The Other 'I'

28 : Better off dead

Buong sandali akong tulala sa dalawa hanggang sa marinig ko ang maingay at magkakasunod na yabag palapit.

"Anong nangyari?!"

Pinanood ko ang dire-diretso nitong pagtungo sa magkapatid hanggang sa manuhod sa tapat ng mga ito, ang walang paglagyang gimbal sa ekspresyon nito'y unti-unting napalitan ng panlulumo.

Everything was like a bitter pill to swallow. Ayaw niyong mag-sink in sa utak ko kahit malinaw na sa harapan ko ang sagot. Para akong lumulutang at nakahiwalay sa sarili kong katawan habang pinanonood ang lahat ng iyon.

Terrence's twin wasn't a boy and definitely not dead. She was a psychopath being confined here in a secret room for years—but still managed to kill those girls.

How did any of that make sense?

"Susunduin ko ang doktor niya. Ikaw muna ang bahala sa kaniya habang wala ako—babalik ako agad!"

She was unconscious. They were panicking. She was being taken somewhere I wasn't sure where.

"You killed her. You killed someone."

Isang lingon at tila nabalik ako sa mundo nang mapatalon sa nakita—si Cedric. Itim na hoodie. Duguan.

"You care for him, you said? Bakit mo pinatay ang kakambal niya kung gano'n?" Mabagal nitong itinabingi ang ulo, ang namumula at nang-aakusa nitong mga mata ay mariing nakapako sa akin.

Umiiling, napaatras ako mula sa pagkakasadlak sa sahig. "She's... she's not dead... you're... you're not real..." Pinigil ko ang pagkawala ng mga hikbi.

I knew for a fact that he wasn't real but why am I seeing him again?

"You worthless piece of shit. Why won't you just kill yourself to make it fair?" Nagtindigan ang mga balahibo ko nang kumurba pataas ang magkabilang sulok ng mga labi niya—halos umabot na ang hiwa niyon sa gilid ng mga mata niya dahil sa hindi pangkaraniwang haba.

"G-Get the fuck away!" Nanginginig habang sapo ng mga palad ang ulo, may kumawalang hikbi sa pagitan ng mga labi ko.

"Kill yourself, Eunice. Things would be so much better that way."

Marahas ang singhap ko nang tumama ang likod ko sa pader matapos mapatalon sa gulat. Nanunuhod na ito sa harap ko. Halos mabali na ang ulo dahil sa hindi normal na pagkakapaling. Ang mga sariwang hiwa sa mukha ay nilalabasan ng dugo—minamantsahan nang tumutulong pulang likido ang damit ko.

Napasigaw ako sa sobrang takot nang sumunggab ito ng sakmal sa leeg ko. Dali-dali ang ginawa kong pagbalikwas at paggapang palayo. Hindi man makontrol ang panginginig ay sinubukan kong tumayo. Nagkakandarapa kong tinakbo ang hallway pababa sa hagdan matapos.

"You're a murderer! Just kill your fucking self!" Dumagundong sa tainga ko ang sigaw nito na sinundan nang makapanindig balahibong matinis na halakhak.

Iba't iba ang mga boses na biglang nagsulputan at umugong sa pandinig ko—mababa, maliit, mahinahon, malaki, malakas, galit, nagwawala—sabay-sabay ang mga ito at isa lang ang sinasabi nila.

"Kill yourself."

Ilang baitang na lang ang natitira sa hagdan nang mawalan ako ng balanse at matalisod ng sariling paa at dire-diretsong gumulong pabagsak sa sahig ng ground floor—hitting my head and whole body on the solid wooden material. Pumintig ang panibagong kirot sa sariwang sugat na nasa gilid ng ulo ko. Ang panibagong sariwang dugo ay muling dumanak mula ro'n.

Umiikot ang paningin at hindi halos magkandagulapay, sinubukan kong itukod ang mga braso para tumayo. Ngunit nang nahagip ng paningin ko ang mabagal na paghakbang nang duguang si Cedric pababa ng hagdan ay wala sa sarili akong napagapang—makalayo lang dito.