Wilburs Zusje

32

Ze konden nogsteeds niks vinden, maar ze kregen morgen de uitslag binnen. Eindelijk zou ik weten wat ik heb en zou de dokter me iets ertegen kunnen geven. Daarna reden we door naar het politiebureau. We hadden te weinig bewijs vonden ze, maar zouden er naar kijken. Pas om half twaalf waren we weer thuis, nadat we Tommy en Amy hadden afgezet bij hun huis. Onderweg was ik in slaap gevallen en droeg Wilbur me naar bed. Ik houd zo veel van hem.
De bel ging en snel trok ik mijn broek aan. Ik had net gedouched. Ik sprintte de trap af en deed de deur open. 'Hallo, ik kom hier voor ene William Soot. Sorry ik ben Marcus Backer.' Verward stond ik in de deuropening. 'Ik zal hem halen, wilt u even binnen komen?' Vroeg ik netjes. Hij knikte. Hij had dezelfde groene ogen als Liam, grappig. 'Will... Will.' Riep ik. 'Er is iemand voor je.' Ik liep naar boven. 'Wi..' Hij zat huilend op zijn bed. Toen ik binnen kwam veegde hij snel zijn tranen weg. 'Wat is er?' Zei ik en ik ging naast hem zitten. 'Het.. het is veel. Heel veel.' Zei hij zacht. Ik gaf hem een knuffel. 'Het komt allemaal goed oke.' De telefoon ging, wat een gaos allemaal. 'Die haal ik wel, maar er zit beneden iemand te wachten.' Zei ik. Ik gaf hem nog een knuffel en liep de kamer uit.
(L:Luna, D: dokter, W: Wilbur)
L: 'Hallo u spreekt met Luna Soot.'
D: 'Oh hallo, ik ben dokter Henry. Ik heb de uitslag opgestuurd via de mail. Ook zal hij in een paar dagen bij u bezorgd worden, maar ik wilde het even doornemen. Kan dat nu?'
Heel even twijfelde ik. Ik wilde dit samen met Wilbur doen.
L: 'Heeft u even een moment. Ik wil het liever niet alleen doen.'
D: 'Tuurlijk neem je tijd.'
Ik legde de telefoon neer en liep naar Wilbur. Ik verluisterde in zijn oor wat er was. Hij knikte. De meneer aan de andere kant van de tafel zuchtte diep toen hij te horen kreeg dat hij moest wachten.
L: 'We zijn terug.'
D: 'Mooi, kunt u even kijken of de mail is ontvangen want dan kunnen we beginnen.'
Wilbur pakte zijn telefoon. En opende zijn mail.
W: 'Ja, ik heb hem.'
D: 'Nou de testen geven aan dat je een lage bloeddruk hebt.'
Hij vertelde er veel dingen over. Waarom ik de symptomen had, wat het überhaupt was en hoe ik er mee om moest gaan. Dokter Henry was heel aardig en beantwoordde rustig onze vragen. Toen hij klaar was zei hij gedag en was hij weer weg. Wilbur ging weer terug naar de man en ik ging naar boven om Tommy te bellen. Het bleek dat hij hetzelfde had. We hebben er uren over gepraat.
Ik heb gehuild en gelachen. 'Wil je langskomen?' Vroeg ik. 'Sure' Zei hij. We zeiden gedag en 20minuten later stond hij voor mijn huis. Die man was er nogsteeds.
Ik deed de deur open en liepen naar boven. Toen we langs de keuken liepen zei Wilbur 'Deur blijft 10 centimeter open.' Ik zuchtte. Ik liep mijn kamer in en Tommy stond achter me. Samen gingen we minecraft spelen. 'Zullen we anders live gaan. Eerst op mijn account en dan sturen we mijn kijkers naar jou en dan gaan we live bij jou.' Zei Tommy enthousiast. Ik begon te glimlachen en knikte.