One legged human wolf

#8

•Dax•

'Oke ben ik nou de enige die die man met een bezemsteel ziet vechten' vroeg ik verbaasd. 'Nee Dax ik zie het ook' zei Hope. Opeens brak hij de bezemsteel doormidden waardoor ik schrok. (alle dingen die Max,Dax zeggen/doen is in schuin gezet) 'Zo dat is een vijand minder' zei de enge man. 'Waar was ik nou ook alweer naar opzoek........ohja *kuch* *kuch*.......het boek der mythes'. 'Wat is het boek der mythes?' vroeg ik. 'Das toch logisch einstein het gaat over mythes' zei Max. 'Ach hou toch je mond, jij weet toch ook niet over welke mythes het gaat'. 'Nee maar............'Shhhhtttt, Bojo en ik moeten jullie wat vertellen' zei Frederico. 'En dat is?' vroeg Hope. 'Ik zelf.......euhhhhh....wat zou ik nou weer zeggen?'. 'Misschien als u het Bojo laat vertellen?' opperde Hope. 'Nee, nee ik weet het al weer. Ik zelf heb het antwoord niet op je vraag, je zult daarvoor de Maan-Goden moeten raadplegen'. 'Oke, bedankt, we moeten maar weer eens gaan' zei Max. 'Ja maar we weten........' 'Sshhht Hope, we gaan' snoerde ik haar de mond. 'Bedankt voor uw enge tijd maar we moeten nu echt gaan' zei ik. 'Oke mijn lieve kindertjes, Bojo en ik wachtten op ons volgend wederzien'. We liepen de deur uit en opeens was er een grote lichtflits en toen was het huis verdwenen. 'Oke dat is pas creepy laten we gaan' zei ik. 'Ja maar we weten toch niet waar we de Maan-Goden moeten raadplegen?' vroeg Hope verward. 'Wij wel, volg ons maar gewoon' zei Max. We gingen weer op Hope haar rug zitten en ik pakte haar vacht vast voor grip. 'Hopelijk zijn die Maan-Goden minder krankjorem als die vent' zei Max waardoor we moesten lachen.

•Frederico•

'Kraaaaa'. 'Rustig maar Bojo, we zien ze binnenkort weer'. 'Hoe weet je dat zo zeker?. (vetgedrukt is Bojo) Het zag er niet naar uit dat ze terug wouden komen'. 'Ze komen terug mijn beste Bojo, omdat ze mijn hulp nodig hebben'. 'Waarom dat?' 'Daar kom je binnenkort achter Bojo, zeer binnenkort. Ghehehehehehehehe'.

•Scott•

'Alpha er alpha Simon is voor u aan de telefoon'. 'Verbind maar door naar mijn kantoor Fabian'. 'Ja alpha'. Ik liep naar mijn kantoor, ging in mijn stoel zitten en pakte de telefoon op. 'Hallo dit is alpha Scott'. 'Ah alpha Scott fijn u te spreken'. 'Waaraan dank ik dit telefoontje van u?' 'Ik zoek een persoon en vroeg me af of u toevallig iemand bent tegengekomen'. 'Om wat voor persoon gaat het?' 'Om mijn verloofde die is weggelopen en ik wil haar zo spoedig mogelijk terug, voordat de rogues haar te pakken krijgen'. 'Ah zo, het spijt me we zijn alleen maar mannelijke rogues tegen gekomen, maar als ik een vrouw heb zal ik je terugbellen'. 'Oke bedankt Scott, fijne dag verder'. 'Ja dankje jij ook Simon'. Ik legde de hoorn weer neer en hing achterover in mijn stoel. 'Fabian wat leuk je weer te zien' hoorde ik Cindy van beneden roepen. Oh nee, waar is de verdwijnkast van Harry Potter als je hem nodig hebt. Ik stond op van mijn stoel en liep stilletjes mijn kantoor uit. Ik hong over de trap en keek naar Cindy die met Fabian, mijn beta, in gesprek was. Hoe kinderachtig mensen het zullen vinden, ik bukte en kroop langs de hal mijn vrijetijdskamer in. Eenmaal daar sloot ik de deur en deed hem opslot. Opgelucht tilde ik mezelf van de grond af naar het bed dat ik daar had staan. Eugg waarom doen de Maan-Goden mij dit aan.

•Hope•

'Waar moet ik heen jongens?' vroeg ik toen we renend een splitsing naderden. 'Rechtsaf'. 'Linksaf'. 'Jongens!' schreeuwde ik. 'Kies zelf maar' schreeuwden ze tegelijkertijd. In de hitte van het moment besloot ik rechtaf te gaan. 'Pfoe dat scheelde niks, mooie manouvre Hope' zei Max. 'Dankje maar als het aan jullie had gelegen zag ik nu sterretjes'. 'Sorry' riepen ze beide tegelijkertijd. 'Laat maar zitten, vertel nu maar gewoon welke kant ik op moet voor ik weer bijna tegen een boom op knal'. 'Hope waarom gaan we eigenlijk om met hun, wie zegt dat ze te vertrouwen zijn' zei Amelia. 'Als zij ons kunnen helpen dan moeten we ze maar vertrouwen'. 'Ik heb hier geen goed gevoel over Hope, wie weet waar ze ons nu naartoe leiden. Ik heb geen zin in nog zo'n enge man die met bezemstelen vecht'. 'Nou ze hadden ons wel voor hem gewaarschuwd'. 'Ja en zonder hun waren we hem niet eens tegengekomen. Denk nou na Hope. Je kent ze niet eens, wie weet werken ze wel voor alpha Simon en leiddn ze je recht naar hem toen en dan ben je mooi de sjaak'. 'Amelia nu stel je je aan, zoiets doen ze niet'. 'Hoe weet jij dat zo zeker?' 'Geen idee dat voel ik gewoon oke'. 'Ja je voelt he........ Ik snap al wat hier aan de hand is. Je geeft om ze'. En met die woorden was ik stil.

En was het een beetje leuk? Een klein beetje korter als normaal, maar achja zulken moeten er ook tussenzitten. En ik hou van jullie reacties dus laat ze achter👍 Adios amigo's en amiga's