geceme doğan ay

Thirteen

Asansörden inmeden önce elimle saçımı düzeltip, asansördeki aynaya baktım. İyi olduğuma kanaat getirdikten sonra, topkulularımın üzerine düzgün basmayı dikkat ederken Kapıya yönelip çaldım.

Kapı, sadece bir kaç saniye sonra şarkı mırıldanan bir adet yakışıklı tarafından açıldı.

"Buyurun? "

"Ben Çağan efe ak'a bakmıştım ama? "
Kaşlarını çatıp bana baktı.

"Maalesef burada öyle birisi yok; sanırım yanlış geldiniz. "

Elimi ağzıma götürüp, şaşkın gibi yapıp konuştum. "Aa öylemi? İyi madem zaten pek fazla istemiyordum kendisini görmeyi, iyi oldu. "

"Öyle demeyin ama, duyarsa size çok kızar. "
Ağırlığımı sağ bacağıma vererek, duruşumu değiştirdim.

"Siz söylemezseniz, duymaz. Hem sevgilimi pek fazla takmıyorum. İzninizle şimdi arkadaşımla buluşacağım. "

"Arkadaşınızın... İsmi nedir? "
Gülümseyip gözlerine baktım.
"Doğan, ismi. "
Çenesi kasıldı. " Ama sevgiliniz duyarsa siker o pezevenkin yedi sülalesini. "

Aklıma geşen şeyle gülme isteğimi bastırıp konuştum.
" Eskiden olsa yapardı da, şimdilerde performanstan düştü. Pek sanmıyorum." Gözleri şaşkınlıkla irileşti. Tam konuşacakken ondan önce davrandım. "Müsadenizle." diyip  merdivenlere doğru yürüdüm.

Bir adım bile atamamışken, belime dolanan kollar bunu engelldi.
Çağan beni önce kucağına alıp, sonra da evden içeriye girerek kapıyı ayağı ile kapattı.

"Deneyelim, bakalım. Düşmüş müyüm performanstan. " dedi beni koltuğa bırakırken. Kendi de dizini koltuğa dayayıp ellerini kanıma getirerek gıdıklamaya başladı.

"Efe dur, tamam. Dur! " Kahkahalarımın arsından zorlukla konuşuyordum.
Beni dinlemeyip, gıdıklamaya devam edince, kahkahalarıma o da küçük küçük gülüyürdu.

"Dur, lütfen! " Sonunda durduğunda, kendini yanıma attı. Ama koltukta olduğumuz için , bedeninin yarısı benim üstümdeydı ve ben altında eziliyordum. Elimle onu göğsünden itmeye çalışıyordum. "Efe, kalk ezildim! " bana inat olduğu yerden sarılıp başını göğsüme koydu.

"Sus, başım ağrıyor. " şaşkınca ona baktım. "Ya kalksana! " kalaktı.

"Hadi ben seni yemeden, yemek yiyelim. " onaylayıp bende kalktım.
"Hale hanım, yok mu? "

Lazanyayı tabaklara servis ederken cıkladı. "Yemeği yapıp gitti. "
Başımı sallayıp masadaki şarabı bardaklara doldurdum.

Masaya otırup yemeğe başladık.
Yemeğimiz sessizce geçiyordu. Bir süre sonra, "Ne zaman gideceksiniz? " dedi keyifsizce. "Yarın akşam. " başını salladı. "Bavulunu hazırladın mı? "

"Hayır. Yarın hazırlayacağım. "
Yemeğinin son lokmasını da çiğneyip, şarabından içti.
"Hazırkarken ara beni, görüntülü. "

Göz devirdim. Yanıma aldığım her kıyafete bir kusur bulacaktı. Bende almayacaktım.
"Tamam."

Ayağa kalkıp, beni de kaldırdı. "Bebeğim, " ellerini belime dolyıp beni kendine çekti.

"Hı? "

"Son kez düşün bence. Gitme. " dedi alnını alnıma yaslarken. Gözlerim kendiliğinden kapandı.

"Gideceğim, hem sen de gitmiştin. Ben en azından sana haber veriyorum. " dedim ensesini okşarken.

Gözlerini açıp, "Lan sanki keyfimden gittim." dedi.
Elimle gözlerini kapatıp, eski pozisyonumuza geri döndüm.

"Git arkadaşlarına 'lan ' de. İkincisi keyfinden gitmiş olmasan da gittin. Hemde haber vermeye bile tenezzül etmeden. " diyip dudaklarımı, dudaklarına sürttüm. Konudan tamamen uzaklaştığını hissettim.

Mırıldanıp beni kendisine bastırdı.
"Şey, hava kaç derece? " dediğinde gülmemek için dudaklarımı bir birine bastırdım. Aklı konışmamızda değildi. Sadece ben konuştuğum için konuşuyordu.

"52 derece. " dediğimde başıyla onaylayıp, elleriyle kalçalarımı sıktı.
"Evet, hava soğuk bu gün. "

Dayanamayıp kıkırdadım. Hava 52 derece olsaydı, şu an dondurma gibi erirdik herhalde. Gerçi Çağan şimdide erimiş gibi davranıyor da. Birde evet soğuk diyor.

Nazın elbisesi.

꙳꙳꙳꙳꙳꙳꙳꙳

( 1 eylül 2022 tarihinde  düzenledi.)