The Billionaire's Forbidden Desire (MBBC#7)✅

Chapter 26. Forbidden

Gaige's POV

Pagod na akong tumakbo at magtago. Pakiramdam ko hindi ako ito. I want to know the truth behind those three years of my life. And if Atticus is the only key then, I am willing to try it with him. Ayaw ko nang magpangap na okay ako. . . ayaw ko ng lukuhin ang sarili ko dahil sa pinaniniwalaan ko sa kanya.

I don't care what people will say to me starting today. I know I am guilty, and I'm paying for it. But I don't think believing in him was the best solution to all my worries.

May pakiramdam ako, at iba ang sinasabi ng puso ko. Taliwas ito sa sinasabi ng utak ko.

"Gaige, okay na ba sa' yo ito, anak?" si Yaya Maling.

I turn around and look at him. Pamilyar nga naman ang mga mata niya at parang nakita ko na ito noon. Inilapag niya ang pagkain sa maliit na mesa rito at mahina akong tumango.

"O-okay na po, Yaya. Kahit na ako. Mabubuhay naman po ako."

"Ganyan ka nga noon. Kahit na ano ay mabubuhay naman ako. Na hala, kumain ka na muna," ngiti ni Yaya.

"Salamat, Yaya. Si Atticus po?"

"Nasa baba, may kausap sa kabilang linya. Pagpasensyahan mo na ang alaga ko, Gaige. Mabait naman talaga si Atticus at mapagmahal sa lahat. At simula nang makilala ka niya noon pa man sa Japan ay hindi ka na niya tinigilan." Inayos na niya ang plato ko.

"Ako na po, Yaya. Salamat."

Ako na mismo ang nagsandok ng ulam at kanin. Naupo lang din siya sa bakanteng upuan dito.

"Hindi po ba kayo kakain?"

"Ay, tapos na ako, anak. Kumain ka lang. Sasamahan kita saglit," ngiti niya.

Gutom na ako. Hindi kasi ako kumain at konti lang din ang kinain ko sa binili ni Atticus kanina. Parang hindi ako makakain ng tama kapag katabi ko siya.

Naging tahimik kaming dalawa ni Yaya Maling at panay lang ang titig niya sa akin. Nakangiti siya at mukhang excited na nagkita ulit kami.

I might not remember her but deep inside she seems familiar to me. Magaan ang loob ko kay Yaya at gusto ko siya.

"Yaya, noon ba sa Japan? Paano po kita nakilala?"

Nagtanong na ako. Handa na akong harapin ang bangungot sa buhay ko. Kung iniiwasan ko ito noon dahil ito ang utos ni Philip sa akin ay ayaw ko na ngayon.

He told me if I go against my treatment it will harm me mentally. Pero ano pa ba ang pinagkaiba nito sa sitwasyon ko ngayon? Wala na 'di ba?

I am left hanging, trying to survive and fight my fear, and I don't want to do that anymore. I want you to solve these feelings with me.

"Naalala mo ba na nagtatrabaho ka sa Skye suites hotel roon?" lambing na boses ni Nanay.

"Opo. Pero limitado lang po ang naalala ko. Iyong ibang mga kasama ko naalala ko pa rin ang mga mukha nila. Pero maliban roon wala na. Naalala ko rin ang promotions ko. . . Iyon lang din. Hanggang doon lang," lunok ko sa sarili.

"Tama nga pala ang sinabi ni Art kanina sa akin. Nakalimutan mo na nga ang lahat. Pero okay lang iyan, anak. Huwag mo subukan na ibalik dahil magkakasakit ka lang. It will come agai. Babalik din ang alaala mo, at maalala mo rin ako at ang alaga ako."

"Sana nga po, Yaya. . . Sana nga po."

"Kumain ka na muna at magpahinga ka. Ito ang kwarto mo at sa kabila lang din ang kay Art. Ayaw niya kasi na mahiwalay sa' yo."