Wilburs Zusje

44

Ik hoorde in de verte een bel. Ik schoot overeind. Aimsey. Ik klom onhadig van Tommy af en kleedde me snel aan. Ik hoorde de bel nog een keer. Ik ren naar de deur. Ik haal diep adem en deed de deur open. Tubbo en Aimsey kwamen binnen. Ze maakte mijn keuken klaar voor stream, terwijl ik en Tommy de set up klaar maakte. 'Zijn jullie klaar?' Iedereen knikte, dus drukte ik op de start streaming knop. Jet was 4 uur, misschien een beetje vroeg. We wachtten 5 minuten zodat mensen de tijd hadden om te kijken. Ik hoop oprecht dat dit zo leuk word. 'Heyyy, we doen een subathon. Ik wil hier zo lang mogelijk zijn oke. Desnoods 2 weken. Tubbo gaf me een tik tegen mijn achterhoofd. 'Dat is niet leuk, echt niet.' Ik moest lachen. 'Oke ik heb wel wat leuke ideetjes, maar we moeten eerst eten. Dus we gaan even koken. Tommy gaat zometeen helaas wrl naar huis, maar hij komt wel weer terug denk ik. 'Ik ga niet meteen weg hoor chat. Ik switchte van camera en liep naar de keuken. 'We gaan browneys maken, maar een van ons mag niet praten, een van ons is doof, een van ons is blind en als Tommy meedoet dan mag hij niks aanraken. Of hij gaat gewoon kijken en ons uitlachen. Snappen we het?' 'Yipie Yipie.' Aimsey sprong vrolijk op en neer. Ik legde de spullen klaar en begon de regels nog een keertje uit te leggen.
Na heel veel rommel en clips was de cake eindelijk klaar. Ik sneed het in stukken, legde ze op een bortje en gaf ze aan iedereen. 'Omg ze zijn zo lekker geworden.' Zei Tubbo. 'Yippiee.' Zei Aimsey.
Na nog wat gechat gingen Aimsey en tubbo naar huis. Tommy was er nogsteeds. 'Lunn kunnen we heel even praten. Dus zet camera en microfoon uit.' Fuisterde Tommy in mijn oor ik knikte en zette alles uit. 'Wat is er Tom?' Ik keek hem vragend aan. 'Ik ga zo naar huis. Kijk goed uit oke?' Zei hij bezorgd. Ik keek hem vragend aan. 'Eh oke.' 'Beloofd?' Ik knikte 'Beloofd.' 'Goedzo hou van jou.' Hij begon weer te lachen en gaf me een kusje op mijn voorhoofd. Ik pakte zijn wangen zachtjes en drukte mijn lippen op die van hem.

TW: Moord ig, sorry voor spoiler.
Ik hoorde gebons op het raam. Ik keek naar buiten, maar ik bleef tegen chat praten. Ik zag niks het was volledig donker. Ik liep weer terug naar mijn stoel. Langzaam kwam ik weer tot rust. Niemand had het door. Weer hoorde ik gebons. Ik stond op en deed mijn gordijnen dicht. Ik zei tegen chat dat ik naar de wc ging. Ik belde Will.
(W: Wilbur, L: Luna)

W: Hey Lunn, waarom bel je zo laat, gaat alles goed?
L: Nee. Volgensmij staat er iemand in de tuin en ik hoor gebons.
W: Ik kom nu naar huis oke, ga weer in je kamer zitten.
L: Kom snel thuis.
Ik klikte hem weer weg. Toen ik terug kwam waren mijn gordijnen open en mijn computers stonden uit. Ik voelde me ineens alleen. Toch weet ik zeker dat ik niet alleen ben. Ik voelde een hand om mijn mond en iets kouds in mijn nek.
Alles werd zwaar. Ik zakte langzaam in elkaar. Ik probeerde te schreeuwen, maar het enige wat uit mijn mond kwam was een zacht gekreun.
Het leek wel uren voordat ik weer iets voelde of zag. Ik zat vast gebonden en lag in een auto. Ik keek paniekerig om me heen. Ik probeerde los te komen, zonder gelukte pogingen. Even later deed een persoon de deur open. Het was donker dus geen idee of het een man of vrouw was. 'Hey luna lang niet gesproken zeg. Ehm, zomaar mijn titel stelen is niet heel aardig he. Dus je mag wat teug doen.' Zei een vrouwen stem. Ze liep naar me toe en deed de doek die om mijn mond zat af. Ik zag wie het was. Het was Liams vriendin. Ze zijn samen geweest voor 4 jaar, maar Liam heeft het uitgemaakt. Dit kwam omdat hij dus een tijdje op mij was en nu dus Gay is. 'Wat nee dit is ee-' probeerde ik. 'Sstt. Ik heb geen zin in je stem. Oke dus wat ik wil dat je doet is dat je zometeen met mij meeloopt en dan vertel ik wel verder. Denk maar niet dat je weg kan lopen want ik heb mensen bij me oke.' Ik knikte. Mijn handen waren nat van het zweet en ik voelde mijn hartslag in mijn keel kloppen. Moeizaam stond ik op. Ik liep het busje uit, maar stuikelde bijna. We stonden naast een brug. Bij de bocht waar het ongeluk was. Waar mijn ouders zijn overleden. 'Oke dus je gaat bij de rand staan. Ik laat je je laatse woorden zeggen. Doe maar lekker emotioneel weetje. En dan springen.' Ik keek haar met grote ogen aan. Was dit het, was dit het echt? Hoe teleurgesteld zou Will niet zijn. En hoe bezorgd zou Tommy zijn. Gaan ze me missen? Een man met een camera kwam voor me staan. '3 2 1 start.' Ik bevroor. Ik zocht mijn woorden heel voorzichtig uit. Ik wist zeker dat dit op twitch was. 'Hey, hier ben ik weer. Ehm, dit is de laatste video die je ooit van mij zult zien denk ik.' Ik nam nog een diepe zucht en liet toen alles eruit. 'Het spijt me echt heel erg. Van alles. Dat ik een slechte zus was, een luie leerling en een saaie vriendin. Het spijt me als ik mensen pijn heb gedaan met mijn woorden. Het was niet mijn bedoeling, echt niet. Ik hou van jullie allemaal. Tommy, Wilbur en al mijn andere vrienden zo erg bedankt voor alle steun en liefde. Ik wil nog zoveel zeggen, maar dit is niet uit te leggen in woorden. Vaarwel.' Langzaam rolde de tranen over mijn ogen. Ik hoorde die akelige stem weer. Ik zag nu pas dat ze kaal was en krakkemikkig liep. Langzaam liep ze naar me toe. 'Dit is je verdiende loon oke, dus spring.' Alleen ik was te zien en horen op de camera. Ze duwde me dichter bij de rand. Langzaam ging ik achteruit. 'IK ZEI SPRINGGG' Schreeuwde ze ineens. Ik schrok en verloor mijn evenwicht. In slowmotion viel ik naar achter. Ik zag de politie aan de andere kant van de brug al rijden. Langzaam kwam het water steeds dichterbij. Ik dacht aan mijn eerste kus met Tommy, de streams met Aimsey en Tubbo en de Liefde van Wilbur. De liedjes die hij nog wilde uitbrengen met mijn hulp. Ik zal ze beschermen wat er ook gebeurd. En toen werd alles zwart.