Vazgeçersen Kaybedersin

Gökhan

Multimedya da Rüzgar var İyi okumalar :****
Hazırmıydım gerçekten.Şuan sadece gözlerine bakıyordum.Çünkü kelimeleri idrak etmekte zorlanıyordum.Ben.Elena Yılmaz.Soğuk Prenses.Annemden sonra bir erkeğe güvenmeye hazır mıydım?Beynimden o kadar fazla fikir geçiyordu ki bir anlığına gözlerimi kapattım.Ve o an elimde bir el hissettim.Benim elimi tutuyordu.Ama bu benim düşünmemi zorlaştırıyor.Yapma bunu Rüzgar.Gözlerimi yavaşça açtım.Kusursuz yüzüne baktım. Sonrada içinde kaybolduğum gözlerine.Bana büyük bir arzuyla bakıyordu.Belki de aşkla.Ne zamandan beri tuttuğumu bilmediğim nefesimi bıraktım.Ve bir anda benim bile kabullenememe rağmen ağzımdan şu kelimeler döküldü."Hazırım Rüzgar Başaran" bunu ben mi demiştim.offff ne olacaktı şimdi.Rüzgar yüz ifademe bakıp gülümsedi ve sonra dudakları küçük bir öpücük bıraktı."Sonsuza kadar benimsin Elena Yılmaz".Bu gerçekten hoşuma gitmişti.Ben Rüzgara mal mal bakarken kapı açıldı ve içeri ışıl girdi.Galiba en zor kısımdaydıydık.Rüzgar la birbirimize bakıp gülümsedik.Işıl "Bakıyorum da artık müsaitsiniz"dediğinde ona sen sonra göreceksin bakışı atıyordum.Ama kız aldırmıyor.Offf Allah ım nolur salakça birşey söyleyip beni rezil etmesin diye dua ederken ışıl "Siz ne iş?" dediğinde Rüzgar a baktım.O da bana bakıyordu.Bir anda kolunu omzuma atıp beni kendine yapıştırdı.offf Rüzgar yapma bunu şuan resmen çok feci utanıyorum.Off Allah ım neydi günahım sen bana böyle bir arkadaş nasip ettin diye ben içimden konuşurken Rüzgar"Artık biz sevgiliyiz"dedi kelimeleri tek tek inceledim.Biz yani Rüzgarla ben.Sevgiliyiz.Ne kadar garip off.Işıl bunu duyduğu gibi sevinç naraları atmaya başladı.Deli bu kız ya.Gelip bana sımsıkı sarıldı.Ahhh galiba kaburgalarım kırılacak.Rüzgar da orda durmuş saf saf bakıyor.Kurtar beni zalımın oğlu.Sonunda "Işıl biraz daha sıkarsan kaburgaların kırılacak bırak beni"."Ayy pardon ya ben sevinçten ne yaptığımı biliyor muyum" deyip beni bıraktı.Sonunda yani.Bi an hiç bırakmayacak zannettim.Rüzgar tekrardan beni kendine çekti.Kokusunu içime çektim.Çok güzel kokuyordu.Işıl sa hala bizi tebrik ediyor.Canım yani anladık tebrik ediyorsun bu kadar uzatmaya ne gerek var.Ama kız taramalı tüfek gibi bütün tebrik sözcüklerini saydırıyor.Tam Işıl a artık susmasını söyleyecektim ki kapıda Gökhan belirdi.İşte şimdi yandım.Kesin çok kızacak.Ben Gökhan ı görür görmez Rüzgar dan ayrıldım.Bu hareketimle onu kızdırmıştım ama Gökhan ın bizi böyle görmesini istemiyordum."Işıl ne o neden Elena yı tebrik edip duruyorsun".Şimdi ne olacaktı.Işıl yutkundu.Ama Gökhan pes edeceğe benzemiyordu.Tamam Gökhan espiri yapan biridir falan ama sinirlendiğinde bulunduğu yeri 2 dakikada yıkar.Gökhan bi Işıl a bi bana dik dik bakıyordu.Rüzgar ise bakışlarıyla beni öldürüyordu.Bu hareketim onu bayağı bi sinir etti anlaşılan.Gökhan "Sana ne oldu ışıl dedim".Bu sırada Rüzgar"Ben söyliyim.Işıl Elena ile sevgili olmamızı tebrik ediyordu.".Offf işte şimdi savaş başladı.Gökhan"Ne dedin sen"."Dediğimi duydun" dediğinde Gökhan ın gözleri bana kaydı.Şuan yerin en altında olmayı istedim.Bu bakışlar gerçekten de fazla rahatsız ediciydi.Gökhan bi anda "Elena ile yalnız konuşmak istiyorum"dedi offff en zoru belki de buydu.Rüzgar"Niyeymiş o"her an kavga çıkabilirdi.Bunu engellememin tek yolu Gökhan la konuşmaktı.Gökhan tam ağzını açmıştı ki konuşmasına izin vermeden"Rüzgar lütfen sadece bir kaç dakika"dedim.Sonumuz hayrola.Rüzgar tam anlamıyla bana ölümcül bakışlarını yolluyordu.Bu bakışlardan tek anladığım şey izin vermeyecek olmasıydı.Eğer burada biraz daha kalırsa kavga çıkacaktı ve ben bunu istemiyordum.Yavaşca Rüzgar ın yanağına öpücük kondurup "lütfen"diyebildim.Kulağıma eğilip "Bunun acısını senden çok fena çıkarıcam"deyip odadan çıktı.Çıkarken kapıyı o kadar hızlı çarpmıştı ki bu sıçramama neden olmuştu.Ve şimdi Gökhan la başbaşaydık.
Gökhan
"Nasıl yaparsın lan bana bunu.Seni senelerce sevmemin mükafatı bu mu?Bu itle olman mı?Sana hiç bir zaman zarar veremedim diye mi Elena he?"Aaahghh cevap vermiyordu.Yanımdaki sandalyeye tekme attım ve devrildi.Şuan bu hastaneyi yıkabilirdim.O ise Karşımda her zamanki gibi sakin ve dimdik duruyordu.Yumruğumu duvara geçirdim."Niye yaptın bunu bana Elena?Niye sevmedin beni?Bu kadar mı kötüyüm?"dediğimde yaklaştı ve bana sarıldı.Ve "Sevemeyeceğim kadar kusursuz ve iyi birisin.Kim giderse gitsin hayatımda kalacak tek kişisin.Sana aşık olamasamda seni hep sevdim ve bu asla değişmeyecek"dediğinde ona daha sıkı sarıldım."Özür dilerim Elena özür dilerim".
Arkadaşlar bu bölümü elimden geldiğince uzatmaya çalıştım.Yorum ve votelerinizi görünce gerçekten çok mutlu oluyorum.Yorum ve votelerinizi eksik etmeyin sizi seviyoruuuuuum :*