıl gidiyor?
A:(telefonla)İdare eder,iş güç işte.Siz de nasıl gidiyor?Hem nasıl oldu aradın sen aylar sonra?
Ali:(telefonla)Ne desen haklısın canım..Aramam sormam lazımdı ihmal ettim fazlasıyla.
A:(telefonla)Sorun değil de vardır senin aramanın altında birşey.. Hayırdır?
Ali:(telefonla)Aylin,acilen gelmen gerekiyor.
Aylin:(telefonla)Noldu Ali?Birine bir şey mi oldu?
Ali:(telefonla)Yok yok iyi herkes..Yani Hakan dışında herkes iyi.
Aylin:(telefonla/tedirgin olur)Hakan mı?Bir şey mi oldu Hakan'a?Ali!
Ali:(telefonla)Hakan çok kötü Aylin.
Aylin:(telefonla)Ali,noldu düzgün anlat!
Ali:(telefonla)Hakan çok fena Aylin.Senden sonra çok değişti, toparlanamadı..Dağıldı,hata üstüne hata yaptı sen yoksun diye.Bitik halde Hakan, yok sanki..Sanki seninle birlikte o da gitmiş gibi..Geç kaldık halini görmekte biz..Ama şimdi geç değildir Aylin.
Aylin:(telefonla/gözleri dolmuştur,sesi titrer)Ben ben ne yapabilirim ki Ali?Siz yanındasınız işte.
Ali:(telefonla)Sen yoksun ama Aylin..Önemli olan sensin onun için..Biz ne yaparsak yapalım eski haline dönmeyecek.Onu bir tek sen ayağa kaldırabilirsin,eski Hakan'ı sen geri getirebilirsin sadece Aylin.
Aylin:(telefonla/ağlayarak)Olmaz Ali,bu kez olmaz.
Ali:(telefonla)Neden Aylin?Siz hala birbirinizi seviyorken neden olmasın?
Aylin:...
Ali:(telefonla)Hakan sana hala deli gibi sırılsıklam aşık Aylin.O yüzden bu halde,bitik durumda...Sen sevmiyor musun onu?
Aylin:..
Ali:(telefonla)Sevmiyor musun sen Hakan'ı,Aylin?Sen Hakan'ı sevdiğin için,onun mutluluğun için çekip gitmedin mi zaten?
Aylin:(telefonla/ağlayarak)Seviyorum Ali,canımdan çok seviyorum ama olmaz, dönemem.Hakan benimle mutlu olamıyor.
Ali:(telefonla)Yanılıyorsun Aylin..Bu adam sen gittiğinden beri mutsuz asıl,yüzü bir kez gülmedi..Bitik durumda diyorum sana ya yok yani Hakan anlamıyor musun?Sen gittin başını kaç kez belaya soktu bu adam..Seviyorken ayrı kalmak zor gelmiyor mu Aylin?Dön güzelim be..Hepimizin ihtiyacı var sana ama en çok Hakan'ın ihtiyacı..Gel de toparla şu adamı.
Aylin:(telefonla/gözyaşlarını siler)Ali, kapatıyorum ben.
Ali:(telefonla)Aylin bir cevap ver bana.
Aylin:(telefonla) Kapatıyorum Ali,özür dilerim...
..
-Aylin telefonu kapattıktan sonra bir yere oturmuş ağlıyodur.Hakan'ın halini duyunca tutamamıştır gözyaşlarını.
Aylin:Seviyorken ayrı kalmak en zor şey ama birlikteyken de sevdiğin adamı mutlu edememek var..Deli gibi özledim ama gidersem de ya yine aynı şeyler olursa...(telefonundan Hakan'ın resmine bakar)Seviyorum Hakan seni,hemde deliler gibi seviyorum Sevgilim...
..
