Suppressing the Wind (High School Series #1)- Completed

Chapter 32

Buong Linggo, ay ginugugol lang namin ni Dale ang mga oras  namin sa pag-eensayo. Hindi kami lumabas at namasyal, mas pinagbutihan namin ang pagpinta.

Kinabukasan, maaga akong gumising at naghanda kasi ito na ang araw na ang araw kung saan malalaman ko kong pasok na kasi ng kompetisyon kaya pinaghandaan ko talaga to. Nakasuot lang ako ngayon ng cargo pants and nag-boots, yellow shirt at nakalugay lang àng aking kulay dilaw na buhok, nagmana ako sa Lola ko na may kulay dilaw ding buhok kaya ayokong ipakulay ito just because this is the only thing na maalala ko si Lola. She lived in San Vicente, Bislig City, Surigao Del Sur.

Hindi ko masyadong natatandaan ang lugar na yun, maliban na lang sa ang daming puno ang nagtatayugan. Di din ito masyadong populated di tulad sa Maynila. Isang libot mo lang ng tingin ay ang dami ng mga taong sumasakay at bumababa.

Sana makapunta ulit ako doon, it feels like I was living on country side, malayo sa nakakalason na syudad.

Pagkatapos kong mag-reminisce sa lugar ni Lola ay lumabas na ako ng suite at paglabas ko ay may isang lalaking nakasandal sa pader na siyang nagmamay-ari ng puso ko ang nakatingin sakin at matamis na ngumiti, nginitian ko lang siya at naglakad na.

" Are you crying baby?"

Umiling ako.

" Liar. Come on, there's no wrong when you'll tell someone what's the reason behind those teary eyes."

" I miss my Lola Dale..." Sinubsubsob ko àng mukha ko sa kamay ko pero agad niya akong niyakap, that hugged was like giving a candy to a crying baby, it's comforting... Iyak lang ako ng iyak...

" Go on cry until your eyes bleed, I'm always here, hugging you." He said kaya mas lalong lumakas àng iyak ko. Makalipas àng ilang minuto ay nahimasmasan ako kaya umalis na ako sa pagkakayakap niya sakin at tumungong banyo para maghilamos, pagbalik ay binigyan ko lang siya ng isang matamis na ngiti...

" Feeling better?" Tumango lang ako at niyakap siya ulit.

" Oopss tama na àng iyak, baka mapuno na ako ng sipon nito."

" Tarantado, niyakap lang kita noh."

" Tsansing ka na ah, pero ok lang basta makita kong maayos na ang pakiramdam ng baby ko, masaya na ako. Halika na baka nag-alburoto na si Ma'am dahil ang tagal natin." Natawa na lang ako at nagpatiuna na, huminto ako at napahinto rin siya.

" Tama na yan ah--" tumingkayad ako at hinalikan ko siya sa pisngi na biglang nagpamula ng mukha niya, tumakbo agad ako at dali-daling pumasok sa elevator, binelatan ko pa siya, papasok na sana siya ng biglang sumara àng pinto kaya napatawa na lang akong mag-isa. Mag-isa lang ako habang nakasakay sa elevator, natatakot ako...

' Dale help me, please..." Biglang bumukas àng elevator at bumungad sa'kin àng pawisang Dale kaya niyakap ko ulit siya at hindi ko namalayan na nanginig na pala ako sa sobrang kaba.

" Don't do it again Leyl, baka ano na namang mangyari sayo dun, wala pa naman ako." Tumango tango lang ako habang nakayuko ng bigla niyang hawakan àng kamay ko at hinatak. Hmmm àng bango niya pa rin kahit pawisan siya. Pagdating namin sa restaurant ay nandun na pala si Ma'am at kumakain ng mag-isa.

" Jusko kayong mga bata kayo, ba't ba àng tagal niyo."

" Nagkadramahan lang po pero naayos din agad."

" Kumain na kayo kasi isang oras na lang magsisimula na ang contest, bilisan niyo." Saad ni Maam, nakahawak pa rin si Dale sa kamay ko at mas lalo pa niya itong hinihigpitan sa tuwing kakalasin ko. Kain lang ako ng kain, wala na ako sa sarili ko pero babalik ulit kapag pinipisil ni Dale àng kamay ko.