One legged human wolf

#4

•Hope•

'Hope lieverd wakker worden'. Ik opende mijn ogen en zag mijn moeder voor mijn bed staan. 'Ga weg' gromde ik. 'Hope kom op je gaat er niet dood aan, hij is een goede alpha'. 'Hij is verdomme 35!' 'Dat weet ik ook wel, maar dit is voor iedereen het beste'. 'Voor jezelf zul je bedoelen'. Ze zuchtte en liep weg. Ik gromde nog in de dekens voor ik ook opstond. Gelukkig had ik mijn prothese nog om anders was ik op de grond gepleurt zoals wel vaker gebeurt. Zeg maar altijd. Ik had geen zin om me om te kleden dus liep in mijn sweater en joggingsbroek naar beneden. 'Morgen Hope' zei m'n vader. Ik negeerde hem en palte een plakje bacon uit de koelkast. 'Hope je kunt ons niet blijven negeren, het staat vast. Vanmiddag komt alpha Simon en zul je met hem mee gaan'. 'Nee'. 'Nee?' 'Nee je hoorde me goed pap, ik ga niet met die oude vent mee, ik ven z'n mate niet dus ga ik ook al helemaal niet met hem trouwen'. 'Hoe weet je nou of hij je mate wel of niet is, je hebt hem nog nooit gezien'. 'Nee en dat hoef ik ook niet'. Boos stampte ik ons huis uit en liep naar buiten. Ik zag de alpha staan en zijn blik kruiste de mijne. 'Hope kom hier' zei hij via de link. 'Nee'. 'Hope jij komt nu hier alpha Simon wacht binnen op je'. 'Nee ik heb al gezegt ik ga niet met die vent trouwen'. 'Hope dwing me niet je naar binnen te sleuren'. 'Probeer maar'. Hij keek me woedens aan en kwam boos op me afbenen. Ik keek hem dreigend aan toen ie voor me stond. 'Ik zeg het nog een keer Hope, jij gaat nu mee'. 'Ik zeg het ook nog een keer, nee'. Zijn ogen werden zwart wat betekende dat ik hem nu echt boos had gemaakt. Ik zette een stap achteruit zodat ik niet zo dicht op hem stond. Opeens ging de deur van het alpha huis open en kwam er een man uit. 'Ah alpha Crixus ik neem aan dat dit de jongedame is die mijn vrouw wordt'. Ik keek hem verafschuwend aan. 'Ja, ja dat is ze'. Ik gaf hem een vernietigende blik voor ik me op Simon richtte. 'Luister jij eens goed, ik ben je vrouw niet, ik zal het ook nooit worden. Ik ben je mate niet dus ik hoef je ook niet en zal je ook nooit willen'. 'Pittig'. Ik keek hem woest aan. 'Ik laat je nog even afscheid nemen van je ouders daarna gaan we'. Ze lieten me alleen achter en ik rende terug naar huis. 'Lieverd je koffers hebben we al gepakt'. Mijn moeder trok me in een knuffel maar ik wurmde me eruit. 'Ik kan niet geloven dat jullie me dit aandoen'! 'Het is voor je eigen bestwil Hope'. 'Nee voor die van jullie zelf, zodat ik jullie noet meer tot last ben'. 'Hope kalmeer'. 'Nee mam nooit'. Boos liep ik het huis weer uit en botste bijna tegen alpha Simon en alpha Crixus aan. 'Zo Hope ben je klaar om met me mee te gaan' zei alpha Simon'. 'Ik ga dus mooi niet met je mee'. Hij pakte me ruw bij mijn arm beet waardoor ik hard gromde. 'Jij moet leren respect te hebben voor mij jongedame. Als het niet goedschiks wil moet het maar kwaadschiks. Hij hief zijn hand op maar ik rukte me los en shifte snel in mijn wolf. Ik ontbloote mijn tanden en gromde hard naar hem. Hij keek me furieus aan samen met alpha Crixus. 'Hope verander nu onmiddelijk terug'! schreeuwde alpha Crixus. Ik schudde mijn hoofd. Mijn ouders kwamen naar buiten en keken me droevig aan. Ik kon niet met hem trouwen ik moest vluchten. Dat zou betekenen dat ik een rogue werdt. Ik keek hen nog eens aan, het was het waard om rogue te worden. Alles beter dan met die creep te trouwen. 'Hope verander terug!' schreeuwde alpha Crixus met zijn alpha stem. Iedereen behalve Simon kromp ineen inclusief ik. Mij lichaam wilde veranderen maar mijn geest zette door. 'Hope verander'! Het was echt luid deze keer, mijn ouders bedekten zelfs hun oren. Zelfs Simon deed een stap achteruit van schrik. Ik moest me verzetten ik kon niet met hem trouwen. 'Kom op zus je mate wacht vlucht'. Ryan dacht ik. Hij gaf me het extra zetje dat ik nodig had. Ik verschoof een poot naar achter en al snel volgde de andere. Crixus keek me met grote ogen aan. Logisch niemand kan een bevel negeren van zijn alpha, maar het leek mij te lukken. Ik hefde mijn hoofd omhoog. 'Ik....trouw......niet.......met.....hem......ik......wordt.......rogue.......ik......verlaat.....je......roedel.....Met die woorden kreeg ik mijn lichaam terug en rende er snel vandoor. Mijn vrijheid tegemoet.

•Crixus•

Met een geschokt gezicht keken we naar de plek waar Hope verdwenen was. 'Hoe is dit mogelijk? Hoe kan iemand een bevel van mij negeren, ik ben een alpha' vroeg ik aan haar ouders. 'We weten het niet alpha, ze heeft nog nooit dit verdrag vertoond'. 'Ik zie dat ze niet terug komt, ik zoek haar zelf wel met mijn eigen roedel' zei Simon. Ik knikte en hij verliet mijn terein. 'Kai, Nicole zoek alles in de boeken over het negeren van een alpha's bevel'. 'Ja alpha' en ze liepen beide weg. Hoe is dit mogelijk, ik wed dat het nu al ronde gaat dat iemand een bevel van een alpha heeft genegeerd. Er zijn genoeg Rogue spionnen. Nog steeds verbaast liep ik mokkend terug naar mijn huis. Ik zal uit vinden hoe dit ooit kan, al is het het laatste dat ik doe.

Dit keer geen Scott maar Crixus, wat vonden jullie ervan? Het volgende hoofdstuk zal ik beginnen met Scott. En 2 hoofdstukken omdat ik naar Paris ga waar ik super uper veel zin in heb. Maar nu maak ik me klaar voor Paris🇫🇷
Adios Amigos.