فصل هشتم : یک آهنگ عاشقانه
آهنگ پیشنهادی این فصل در داستان گفته میشود.
آدم هیچوقت تموم زندگیش رو بد نبوده، چیزایی هستن که احتمال داره آدم رو بد کنه.
قدرت، خودخواهی، هوس، انتقام… اما مال دریکو فقط غریزه ی موندن توی همون راهی بود که از اول توش بود.
شاید عادت، شاید راهی برای خالی کردن عقده های توی دلش بود.
وقتی که تفنگ رو به دستش میگرفت و دونه دونه گلوله رو توی بدنشون خالی میکرد، میدونست اون آدم بپیه. میدونست هیچ وقت نمیتونه حتی با شب و روز به کلیسا رفتن گناهانش رو پاک کنه. میدونست هیچوقت قرار نیست توی بهشتی که کشیش ها قولش رو میدن زندگی کنه.
شلیک اون گلوله ها برای روحیه ی خودش بود، چون هر بار با خالی شدن یکی از اون گلوله ها اشک هایی که نباید از صورتش پایین بریزه، خالی میشه.
مسخره اس، در همین حد مسخره اس که باعث شده از شانزده سالگی این کار رو به دست بگیره. البته باید بگم از چهارده سالگی…
زمانی که دو سال تموم قبل از مرگ پدرش توی بلود باند کار میکرد، بمب ها رو جاساز میکرد. اینقدر اون تفنگ های لعنتی رو باز و بسته کرده بود که دستاش شروع به کبود شدن میکردن. اینقدر قوانین رو زیرلب زمزمه میکرد تا حتی دیگه بدن خودش احساس خونه رو بهش نده.
با شمارش پدرش حرکت رو تکرار میکرد، چپ… پایین، راست و بعد بالا.
با هر بار تکون بد پاش مجبور بود حرکت رزمی رو دوباره تکرار کنه.
چپ پایین، راست و بعد بالا. چپ پایین، راست و بعد بالا. چپ پایین، راست و بعد بالا. چپ پایین، راست و بعد بالا.
لوسیوس آدمی نبود که بزاره دریکو از سر کوچیک ترین اشتباه ها در بره، در حدی نبود که بهش غذا نده یا مدت ها توی اتاق حبسش کنه. دلش از سنگ نبود. اما دریکو بارها ارزو میکرد کاشکی اونکار رو میکرد.
+" دستت!... "
لوسیوس اینو داد زد و به سمت سیخی که به تازگی درون شومینه گذاشته بود رفت.
این کار همیشگی بود، دریکو به این چیزا عادت داشت. تمرین جدید بود که سه ماهی میشد شروعش کرده.
با صاف وایسادن دریکو و بالا رفتن دست راستش زخم سوختگی ای که به تازگی خوب شده بود دیده میشد.
لوسیوس سیخ رو برداشت و به سمت دریکو رفت " هر ماه یکبار برات خوبه، تا اون موقع زخم دستت تقریبا بهبود پیدا میکنه "
سپس بدون حرف سیخ رو ول کرد و دریکو به سرعت قسمت داغ سیخ رو توی مشتش فشار داد.
YOU ARE READING
Bloody band {Dramione}
Fanfiction" ما آدم های بیگناهی نیستیم بیبی گرل، اما جنایتکار هم نیستیم " " We are not innocent people baby girl, but we are not criminals either " دریکو لوسیوس مالفوی، اونجوری که همه فکر میکردن بیگناه نبود. اون آدمی که همه به عنوان پسر بزرگ خاندان مالفوی، وا...
