invisible #2 | porgola

6

Ömer ortamda utangaç ve çekingen davransa bile bir şekilde ağırlığını koymayı başarıyordu. Yasladığı kolu masanın büyük bir çoğunluğunu kaplamışken tıpkı askerlik anılarını anlatıyormuş gibi keyifliydi.

"Çok uzun bir süre buraya gelmeyi denedim. İnanın başıma daha saçma şeyler gelemezdi. Resmen insanları korkutmamak için otobüsün üzerinde yolculuk yaptım"

Diğer herkes Ömer'i dinlemeye çalışırken yemeğiyle ilgilenen sadece Mert vardı. Emre de karşısında oturan Hürkan'a zorla bir şeyler yedirmeye çalışıyordu.

Mert'in yanında oturan Kaan kahve fincanından yudum alırken sordu.

"Peki ölmeyi denedin mi?"

"Karşılaştığımız gece bir plan yaptık ve Hürkan'ın yardımı ile çatıdan atlamayı denedim. Kemiklerim kırılıyor yada yara alabiliyorum. Ama ilerisi yok"

Diğerleri anlamasa da o gün yaptıkları saçma plan aklına geldiğinde ikisi de kahkahayı bastı. Sakat ayağıyla çatıya çıkmaya çalışırken Hürkan'ın onu sürükleme çabaları oldukça trajikomikti.

Genç adam biraz güldükten sonra Emre'nin bakışlarıyla önündeki kahvaltı tabağına döndü tekrardan.

"İlk önce Hürkan da kalma amacım farklıydı. İkimiz de hala yaşananların gerçekliğine inanmadığımız için bir süre sonra her şeyin yoluna gireceğini düşünüyorduk. Hürkan dışında kimse beni göremediği için önceki hayatıma dönmem çok zordu. Onun fedekarlığı sayesinde kendime yeni bir hayat kurabildim"

Kaan'ın yaptığı içecekten daha iyi olan çaydan bir yudum aldı. Herkesin gözü üzerindeyken devam etti. Bu noktada Hürkan'a olan saygısını onlara kanıtlamak için bir şeyler demesi gerektiğini hissediyordu.

"Hürkan o sırada gözümde çaresizce bana yardım etmeye çalışan genç bir çocuktan fazlası değildi. Her ihtiyacıma anında koşuyordu. Bir süre sonra aramızdaki ilişki zorunluluktan çıkıp sıkı bir dostluğa dönüştü"

Hürkan'ın arkadaşlarının olduğu ortamda onu mahcup etmemek için sadece yaşadıklarını anlatabilirdi ama genç adamın sevgi dolu bakışlarını gördüğünde devam etmişti.

"Ne düşündüğünüzü biliyorum. Sadece kötü biri değilim. Eskiden elimde olmayan sebeplerle bazı olaylara karıştım ama tüm yaşananlar beni değiştirdi. Hürkan'a istemeden de olsa zarar gelmesine asla izin vermem"

Emre'ye bakarak söylediği sözcükler ondan çok Hürkan'a etki etmişti. Geçmişte Ömer'in katili olan adamın onu evinde tehdit ettiği zamanlara vurgu yaptığını biliyordu. Kafedeki diğer insanları önemsemeden ona sarılmak istedi Hürkan.

Herkes yemeklerini öylece bırakmıştı çünkü Ömer'in söyledikleri daha ilgi çekici geliyordu. Herhangi bir tepki beklerken Emre boğazını temizledi ve Ömer'in şaşıracağı bir biçimde elini ona uzattı.

"Kötü bir başlangıç yaptık ama sanırım beni affedebilirsin. Sana bıçak çektiğim için ve ondan önce de kaba sözlerim için. Yaşadıkların korkunç şeyler, bunları atlayabileceğini biliyorum. Ve yanında olan kişinin Hürkan olması beni mutlu eder"

Genç adam arkadaşına büyük bir sevgiyle bakarken Ömer de bu anlaşmazlığa son vermenin iyi bir fikir olacağına karar verdi. Uzattığı elini tutup havada salladı.

"Sorun değil Emre, lafı bile olmaz"

Ayrıldıklarında bu sefer Kaan konuştu.

"Ne güzel oldu ya böyle. Hürkan artık mutlu, Ömer aramızda"

Herkes üst üste gelen olayların çözümlemesinin rahatlığını yaşamak istercesine bir süre sessizce durdu. İçeceklere geri dönülürken çalan telefon sesiyle Hürkan'ın başı eğildi. Ömer yazan ismi göremeden genç adam ayağa kalktı.