AyHak Hayali Senaryolar✨

'Senden Hatıra' - 4

-Elif elindeki çiçekleri Aylin'in başucuna koyar.
Elif:Bak babamla geldim, o getirdi beni sana. Herkese söyledim sana gelmek istediğimi ama o getirdi ben söylemeden.
-Hakan eğilip küçük kızın saçlarından öper.
Elif:Baban gelicek seni görmeye az kaldı, söz verdi demiştin geldi sözünü tuttu anne bak. Ama babam gelince senin gideceğini söylememiştin. Sen neden gittin anne? Hani beni asla bırakmazdın? Hani ben büyüyene kadar hep beraber olacaktık? Sen neden tutmadın sözünü.
-Elif gözyaşlarına hakim olamaz, eliyle siler.
Elif:Anneler hiç bırakmazdı hani, hep sözünü tutar anneler demiştin.
-Elif hıçkırarak ağlamaya başlar.
Elif:Ben neden senin resmine sarılıp uyuyorum anne?
-Elif ağlarken Hakan'a sarılır. Hakan eğilip küçük kızın gözyaşlarını siler ve gözünün kenarından öper.
Hakan:Elif'im hani ağlamak yoktu? Ağlarsak anne de üzülürdü ama.
Elif:Tutamıyorum kendimi. Anneme gelince daha çok ağlamak istedim. Ben annemi yanımda istiyorum bu toprakta, çiçeklerin altında değil.
-Hakan mezara doğru eğilir, Elif'i de dizlerine oturtur ve mezar taşını sever.
Hakan:Biliyorum kızım, bende yanımızda istiyorum anneni ama bu mümkün değil maalesef..Bak yukarıya...
-Hakan eliyle bulutları gösterir, Elif gözleri dolu gökyüzüne bakar.
Hakan:Annen orda.
Elif:Gökyüzünde mi?
Hakan:Evet, ordan seni izliyor annen.
Elif:Ama nasıl? Ben göremiyorum onu.
Hakan:Biz göremiyoruz ama o her yaptığımızı her anımızı görüyor. Bulutlarda annen, geceleri de yıldızlardan birinde. Senin üzüldüğünü görüyor üzülüyor, mutlu olduğunu görüyor o da mutlu oluyor.
Elif:Sen nerden biliyorsun ki?
Hakan:Annen söyledi.
Elif:Annem mi? Ne zaman?
Hakan:Çokk eskiden.. Bende bir kere senin gibi çok üzülmüştüm bir arkadaşım için annen söyledi sevdiklerimiz bulutlardan, gökyüzünden bizi izliyor diye.
-Elif gökyüzüne bakarak eliyle öpücük gönderir.
Elif:Seni çok seviyorum anne.
-Hakan gözleri dolu bir şekilde aynı hareketi yapar.
Hakan:Seni çok seviyoruz Aylin...
-Hakan son bir kez eğilir ve mezar taşını öper.
Hakan:Senden kalan hatıraya canımı veririm.. Gözün arkada kalmasın kızımız benimle.
..
-Şehitlikten sonra Elif ve Hakan bütün gün vakit geçirirler, bir süre sonra Mesut ve Selin'de onlara katılmıştır. Hakan hala kendini toparlayamamış olsa da Elif'in yanında mutlu görünmeye çalışır. Elif ise içi her ne kadar annesiz olmaktan buruk olsa da çocukluğun verdiği etkiyle babası ve diğerleriyle eğlenir.
Elif:(Mesut'un kucağında) Bu pamuk şekerden sen neden yemedin?
Mesut:Şekere ihtiyacım var mı acaba benim?
Elif:Anlamadım.
Selin:Ben şeker kadar tatlıyım diyor dayın, güzelim.
Elif:(Mesut'a bakar) Sen mi?
Mesut:(dudağını büzer) Değil miyim yoksa?
Elif:Bence sen tatlı değil acı bir dayısın.
-Hakan ve Selin, Elifle birlikte güler.