-Hakan'ın evi hala aynı,berbat durumdadır.Hüsnü, birini gönderip temizletmek istese de Hakan kabul etmeyip kendisinin halledeceğini söylemiştir ama yine durum aynıdır.Hakan yine sabah erkenden kalkıp merkeze geçmiştir.
|2GünSonra/AyHak Ev|
Aylin:(kapıdan içeri girer,direk evin pis kokusunu duyar)Bu koku ne ya?(salona gelir ve etrafın pisliğini,dağınıklığını görür)Ne olmuş bu eve?Sen ne hale geldin Hakan?(masanın üstündeki yırtık düğün fotoğrafını eline alır/gözünde yaşlar birikmiştir)Çok kızgınsın bana dimi?Affetmeyeceksin beni..Belki de geldiğim gibi görünmeden gitmek en iyisi.(kapıya doğru yönelir)Ama seni bu halde bırakamam ki..Ali'nin dediği doğru sanırım ama nasıl geldin ki bu hale sen?(tek tek odaları dolaşır,mutfak ve yatak odası da darmadağın olmuştur)Bir el atıp bir an önce eski haline getirmek lazım burayı.Kolay olmayacak ama..
-Aylin önce bütün pencereleri açar ve evi havalandırır,sonra da üstünü değiştirip temizlik yapmaya başlar.Yatak odasını temizlerken komidinin çekmecesinde bir mektup ve Hakan'ın ona açıldığı gün çektikleri fotoğraf vardır.Aylin yatağın üzerine oturur ve mektubu okur.
Aylin:"Sevdim çok sevdim seni.Sende sevdin biliyorum ama tutamadım seni yanımda..Affetmesi gereken benim olmam gerekir dimi ama öyle değil affetmesi gereken sensin.Çünkü seni deli gibi sevmeme rağmen yanımda tutamadım,gitmene göz yumdum. Gelmek istedim,geri dön Aylin demek istedim ama reddedilip yine hayal kırıklığı yaşayıp,yıkılmaktan korktum.Bu mektubu bile gönderecek cesaretim bile yok biliyor musun?Ya almaz da geri gönderirsin diye.
Ben artık çok yoruldum Aylin..Sensizlikten çok yoruldum.Dön gel demek istiyorum ama gelmeyeceksin biliyorum...Hayatına bak dedin ya bana, olmuyor hata üstüne hata yapıyorum.Ben yalnızca seni sevmiş,sana bağlanmışım.Biz birbirimizi çok sevdik Aylin,hala da seviyoruz ama dedik ya çok yorulduk...
Bak bu koyduğum fotoğrafı hatırlıyorsun dimi?Bizim için en özel bu fotoğraflardan biri bu.Hep baş köşemizde duran fotoğrafımız..Seni kısa da olsa yaşamama izin verdiğin için teşekkür ederim Aylin..Bil ki ben hala seni çok seviyorum..."
-Aylin mektubu bırakır ve fotoğrafı eline alır,gözünün önüne Hakan'ın ona açıldığı gün ki zaman gelir.Yatağa uzanarak fotoğrafa bakar ve gözyaşlarına hakim olamayarak ağlar.
Aylin:Döndüm geldim ama affeder misin ki beni Hakan?Birbirimizi çok seviyoruz ama hatalarımız telafi olur mu ki?..
-Aylin toparlanıp yatak odasını da topladıktan sonra arka odaları temizlemeye geçer.Bebek odasının kapısına geldiği an duraksar,ilk başta girmek istemez çünkü girince bebeğini ve cihanı hatırlayacağını biliyordur.Ama dayanamaz ve içeri girer bebek odası toplu bir şekilde duruyodur sadece yerde Aylin'in,AyHak'ın Cihanla olan fotoğrafları,Cihandan ve kaybettikleri bebeklerinden kalan kıyafetler vardır.Aylin yere oturur önce fotoğraflara bakar sonra da kıyafetleri koklar.Bir süre orada durduktan sonra odadaki işini de bitirir..Aylin akşama kadar her yeri tertemiz yapmış,evi yaşanılacak hale getirmiştir.Tüm işini bitirince kendine bir kahve yapar ve balkona geçip, Hakan'ın gelmesini bekler.
