Vazgeçersen Kaybedersin

Arkadaş

İyi okumalar :)

Gökhan
Elena nın kokusunu içime çektim.Bana sarılmasını çok seviyordum.Onun huzurlu kollarında olmak bana iyi geliyordu.Beni seviyordu ama aşık değildi o Rüzgar denen ite aşıktı.Ne olursa olsun onu asla yalnız bırakmayacaktım.
Elena
Biz hep Gökhan la böyleydik.Ne olursa olsun yan yana.Evet ona aşık değildim ama onu gerçekten çok seviyordum.Bana güven veriyordu.Onun güvenini,kollarınla sımsıkı sarmasını.Herşeyiyle kusursuzdu.Belki de o yüzden onu sevemiyordum.Gerçekten denemiştim.Gökhan a aşık olabilmek için uğraşmıştım ama becerememiştim işte.15 yıldan beri yanımda olan Gökhan yerine tanışalı henüz belki bir ay olmuş olan Rüzgar a aşık olmuştum.Ben Gökhan ın kokusunu sömürürken içeri bir hışımla Rüzgar girdi.Bu çocukta amma hızlı ya.Neden o kadar sinirliydi ki? Amma salaksın Elena şuan Gökhan a sımsıkı sarılmış bir şekilde Rüzgar ın önünde duruyorsun tabikide kızacak.Yavaşca Gökhan dan ayrıldım.Evet böyle bakışlara bakarken Gökhan dan hızla ayrılmak mümkün değil.Bu sefer roller değişmişti.Gökhan sakin,Rüzgar çok sinirliydi.İkiside aynı anda sakin olamayacak mı bunların ya?Şimdi de Rüzgar la uğraş.Rüzgar gerçekten çok sinirlenmişti.Haklıydı aslında.Bende onun yerinde olsam bende kıskanırdım.Rüzgar bana dönüp"Artık konuşmanız bitmiş anlaşılan"dediğinde yutkundum.Ne diyebilirdim ki?Benden önce Gökhan laaf atıldı"Biraz daha sabredemedin mi".Rüzgar sinirle nefesini dışarı verdi.Ve yine aynı durum.Kavga etmeye ne meraklılar bunlar böyle ya?Ama ben bu hallerinden gerçekten sıkılmıştım.İkisinide idare etmek gerçekten çok zordu.Ve ben yorulmuştum.İkisi birbirlerine sinirle bakarken "Çıkın buradan.İkinizde"Rüzgar benim yüzüme sinirle bakıyordu.Ama yapacak birşey yoktu.Şuan ikisine de sinirlenmiştim.Sürekli beni seçim yapmak zorunda bırakıyorlardı ve bu benim en nefret ettiğim şeydi.İkisinede soğuk bir ifadeyle baktım.Gökhan benim inadımı bildiği için üstelemedi ve kapıya doğru ilerledi.Rüzgar ise hala karşımda duruyordu.Rüzgar a bakarak"Çık".Hiç duymamış gibi davranıyordu.Ama şuan sinir katsayım gerçekten yüksekti ve buraa kalabileceğini sanıyorsa büyük yanılgı Rüzgar Başaran.Hala yerinde kıpırdamayınca yineledim"Dışarı çık Rüzgar".Kapıya doğru ilerledi.Ama dur çıkamk yerine kapıyı kapatıp geri dönmüştü.Ne yapmaya çalışıyor bu?Eğer biraz daha bu odada kalmaya devam ederse onu öldüreceğim ama herifin umrunda değil.
Rüzgar
Benim çıkmamı istemişti.Beni o gökhan itiyle bir tutuyordu aklınca.Ben onun sevgilisiydim ama hanımefendinin umrunda değil.Şeytan diyor git bi oyun oyna aklı başına gelsin.Ama sabredecegim.
Elena nın yüzüne boş boş bakmaya devam ettim.Her saniye daha fazla sinirleniyordu ve her an patlayabilirdi.Suçlu olan oydu ve şuan tereyağı gibi üste çıkmaya çalışıyordu.Yalnış hareket Elena Yılmaz.Çok yalnış hareket.Bir iki bağırdı diye gökhan ı görünce benden ayrılmasını,ona sarılmasını Unuttuğumu sanıyorsa yanılıyor.Bunların hepsinin hesabını verecek hanımefendi.
Sessizliği ben bozdum."Ne yapmaya çalışıyorsun."Ne yapmaya çalışıyormuşum?"Buz gibi bir ses.Gereğinden fazla soğuk."Bunu açıklayacak olan sensin"."Ortada açıklayacak hiçbir şey yok".İki yabancı gibi umursamaz bir konuşma."Ben sana yön göstereyim o zaman Gökhan."."Ne varmış gökhan da".Bilmemezlikten gelen sinir bozucu bir ses tonu."Yani onu bende çözemedim.Mesela ona o kadar sıkı sarılacak ne var bu konuda aydınlat
beni Elena"Yüzüme boş boş baktı.Duygularını çok iyi gizliyordu.Bu işte usta gibiydi."O benim arkadaşım Rüzgar ne var sarıldıysam"Ne var he?"Tabi canım ne var alt tarafı birbirinize koala gibi sarılıyorsunuz"."Arkadaşım kelimesinin neresini anlamadığını merak ediyorum".Küçümser bi ton."Arkadaş ha"."Evet arakadaş".Sana bu arkadaş mevzuzu pahalıya patlayacak Elena"
Ben sana göstericem arkadaşı Elena.Gör bak bakalım arkadaş nasıl oluyormuş.
Arkadaşlar yorum ve votlerinizi bekliyoruuuum.
Sizleri çoooook seviyorum :)