Mesut:Acı ha. Ben acıyım öyle mi?
Elif:Yani öyle görünüyorsun. (kaşlarını çatar) Hani böyle kızgın bakıyorsun ya hep.
Mesut:Laflara bak sen ya, çok bilmiş. Anası kılıklı..
-Elif gülerken Hakan, Selin ve Mesut derin bir iç çeker. Mesut, Elif'i yere indirir, Hakan küçük kızın elinden tutar.
Hakan:Nasıl geçti bakalım? Eğlendin, mutlu oldun mu bugün?
Elif:Evet.. Eğlendim ama en çok anneme gittiğim için mutlu oldum.
-Hakan, Elif'in önünde eğilir, ellerinden tutar.
Elif:Yine götürür müsün beni?
Hakan:Götürürüm tabi birtanem. Sen iste yeter.
-Akşama doğru yurda gelirler. Yurda geldiklerinde gitmek istemediği için ağlamaya başlar.
Elif:Baba lütfen bırakma beni.
Hakan:Birtanem yapma lütfen, konuştuk seninle bunu. Az kaldı biraz daha dayanman lazım sadece.
Elif:Annemi özlüyorum ben, seni de.
Hakan:Bende seni çok özlüyorum Elif ama az daha çok az.
-Hakan, Elif'in gözyaşlarını siler ama kendisinin gözleri doludur.
Elif:Bana resmini verir misin? Anneme sarılıp uyuyorum, sana da sarılırım.
Hakan:Veririm tabi ki güzelim.
-Cüzdanından resmini çıkarıp Elif'e uzatır. Hakan derin derin Elif'i koklayıp öper.
Hakan:Şimdi ayrılmamız gerek ama yarın yine yanındayım bebeğim.. Seni çok seviyorum.
Elif:Bende seni çok seviyorum baba.
-Elif görevlinin elinden tutup içeri geçerken birbirlerine el sallarlar. Hakan, Elif uzaklaştıkça gözyaşlarını serbest bırakır.
Hakan:Baban kurban olsun sana güzel kızım. Baban artık hep yanında.
Mesut:İşlemler ne alemde?
Hakan:Bekliyoruz haber yok daha sabah konuştum.
Selin:Gidelim hadi, Elif görmesin böyle seni..
...
|AylinEv|
-Eve gelince Selin bir şeyler hazırlar ancak Hakan yemez. Günlerdir doğru düzgün hiçbir şey sürmüyordur ağzına. Uyku bile sadece bir saat o da kendinden geçerse.
Mesut:Aslanım ağzına lokma sürmedin yine.
Hakan:İstemiyorum abi sağol.
Selin:Hakan, Aylin'in haberinden sonra ne uyuyorsun ne de bir şey sürüyorsun ağzına. Olmaz ki böyle.
Hakan:Aylinsiz de olmuyor Selin. Bak darmadağın kaldım, içim istemiyor hiçbir şey istemiyor. Yemek, uyumak, konuşmak.. Yaşamak bile istemiyorum hatta ama Elif var onun için sadece.
-Mesut, Hakan'ın omzuna dokunur.
Hakan:Elif olmasa bir an düşünmez sıkarım kafama abi. Aylinsiz yaşamak çok zor geliyor bana ama onun geride bıraktığı hatıra var, kızımız var.
Mesut:O hatıra için sonuna kadar yaşayacaksın Hakan. Hasta bile olmayacaksın o kız için.
-Hakan kafasını sallar, hepsinin gözleri dolmuştur.
...
|ErtesiAkşam|
-Hakan ve Elif yine bütün gün vakit geçirmiştir. Mesut ve Selin'in de gitmesi gerektiği için Elifle vedalaşmaya gelirler.
Elif:Niye gitmeniz gerekiyor? Sana acı dedim diye mi?
Mesut:Hayır güzelim alakası yok, işimiz orda ve dönmemiz lazım.
Elif:Yine gelir misiniz? Ben sizi yine görmek istiyorum.
