The Other 'I'

23 : Friends

Apat na pares ng gulantang na mga mata. Limang segundong muling pagkakabingi dahil sa putok ng baril. Isang lagabog mula sa katawang humantong sa sahig.

Hindi ko na alam kung paano ang huminga.

"Aalis kayo rito o hindi na kayo makakabalik sa mga pinanggalingan ninyo?" anang lalaki matapos ang mahabang katahimikan.

Walang kahit na sinong pumangahas na gumalaw sa aming apat. Ultimong paghinga namin ay tila limitado sa kabila ng paghangos. Tanaw ko mula sa sahig na kinasasadlakan ang pabilog na butas sa kahoy na dingding sa labas ng kwarto, sa gilid lamang ng nakatayo at tila nanigas nang si Mike. Si Dina ay laglag ang panga at tulala sa sahig na animong tinakasan ng kaluluwa sa sobrang gulat.

Kita pa ang bahagyang pag-usok ng nguso ng shotgun na hawak ng lalaki dahil sa putok, ng sandali ko iyong masulyapan.

"Kaninong utak ang gustong sumabog sa natitirang isang bala?"

"Fuck! Okay, we're leaving! Okay! Don't shoot us, man we're leaving!" bulalas ni Cali mula sa sahig. Nanatiling nakataas ang magkabila niyang palad sa ere habang dahan-dahang tumatayo, ang mga mata niya'y hindi inaalis sa lalaki. Hindi naman nagpatinag ang huli sa pagtutok ng baril sa bawat isa sa amin.

"Eunice... get up, come on." Cali cocked his head in my direction when I didn't move.

"D, get on your feet... we're leaving this place."

I gulped down my fear and tried to stand up slowly. Pantay sa ulo ang taas sa ere kong mga palad, hindi alintana ang panginginig niyon.

Sa parehong seryosong ekspresyon ay maiging binantayan ng tingin ni Cali ang lalaki ng mag-umpisa siyang humakbang.

"Eunice..." He urged me to go and walk out of the room first, eyes were wary.

Dahan-dahang tumayo si Dina kahit hindi halos maiapak nang diretso ang mga paa dahil sa panginginig ng mga binti. Mike was still standing outside, stunned but somehow managed to help Dina get up.

Mabagal ang bawat kilos namin dahil sa takot na baka biglang paputukin ng lalaki ang baril, at sa pagkakataong iyon ay maaari nang sa amin at hindi sa kung saan pa man.

"Aalis kami... aalis kami nang maayos... ayaw namin ng gulo..." marahang ani Cali habang mabagal na sumusunod sa unti-unti kong paghakbang palabas.

Buong sandali namang nanatili sa kinatatayuan ang lalaki, hawak ang shotgun na pasalit-salit na itinututok kalebel ng bawat ulo namin. His eyes remained distant and blank, like a hollow space in a dark and dangerous alley.

"Woah! Okay, okay!" Sapo ni Cali ang balikat ko nang binilisan ang paglakad at tinangay ako upang tuluyang lumabas—dahil sa paghakbang palapit ng lalaki.

"Fucking run for it!" tila naging gatilyo ang sigaw niyang ito nang naghahadali kaming nagtatakbo sa kahabaan ng hallway patungo sa hagdan pababa. Kasabay nito ang pagkakarinig namin ng mga yabag ng lalaki pasunod kaya't kahit doble-doble ang kaba, takot at panginginig ay binalewala ko para lang magkumahog na makaalis doon.

"That fucking motherfucker!" Panay ang mura ni Dina habang para kaming mga nabulabog na insekto sa ilalim ng bato at nag-uunahan sa paglisawan.

"Who the hell is that guy?! That was a fucking hunting shotgun, right?!" si Mike, sapo ang nagdurugong daplis nang tumamang kahoy sa pisngi.

"I don't fucking know!" sigaw ni Cali sa gilid ko.

"I've never seen him before," anas ko sa hangin.

We reached the ground floor and was about to head and scram from the main door when it suddenly burst opened. Sabay-sabay at halos matumba kaming apat nang huminto sa pagtakbo nang may isa na namang tao ang bumulaga sa amin doon.