Papunta akong airport ngayon. Mag-isa. At nakakainis yun. Pinapunta ako mag-isa ni Mama para daw masolo ko si Michael. Duh! As if naman eenjoyin kong maka solo yun. Ang panget panget nun. Sama ko ba? Pero totoo yun, need not to lie. Kababata ko pala si Michael. Neighbors kami dati nun when we were just 5 years old. Nag migrate sila ng family nya sa US nung 11 years old na sya, iniwan nya ko nun kaya galit ako sa kanya.
Baboy yun e. Lampa pa, kaya tuloy ako lagi nagtatanggol dun. Malabo din mata. Panget talaga nya, pero kahit na ganun yun mahal ko yan si Yael. Yael short for Michael. Ano na kaya hitsura nyan ngayon?
Dumating na ako sa airport at nilabas yung cartolina na may naka-lettering na Welcome home Yael.
"Antagal naman." hintay hintay din. Grabe. Ngalay na ko, wala pa ring dumadating.
"Hi! Are you Kist?" i raised my head and saw a guy. OMG! Eto ba si Yael???
BINABASA MO ANG
Tonight's Fairytale
Ficção AdolescenteLove is Sacrifice. Are you willing to sacrifice your own life for the one you love? Why is Tonight's fairy tale's so mean?