Selin:Tabiki geliriz birtanem. Hem belki babanla siz gelirsiniz bizim yanımıza.
-Elif, Hakan'a döner, Hakan gülümseyerek başını sallar. Mesut, Elif'e doğru eğilir.
Mesut:Ama ben yine de acı dayı olmayayım Hüsnü dayın acı olsun.
Elif:Bilmem.
-Mesut, Elif'i saçlarından öper. Selin, Elif'e doğru eğilip ellerini tutar.
Selin:Birtanem ne zaman bir şeye ihtiyacın olursa beni ara tamam mı? Zaten babanla yakında geleceksiniz de.
-Elif, Selin'e sarılır.
Elif:Ben sizi çok sevdim. Keşke annem varken de gelseydiniz.
Selin:Bizde seni güzelim bizde seni çok sevdik.
Mesut:Bilsek gelmez miydik? Alıp götürmez miydik sizi?
Hakan:Abi dikkat edin varınca haber verin.
Mesut:Tamam aslanım tamam, sende dikkat et sahip çık kendine, Elif'e. Fazla ayrı kalmayalım.
Selin:Keşke daha kalabilsek yanınızda Hakancım ama işte.
Hakan:Bugüne kadar durdunuz ya o yeter Selin, sağ olun.
Mesut:Gitmeden bi Aylin'e uğrayalım. Sen gidecek misin?
Hakan:Sabah gittim ama giderim eve geçmeden önce.
Selin:Geçelim beraber.
Hakan:Olur, Elif'i gönderelim de.
-Hakan, Elif'i kucağına alır.
Hakan:Babacım şimdi ayrılık vakti, yarın yine görüşürüz.
Elif:Daha çok ayrı kalacak mıyız? Evi özledim ben, odamı oyuncaklarımı.
Hakan:Az kaldı kızım, çok az..
-Hakan, Elif'i gönderdikten saniyeler sonra telefonu çalar. Arayan avukattır.
Hakan:Alo avukat bey.
Avukat:Hakan Bey, haberlerim var. Elifle ilgili..
Hakan:Elif mi? Ne oldu? Evlat edinemiyoruz demeyin lütfen. Bir çaresi olmalı.
Avukat:Hayır, haberler iyi. Elif için sosyal hizmet görevlileri sizinle görüşecek, ev ziyareti falan sonrasında haftaya da mahkemeniz var.
Hakan:Oluyor mu yani?
Avukat:Henüz erken ama inşallah diyelim.
Hakan:İnşallah değil avukat, nasıl olacaksa olacak.
Avukat:Elimden geleni yapıcam..
...
|AylinEv|
-Hakan şehitlikten sonra Mesutlarla vedalaşıp eve gelmiştir. Evde her yeri didik didik eder, Aylin'in sakladığı fotoğrafları bulur. Yatağa oturup tek tek hepsine bakar, Aylinle konuşur, yüzünü sever.
Hakan:Ah be sevdiğim.. Çok erken bittik.
-Hakan etrafı biraz daha karıştırınca gömleğini bulur, Aylin'in giderken Hakan'dan hatıra diyerek aldığı gömleği. Kendisi de dolaptan Aylin'in eline ilk gelen kıyafetini alır ve derin derin koklar.
Hakan:Hiç değişmiyor kokun.. Hala mis gibi. Seni çok özledim Aylin, kokunu, yüzünü çok özledim sevgilim...
-Hakan odada bir de mektup bulur. Pencere önündeki koltuğa oturur ve mektubu okumaya başlar.
"Sevgilim, can içim..
