The Art Of Revenge

Chapter 23: Let her go

Sh*t! Ano ba tong ginawa ko? Ano ba tong pinasok ko? Kung hindi ko sana to ginawa, wala sanang ganitong mangyayari sa akin.

Hindi sana ako makakasakit. Hindi rin sana ako masasaktan. Kasalanan lahat to ni Luigi eh.

Tama yung sinabi ni Bianca. Hindi ko pwedeng iwan kaagad si Bea ng ganun ganun lang. Pero paano ko gagawin yun kung si Bianca na talaga ang mahal ko.

Siguro nga bakla ako, kasi sinasaktan ko ang mga babaeng nagmamahal sakin ng totoo. Pero hindi ko namang kasalanan mahulog diba?

Iniwan akong nakaluhod ni Bianca sa tabi ng kalsada na medyo malayo sa school. Tumayo ako at pinunasan ko ang luha ko. Pumasok ako sa kotse ko.

Umupo lang ako dun habang sisariwa ang mga nakaraan kasama ko si Bianca. Napakaliit ng mundo.

Hindi ko naman alam na pinasubaybayan pala ako ni Bea. Hindi ko rin alam na uuwi siya dito sa Pilipinas. Gulat na gulat ako sa pagkikita namin.

Hindi yun yung unang pagkikita namin kasi nung foundation araw ng mga booth nakita ko siya pero bigla siyang tumakbo.

Hinabol ko siya pero di ko naabutan kaya naman akala ko guni guni ko lang yun pero totoo pala. Haytss.

Nang nakapag isip isip na ako. Bumalik ako ng school para itama ang lahat. Tama si Bianca, hindi ko pwedeng pairalin ang emosyon ko sa paggawa ng desisyon.

Itatama ko ang lahat. I will set her free. This, I'll let her go. Magtratransfer na ako sa ibang school.

Pupunta na ako sa America pero hindi ko masisiguradong babalikan ko pa si Bea dahil iba na talaga ang mahal ko. Pero gagawin ko to para makalimutan siya at kalimutan lahat ng nangyari.

*mamaya*