Tonight's Fairytale

Chapter 10

YAEL'S POV

Ano bang pinagsasabi nung mga lolo kanina? Kinilabutan tuloy ako bigla.

"Yael. Y-yung sina--"

"No. Hindi yun. Hula lang yun. Tsaka, malay mo mga nantitrip lang yun."

"Lolo? Nantitrip? Pero kasi ... Kinakabahan ako e." tumabi ako sa kanya sa bench.

"Yael, kinakabahan talaga ako e. Yael." i hold her hands. Ang lamig. Kabado talaga.

"Yael .. " she looked at me tapos tinanggal nya yung pagkakahawak ko sa kamay nya.

"Sorry .. "

Silence ..

She stood up,

"Yael. Diba magdedate pa tayo?" she smiled but i guess fake yun.

"Date?"

"Yup! Friendly date! Hehe. Tara na? San tayo?"

Awww. Bakit parang ang sakit nung word na friend? I remember the time na nagtapat sya sakin how much she loves me more than friends but i rejected her and told her that we're just friends. Nasaktan siguro sya nun? Sobra pa sa nararamdaman ko ngayon. Ano ba 'to?!! Yael! Bestfriends lang kayo. Amp.

Napakamot ako ng ulo and whisphered,

"Ugh. Yael, bestfriends lang kayo."

"Ha? Ano yun Yael??"

"Nothing. Hmm. Gusto mo ba ako mapanood maglaro ng basketball?"

"Marunong ka ba?"

"O-Oo naman. Wala ka bang tiwala sakin??"

"Hindi naman sa wala. Pero kasi .. "

"A basta. You're going to watch me play." tinawagan ko sina Mico. Niyaya ko silang magbasketball.

After few minutes, nasa court na kami ng village namin. Team ni Mico versus Team ko, Team Yael.

Di pa kami nagsstart. Kwentuhan muna kami.

"Balik lang akong bahay may nakalimutan ako e. Wag kayo magsstart pag wala pa ako ha." nagpaalam si Kist sakin. Ano namang nakalimutan nun?

KIST'S POV

Bumalik ako ng bahay para kumuha ng 2 towel at dalawang pamalit na damit. Nagdala na din ako ng 2 bottle ng mineral water.

Pagbalik ko ng court, pakiramdam ko naligaw ako ng pinuntahan. Nang umalis ako kanina, halos walang katao-tao tapos ngayon??? Sandamakmak na?? Puro babae. =_= Tss.

Di ko alam kung saan ako pupwesto. May nag occupy na kasi nung inuupuan ko kanina.

"Kist!!" nilapitan ako nila Yael. 

"O??"

"Pwede na ba kami magstart?"

"H-ha??" nahiya naman ako. Hinintay talaga ako. "Bakit di pa kasi kayo nag start?"

"You told us to wait for you." sumingit si Mico

"Eeee. Nakakahiya. Sya sya. Mag start na kayo. Go."

Papunta ako sa isang vacant seat sa unahan na i think ni reserved para sakin. Hoho! Assuming na naman ako. I feel all eyes are on me. O wow! What's with this atmosphere? Ang tahimik nung mga nakatabi ko at pakiramdam ko kanina pa nila ako kinikilatis mula ulo hanggang baba.

"Hindi sya maganda."

"Yes. Sino ba sya? Is she from our school?"

I hear your whisphers. Duh.