Senden ayrılmak kaderim olmuş sanırım benim.. Senden ayrı kaldığım her gün kalbim öyle ağrıyor ki.. Yıllar geçirdik birlikte fakat ayrı geçirdiğimiz yıllar daha çok oldu ama benim sana aşkım ilk an gibi Hakan.. O ilk masum anılarımız gibi benim sana sevdam.. Olmuyor yapamıyorum sensiz. Gelmek istesem yüzüm yok sana karşı. Biliyorum çok kızıyorsun bana, belki de nefret ediyorsun benden ama affet beni sevgilim. Seninle son gecemizi hatırlıyorsun değil mi..? Seninle sevi̇şerek ayrıldık. Bu bile ne kadar acıtıyor canımı bir bilsen..
  Hakan, canım sevgilim seni daima, ölsem bile sevdiğimi bil.
                                       Aylin... "

-Hakan mektubu bıraktığında hıçkırarak ağlıyordur. Günlerdir akıttığı gözyaşları sanki bir daha dolmuştu ve hiç ağlamamış gibi ağlıyordu.
Hakan:Asıl sen affet beni Aylin. Yaptığım tüm hatalar için affet beni. Ölene kadar bu kalp senin can içim.
-Hakan ağlarken Aylinle son gecesini hatırlar.
...
|Flashback|
-Tartışmanın ardından gecenin ilerleyen saatlerine kadar Hakan balkonda, Aylin'de yatak odasında oturmuş uzun uzun düşünüyordu. Aylin için tek çözüm yolu Hakan'ı bu mutsuzluktan kurtarmak ve hayatından çıkıp gitmekti. Ama bunu nasıl yapacağını, Hakan'dan nasıl vazgeçeceğini bilmiyordu. Aylin gözleri dolu bir şekilde bunları düşünürken karanlık odaya Hakan girdi. Aylin'i rahatsız etmemek için abajurun ışığıyla pijamalarını giydi. Aylin diğer tarafa dönük olduğu için uyanık olduğunu farketmedi ve yanına uzandı. Birbirlerine bir söz vermişlerdi. Ne kadar kavga ederlerse etsinler birbirlerinden ayrı uyumayacaklardı. Hakan'da bunu yaptı ve sessizce karısının yanına yattı. İkisi de sırt sırta uzunca düşündü. Aylin, Hakan'a doğru dönüp sarıldığında ikisininde gözünden birer damla yaş düştü. Hakan, Aylin'e doğru dönünce istemsizce öpüşmeye başladılar. Son öpüşleriydi... Öpüşme yerini hüzünlü bir sevişmeye bırakınca ikisi de durduramadı kendini. Gecenin sonunda Aylin son bir kez öperek Hakan'ın kulağına fısıldadı.
Aylin:Seni çok seviyorum Hakan, canımdan çok seviyorum. Bu gecemizi asla unutmayalım sevgilim.
Hakan:Asla unutamam Aylin, seni çok seviyorum güzelim...
...
-Hakan ardından kalktı ve aldığı rakıdan bir kadeh koydu. Balkona geçip uzun uzun düşündü, düşündükçe içti. Karşısında masada Aylin'in fotoğrafı elinde bir kadeh gözünün önünde Aylinle anıları hem ağladı hem içti hemde kendine kızdı.
Hakan:3 yıl 3 koca yıl sensiz geçirdim bundan sonra da sensizliğe mahkumum. Bunu bize yapmaya hakkın var mıydı Aylin? Çok seviyorduk niye ayrı düştük? Niye bitti hikayemiz? Ben niye gelmedim sana? Gelsem, o hataları yapmasam böyle olmayacaktı. Sen yanımda olacaktın, biz mutlu olacaktık. Kızımız olacaktı bizim.. Ben olsam korurdum seni, senin saçının teline zarar gelmesine izin vermezdim Aylin.. Niye gittin güzelim niye?
-O esnada açık kalan televizyonda müzik çalmaya başlar. Zakkum- "Gökyüzünde". Hakan şarkıyı dinledikçe daha da içer, ağlar, söver kendine. Saatlerce içtikten sonra gökyüzüne bakar.
Hakan:Seni çok seviyorum Aylin, beni sensiz bırakma. Biliyorum oradasın gökyüzünde...
          
                         🔸 🔹  🔸 🔹