47

45 1 1
                                    

Tommy zat alleen in zijn donkere kamer. Starend naar het plafon. 'Misschien is het allemaal wel een grap. Luna komt wel terug er is nooit een lichaam gevonden dus.' Hij voelde een traan over zijn wang glijden. 'Niet mijn Luna, niet m'n beste vriend. Alsjeblieft niet.' Hij pakte zijn deken en rolde op als een balletje. Huilend viel hij is slaap.

Moeizaam ging hij rechtop zitten. 'Better luck next time.' Het is 4 uur. Langzaam staat hij op en loopt naar de badkamer. Tommy ging stil staan voor de spiegel. Leunend op zijn armen staarde hij naar zijn spiegelbeeld. Hij staarde en staarde naar zichzelf. 'Ah fuck dit.' Tommy rende bijna naar zijn kamer. Hij ging zitten aan zijn bureau. Hij zicht een papiertje en begon met schrijven, aan Luna. Over hoe het zijn schuld was. Over hoe het nu op school was, met de roddels enzo. Hoe het met hem en Wilbur ging volgens hem. Half 6. Hij trok zijn sport kleren aan en ging naar buiten. Hij rende verder en verder. Langzaam sneller. Hijgend kwam hij bij de begraafplaats. Langzaam ging Tommy zitten. Hij nam een grote hap lucht en begon met lezen.

'Lieve Lunn, ik hou zoveel van jou. Hoe had ik dit kunnen laten gebeuren. Je kijkt vast mee. Ik zie je nog wel is, in mijn dromen, maar ook overdag tussen de mensen. Op school denken ze allemaal dat je het zelf hebt gedaan. Je weet wel dat je er niet meer bent. Ik vraag me af hoe het voelt. Of het beter zou zijn zo. Ik doe mijn best voor Will en hij ook voor mij. We missen je allemaal, zelf je fans. Ik ben begonnen met workouts. Goed hé.' Er rolde een traan over zijn wang terwijl hij glimlachte. 'Ik zag een meisje, ze keek heel erg op jou. Ik wil haar uitvragen. Ik hoorde dat ze Molly heet. Sorry maakt niet uit. Het spijt me zo erg en ik mis je zo erg. Lieve Lunn.' Hij de inkt begon uit te lopen. Tommy maakte een propje van het briefje en maakte een gaatjr in de grond. Hij stopte het erin en liep weg. Voor de laatste keer. Waarschijnlijk niet, maar dit was de afsluiting die hij nodig had. Hij was er bijna overheen. Luna had een speciaal plekje, maar hij moest verder.

'Goed gedaan Tom ik ven trots op je.' hoorde Tommy haar nog zeggen. 'Het is nu eindelijk klaar dankje.'

Wilburs ZusjeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu