Suppressing the Wind (High School Series #1)- Completed

Chapter 47

Nagising ako sa isang puting-puti na lugar.

Am I in heaven?

" Shit Leyl! Doc, doc..." Nagsusumigaw na anas ni Hera palabas.

Agad namang lumapit sakin ang mga doctor.

Pumasok din sa loob si Dale kasama si Krissa at ang Mommy niya.

" Mon amour!" sigaw niya sakin pero pinalabas din sila ng doctor para hindi istorbo.

" The baby didn't make it Miss Cortez, mahina ang kapit ng bata sa sinapupunan niyo. Maraming dugo ang nawala. You need to stay here for a week para maobserbahan... "

Tumango lang ako sa doctor at mahinang napaiyak.

No, this can't be! Napahawak ako sa sinapupunan ko.

" Baby naman, bakit mo iniwan si Mommy?"

Mas lalo akong napahagulhol nung niyakap ako ni Hera.

" Hush Leyl, di kita iiwan, ok, wag kang mag-alala, ok lang ang bata, wala kang dapat ipag-alala, di ko man alam ang rason mo kung bakit ayaw mong sabihin sa kanila na buhay pa ang baby pero tandaan mo nandito lang ako, hmmm... " sabi ni Hera ng pabulong na nagpatahan sakin.

Lalapit sana sakin si Dale pero pinahinto siya ni Hera.

" Pagpahingahin mo muna ang kaibigan ko Dale, maaari ba?" sabi ni Hera na ikinatango lang ni Dale.

Iniwan muna nila ako hanggang sa nakatulog ako.

Pagkagising ko ay isang mahinang pag-iyak ang narinig ko.

" K-kasalanan ko'to, kung di na lang kita pinapasok, di mangyayari ito."

Idinilat ko ang mata ko at isang luhaang Dale ang sumalubong sakin.

" Leyl... " sabi nito at pinahid ang luha.

Nakahawak rin siya sa kamay ko pero kinuha ko ito.

" Leyl... Gutom ka na ba? Hmmm Mon amour?"

Tiningnan ko lang siya at binawi ang tingin. Di ko kayang iwan ang lalaking tohhh pero kung patuloy kaming magsasama mas lalo lang madadagdagan ang sakit, mas lalo lang malalagay sa panganib ang buhay namin ng anak niya.

" Maghiwalay na tayo Dale. "

" Mon amour, no... Please, we need to compromise--"

" Maghiwalay na tayo... " rinig ang pait sa boses ko pero nagsalita pa rin ako, kahit na masakit Dale, lalayo na ako sa mga taong patuloy na mananakit sa akin at sa anak mo.

" Mon amour please, hindi, hindi pwede tohhhh, magpapakasal pa tayo diba? Bubuo ng pamilya, patuloy pa rin tayong mabubuhay kahit wala na ang munting anghel natin. "

" Hindi ako bubuo ng pamilya sa isang halimaw at walang kwentang tao na tulad mo. Puro na lang problema at hinanakit ang binibigay mo sakin Dale, maawa ka naman sakin, namatayan ako ng anak Dale... "

" Tayo Leyl, wala akong pakialam Leyl, kahit saktan mo pa ako, kahit insultihin mo pa ako, batuhin ng masasakit na salita, basta dito ka lang please... "

Tumayo ako, hahawakan niya sana ako pero tinulak ko siya.

" Umalis ka na sa buhay ko Dale, maawa ka, umalis ka na... " malamig na saad ko. Pigil luhang sabi ko. Gusto ko ng umiyak pero I need to stop it or else masasayang ang plano ko.

" Hiwalayan mo na siya Dale, malandi naman pala yan ehhhh. " sabat ni Krissa na ipinagtaka ko.

Binigay ni Krissa ang phone at may tiningnan silang dalawa doon. Nakita kong umangat ang labi ni Krissa.

Bitch!

" Hindi totoo yan, hindi!"

" Leyl and Mr. Mercado had sex in order for her to get high grades. "

Napailing ako.

Hindi, hindi totoo yan.

Tangina, plano niyo tohhh ehhh para mapahiwalay kami ni Dale...

" Leyl, totoo bahhh ha? Totoo bahhh?" nagmamakaawang anas ni Dale.

Umiling lang ako.

Gusto kong sabihin na pakana nilang lahat ito pero I need to get out from their hellish life.

Kapakanan ng bata o kapakanan ng puso ko?

Agad siyang sumuntok sa pader na ikinagulat ko.

" Fuck Leyl, minahal kita! Binigay ko lahat sayo, sinakrispisyo ko ang lahat-lahat ng mga magagandang oportunidad na nakaabang sa'kin para sayo tapos... Tapos... Fuck... Kung alam ko lang na ganito ka kakati sana di na lang kita pinatulan pa. You desperate whore. " Sabi niya at umalis sa loob ng kwarto ko.

Lumapit naman si Krissa sakin at hinila ang buhok ko.

" I told you to keep your distance away from Dale, namatayan ka tuloy." sabi nito ng tumatawa ng nakakahindik.

Nababaliw na tong babaeng tohhh!

Isang sabunot sa buhok ang nagpatigil sa kanyang pagtawa.

Inuntog ni Hera ang ulo ni Krissa sa may metal na mesa ng ilang beses hanggang sa nawalan ito ng malay.

Agad ako nitong binuhat at isinakay sa wheelchair.

" Kailangan mo ng makaalis dito Leyl, nanganganib ang buhay mo at sa magiging inaanak ko. Ihahatid kita sa probinsya ng Lola mo, doon ka muna pansamantala ako na ang bahala rito." sabi niya ng nagmamadali.

Agad kaming pumara ng taxi at pumunta sa NAIA. Binilhan niya ako ng ticket pa-Davao.

" Natawagan ko na ang mga Tita mo doon Leyl, pati ang Lola mo, susunduin ka daw nila sa airport sa Davao. Wag kang mag-aalala, pinalitan ko na ng sim ang phone mo at dineactivate ko na rin ang lahat ng acc mo sa social media, tawagan mo lang ako kapag gusto mo nang kausap ha... " sabi nito at niyakap ako ng mahigpit.

" Hinding-hindi kita makakalimutan Hera, mahal na mahal kita, salamat sa lahat."

" Hanggang dito lang ako, di ako pwede sa loob ehhh, at baka mahalata nila na wala na ako roon, I need to go back ASAP. " Sabi niya ng naiiyak.

" Pakibigay kay Dale behhh... " dudugtungan ko pa sana pero ayoko na siyang paasahin pati ang sarili ko.

Niyakap ko ulit siya at nagpaalam na.

Binilhan niya rin ako ng damit kaya agad akong pumunta sa CR para magbihis.

Ilang minuto na lang pala ay aalis na ang eroplano na sasakyan ko.

Agad akong pumasok sa loob ng eroplano...

Dear Dale,
I love you. Three words, eight letters, 1 meaning. First time in my life I experience such this undescribable feeling, first time in my life that I was comfortable with such a stranger like you. I'm so blessed to have you as my friend, my brother, and my boyfriend. Thank you for the memories that we've been together, thank you for showing me what real love is, thank you for always been here at my side through my ups and downs, thank you, thank you so much, thank you for hugging my flaws, my insecurities and my demons. I already forgive you Dale, I pray for your happiness, promise I won't come back here. I'll never forget you, my wind... I love you for the last time.

As the plane ascended in the sky, I cried and cried. Lahat ng mga memories namin together ay biglang nawala.

Naaawa ako sa sarili ko lalong-lalo na sa anak namin. But still I need to be brave kahit para lang sa anak ko.

To all the memories we shared together Dale, you're the blessing and the curse. Hope you find happiness, peacefulness and contentment in your heart.

Pinapalaya na kita, aking tahanan...

____________________________________________________________________________

Don't forget to follow me...

Luvlots Caps😘...