Aylin:Ne diyeceksin,ne yapacaksın çok merak ediyorum ama kızsanda kovsanda haklısın Hakan..

-Biraz sonra Hakan gelir,Aylin balkondan Hakan'ın arabasını görünce ışıkları kapatır ve balkonda beklemeye başlar.Hakan eve girince her girdiği zamankinden farklı bir koku duyar.Salonun ışığını yakar,tam o sırada Aylin'de balkondan çıkar.Aylin ve Hakan birbirini görünce biraz duraksar sonra Aylin koşarak Hakan'a sarılır ve özlediği o kokusunu içine çeker.Hakan hiçbir tepki vermez,bir süre etrafı izler.
Aylin:Hakan?
Hakan:Ne oluyo?
Aylin:Hiçbir şey olmuyor Hakan.
Hakan:Bu ev,sen rüya değil mi?Şimdi telefon çalacak merkezden arayacaklar ve ben sızıp kaldığım şu koltuktan kalkıp gideceğim.Her zaman ki rüyalardan gördüm yine ama bu sefer farklı sanki.Gerçek gibisin,kokunu hissedebiliyorum bu kez.(Aylin'in gözlerine bakar)Bu kez gözlerinin içine bakabiliyorum.O kadar gerçekçi rüya ki bu.(gülümser)Uyanmak istemiyorum sanırım.
-Aylin,Hakan'ın yüzünü avuçlarının içine alıp bir süre yüzünü izler, gözlerinin içine bakar.
Aylin:Rüya değil benim Hakan,Aylin.. Gerçeğim her şeyimle gerçeğim.
Hakan:Bu bu nasıl olur ki?Rüya içinde rüya görüyor gibiyim.
Aylin:Rüya değil dedim ya Hakan.Geldim döndüm sana..(arkasını döner ve başını yere eğer)Ama sen affeder misin ki beni?Seni bırakıp çekip gittim kabul eder misin ki tekrar beni?
-Hakan hiçbir şey söylemez,gözleri dolmuştur.
Aylin:Her şeyde sonuna kadar haklısın..Bir mektupla çekip gittim sebepsiz yere ama her şey senin içindi.Hepsi senin mutluluğun içindi Hakan..Benimle birlikte mutlu olamıyordun.
-Hakan,Aylin'i kolundan tutup kendine çevirir ve bağırır.
Hakan:Sensiz de mutlu değilim Aylin!Sen gittin gideli ne haldeyim ben biliyor musun? Öldüm ben ya öldüm..Sen gittin ben ceset gibiyim.Çürümüş bir ceset gibi dolanıyorum etrafta aylardır...Kimse dönüp sormadı,bakmadı neyin var diye.Ama sorsalar da boş anlayamazlar çünkü sensizlik nedir..Kimse bilmez senin daima kalbimde olup yanımda olmamanın ne olduğunu.Sende bilmiyorsun bunu.Bilsen eğer bırakıp gitmezdin beni.
Aylin:(kısık bir ses tonuyla yere bakarak ve ağlayarak)Özür dilerim,özür dilerim Hakan.Ne desen haklısın.Ama inan bana...
Hakan:Ben artık hiçbir şeye inanmıyorum,inanmak istemiyorum Aylin!Gittiğine de inanmak istemedim aylar önce, şimdi..
Aylin:Geldiğime de inanmıyorsun dimi?Ama geldim Hakan bu kez döndüm geri..Ama ne olacağını az çok tahmin ederek geldim..Affetsen de affetmesen de haklısın..Herşeyin sorumlusu benim.
-Hakan hiçbir şey demeden koltuğa geçip oturur.Başını ellerinin arasını alır.
