Beauty and The Beast

Chapter 29

ALDEN

Mabilis na lumipas ang mga araw at buwan habang busy kami ni Maine sa preparation for our anticipated wedding day. We are working hand in hand for every detail. Gusto kasi naman na maging perfect ang lahat. Because we waited so long for this to happen.

Isang buwan nalang at ikakasal na kami, and both of us were having pre-wedding shenanigans. Sobrang excited at kinakabahan at the same time. Pati families namin ay ganon din ang nararamdaman.

I'm not worried about the wedding itself. We have the best teams to help us with our dream wedding. Kakatapos lang ng pre-nup photoshoot namin with Metro Photo. We had it at 3 different locations na memorable para sa amin: Pico De Loro Beach and Country Club, Tagaytay Highlands and the Broadway Centrum; the old Eat Bulaga studio building.

Those places reminds us during those times na hindi ko pa siya nakikilala bilang si Binibining Marikit. We kept it a secret na, and only few people knew about it. Kasi for us, hindi naman na kailangan. Bigla nalang nakalimutan ng mga tao ang tungkol don. And we are thankful na hindi na nagkaron pa ng maraming hype.

Ako naman ay pinagsasabay ang busy schedules and meeting with the wedding planner. Meron pa kasi akong tinatapos na teleserye, movie, and a few shows local and abroad. Minsan nga ay nag-aalala na si Maine dahil baka daw magkasakit na ako sa sobrang pagod and stress.

Kasalukuyan kaming magkahawak kamay na nakaupo sa passenger seat ng kotse ko. Papunta kami ngayon sa birthday celebration ni Miss Marian Rivera sa Shangrila Hotel. Nakasandal ang ulo niya sa kaliwang balikat ko.

"Love, everything's ready na for our wedding, right?" Napatingala siya at tiningnan ako.

I nodded and smiled at her. "Hmm. Yes, love. Bakit? May concerns ka pa ba?" Tanong ko sa kanya sabay haplos ng kanyang pisngi.

"Hmmm. I think, wala naman siguro."

"Kinakabahan ka ba?"

"Hindi naman."

"Talaga?"

"Slight, maybe?"

"Saan ka ba kasi kinakabahan? Sa wedding or sa honeymoon?" Napa smirk ako sabay pisil ng ilong niya.

"Huy, tumigil ka nga! Utak mo talaga nakarating na ang honeymoon eh, wala pa nga 'yong mismong ceremony. Loko loko ka talaga!" Sagot niya sabay kurot naman ng tiyan ko.

"Hahahahaha! Hoy, ano ba masakit 'yon Nicomeyn."

"Ah masakit? Buti nga sa'yo! Deserve mo Ritsard Pokerson. Kakaharot mo yan eh."

"Huy, wag mong e-murder 'yong apelyido ko. Ang cool kaya ng Faulkerson."

"Hala, anong cool? Di no!"

"Simula next month magiging last name mo na din yan uy. Pakinggan mo. Mrs. Nicomaine Faulkerson. Oh di ba? Ang ganda pakinggan?"

"Hay, oo nga eh. Oo na po." She sighed and leaned closer to me.

"Sir, andito na po tayo." Nakangiting saad ng driver ko. Namumula tuloy ang mga pisngi naming dalawa dahil sa hiya. Kanina pa pala siya nakatingin sa amin.