My little ray of sunshine

11.

,,Wspomnienia wplątują się w myśli, a nocami wkradają do snów.
Mogą trafić wszędzie lub gdziekolwiek, podróżują z tobą, nawet niezaproszone, nigdy się nie starzeją i nie zwalniają, abyś zdołał zostawić je za sobą"

Całą noc nie mogłam zasnąć. Ciągle myślałam nad spotkaniem na nowo z Yoongi'm. Wszystko do mnie jak ostra strzała powróciło. Od rana dostawałam wiadomości od mamy jak i od Taehyung'a, lecz nie odpisywałam nikomu. Dopiero po dziesiątej złapałam za telefon i odpisałam.

Mamita💋:

Kiedy to było?

Skarbie czemu nie odpisujesz?

Martwię się o ciebie

Odedzwij się

Coś się stało?

Skarbie odpisz

Taehyung:

Jak się czujesz?

Już lepiej?

Jak czegoś ci brakuje to pisz

Masz leki?

Odpisz T.I martwię się

Coś nie tak zrobiłem?

Proszę odpisz mi

Mamita💋:

Nic mi nie jest mamo

Nie strasz mnie tak dziecko

Przepraszam

Już dobrze, a więc jakim sposobem spotkałaś Yoongi'ego?

Byłam na spotkaniu z Taehyung'iem w wesołym miasteczku i tam go spotkaliśmy zresztą jak całą jego paczkę znajomych

I jak? Rozpoznał cię?

Nie

Ale...to na pewno on?

Tak jestem w stu procentach pewna

I co teraz zrobisz?

Nie wiem właśnie

Może na razie odpuść co? Mówiłaś Taehyung'owi?

Nie

A powiesz mu, że znasz Yoongi'ego?

Nie wiem czy powinnam

Może przeczekaj z tym dobrze?

No dobrze

Muszę już kończyć odedzwę się potem

Dobrze

Buziaki skarbie

Pa mamo

Taehyung:

Spokojnie nie musisz się martwić. Jest mi już lepiej

Na pewno? Tak się bałem. Jeśli ci czegoś brakuje to pisz

Nie spokojnie niczego mi nie brakuje