Hakan:Affedilmesi gereken biri varsa o benim..Unutmaya çalıştım nasıl yaptım böyle bir şeyi bilmiyorum ama unutmaya çalıştım seni.Olmadı ama ne olursa olsun unutamıyor insan kalbinin en derinine giren kişiyi.. Unutamadım ama hata üstüne de hata yaptım.Bir boşlukta buldum kendimi başkasına gittim..Pişman oldum, hatamı anladım ama çok geç oldu,her şey yerle bir oldu.(kafasını kaldırır ve dolmuş gözleriyle Aylin'e bakar)Affedilmesi gereken sen değil benim o yüzden...(oturduğu yerden kalkar,Aylin'in ellerini tutar) Asıl sen beni affeder misin Aylin?Hatalarımı bir kez daha görmezden gelebilir misin?
-Aylin,Hakan'ın gözlerinin içine bakar,ikisi de ağlıyordur.Aylin bir anda Hakan'ın dudaklarına yapışır ve öpmeye başlar.Uzunca bir süre öpüşürler.Ayrıldıklarında alınlarını birbirlerine yaslarlar ve ağlamaya devam ederler.
Aylin:Sen affedilmeyecek bir şey yapmadın ki..Nasıl affettim diyebilirim.
Hakan:Yaptım,seni unutmaya çalıştım..Bu benim için en büyük hatadır Aylin.
Aylin:İkimizde hataların en büyüğünü yaptık..Ama birlikteysek eğer bu hatalar telafi edilebilir dimi?Ben döndüm sende bana dönersen eğer her şeyi unuturuz belki yine..
Hakan:Ben senden hiç ayrılmadım ki geri döneyim sana.
Aylin:Seni çok seviyorum Hakan.
Hakan:Sensizlik çok zor Aylin.. Bırakma bir daha beni.
Aylin:Bu kez söz bırakmak yok.
Hakan:Hata yapmak yok..
Aylin:Yok...
Hakan:Eve girdiğim andan itibaren hissettim kokunu.
Aylin:(gülerek)O pislik kokusundan sonra duyduğun temizlik kokusudur o.
Hakan:O kokuyu da duydum ama senin kokunu asla unutmam,hemen gelir burnuma.
Aylin:Sen nasıl bu kadar berbat hale getirebildin bu evi?Canım çıktı sabahtan akşama kadar.
Hakan:Sen yokken kendimde değildim ki ben toparlanamadım evi mi toparlayacaktım.
Aylin:Mazeret de hazır hemen.Pislik içindeydi ya çöp evdi resmen.Sen sağ kalabilmişsin iyi ki.
Hakan:Bu kadar sağ kalabildim işte..Sen kaçta geldin?
Aylin:Ee sabah dokuz on gibi.
Hakan:Yani ben çıktıktan yarım saat sonra..Yarım saat daha kalsaydım evde sabah görecektim seni.
Aylin:Olsun gördün yine..Odayı toparlarken bir mektup buldum ben.
Hakan:Göndermeye cesaret edemediğim mektup..Boşver önemi yok artık.
Aylin:Açsındır sen,en sevdiğin yemekleri hazırladım sana.Gel yardım et de masayı hazırlayalım hadi.
Hakan:Aç değilim ben.
Aylin:Yedin mı dışarda?
Hakan:Evett hem evde senin olduğunu bilseydim yemezdim de ben sana açım,hasretim.
Aylin:Off Hakan..
Hakan:Aylin..(yanağından öper) Özledim diyorum.
Aylin:Burdayım işte.
Hakan:Burdasın ama özledim işte..Hadi odaya gidelim.
-Aylin gülerek Hakan'a bakar.
Hakan:Gülme şöyle deli oluyorum.
Aylin:Deli etmeye bayılıyorum belki.
Hakan:Öyle mi?(elinden tutar ve odaya götürür)Çok özledim ve çok seviyorum seni.
Aylin:Bende seni....
____________________________