Beauty and The Beast

Chapter 24

ALDEN

The sound of laughters filled my ears while I am here at the kitchen preparing something. I can't help but smile while remembering what me and Maine went through. I was so deep in my thoughts when I felt her small and delicate hands wrapping around my waist.

"Need help?" She asked while hugging me from behind.

"Nope. I'm good." Hinarap ko siya at hinalikan sa pisngi. I chuckled upon seeing her reaction to the kiss.

"Huy, ano ba! Baka may makakita sa 'tin dito. Umayos ka nga, Ritsard."

"Eh ano naman ngayon? May permiso naman na tayo, di ba?"

"Kahit na. Ikaw talaga! Baka biglang pumasok sila Tatay dito. Sige ka. Back to zero ka ulit. Gusto mo yon?" She rolled her eyes on me.

"Siyempre, hindi."

"What are you cooking ba?" Sumilip siya sa lamesa na nasa likuran ko.

"Beef Salpicao, your favorite. Remember?"

The name of the dish instantly took us back in the past. Napangiti kami pareho when we remembered our almost first time meeting at Pico De Loro.

"Grabe no! Sobrang pabebe ko pala dati." She chuckled.

"Sinabi mo pa."

"Oh, tapos?" Umirap siya habang nakapa meywang.

"What? Wala naman." Napailing ako habang inaayos ang niluto ko.

Hinalikan ko siya sa noo at lumabas na kami ng kusina. Birthday ngayon ng bunsong kapatid ko na si Angel.

I invited Maine's family to join us and any moment from now, ay dadating na sila. Masaya naming pinagtulungan na ayusin ang lamesa kung saan nakahain ang mga pagkain.

We hired a top class caterer but I just wanted to make sure that everything will be perfect. You know OC problems? Angel wanted to celebrate her birthday at home.

We decorated the garden just the way she likes it. Well, BTS themed because she is a fan of the Korean Kpop band and we are all encouraged to wear something Purple.

A few minutes passed when we heard a car stopped outside our gate. They're here, finally. Kaagad ko silang sinalubong. Nagmano agad ako sa Tatay at Nanay ni Maine. Kinamayan ko naman ang mga kapatid niya.

"Good evening Tito and Tita! Tuloy po kayo." Bati ko sa kanila sabay ngiti.

"Pasensiya late kami. Medyo ma traffic eh." Panay ang hingi ng paumanhin ni Tito Teodoro sa akin.

"Naku, okay lang po Tito. Hindi pa naman po nagsisimula ang party." I answered and immediately guided them to their designated seats.

Lumapit naman si Maine sa lamesa ng family niya kaya hinayaan ko muna siyang makipag bonding sa kanila. The party started with a prayer. Then, we sang a happy birthday song for Angel and after that she blew the candles.

Abala ako sa pag aasikaso ng mga bisita dahil busy din ang birthday girl namin sa pag istima ng mga ARMY friends niya. Maya maya pa ay nagsalita na ang mga gustong magbigay ng birthday messages para sa kanya. May tawanan at konting iyakan. She just turned 17 today and a year from now, 18 na siya. Ang bilis lang talaga ng panahon.

"Love, aminin mo. Umiyak ka kanina no?" Sinundot ni Maine ang tagiliran ko. Kanina pa kasi ako tahimik habang kumakain.

"Hindi ah. Nakita mo ba akong umiyak kanina?" Proud ko pang sabi sa kanya.

Napangiwi siya at parang sinisipat ako na tila isang imbestigador. "Weh? Di nga? Pero pumasok ka sa loob kanina."

"Oo na. I cried. Happy?" Inirapan ko nalang siya sabay ngiti.