Elçinin Gözünden
Adalla barışmamızın ardından 5 gün geçmişti. Her şey o kadar mükemmeldiki. İpek iyileşmiş gene şuan Emre ile dışarda mal mal dolaşıyorlardı. Biz ise şuan Adalda olan tüm kameraları Cem abiye veriyorduk.
Kaan ise kameraları taşımada yardım ediyordu Adala. Ben ise onları izliyordum. Valla hiç kendimi yormamam arkadaş, ben mi dedim beni takip etmek için kamera alın diye hayır. O yüzden ben hiç yardım etmiyordum.
Kaan biraz sövsede yinede kendileri yapıyorlarda işi. Cem abi ise bize şokla bakıyordu.
"Bu kadar kamerayı nerden buldunuz amk." Diye tepki gösterdi Cem abi.
Abiye katılıyordum.
"Ne bilim abi, iş içinmiş demekki." Dedim Cem abiye. İş ama ne iş amk bir bilse diye düşündüm. Gerçeği bilse hayatının geri kalanını karakolda yatar kalkardı. Haksızda sayılmazdı.
"Ben hayatımda böyle masraflı iş görmedim lan." Dedi Cem abi gene. Adam kameralar hakkında konuşmayı bitirince bize aşk hayatından bahsetmeye başladı amk.
Konu buraya nasıl gelmişti lan ? Diye düşündüm.
"Bak geçen bir kadın gördüm yolda yürürken, öyle mükemmeldi ki direk aşktan kalp krizi geçirip bayıldım."
Bu adam ne diyor amk diyerek onu dinlemeye devam ettim.
"Oda tabiki melek olduğu için geldi bana yardım etti. Adı Fatma'ymış. Ne güzel isim dimi yavrum ?" Dedi ve hayal kurmaya başladı. Amk adamın aşk hikayesi bizden güzel dedim. Adal bana wtf bakışı attı ama sonra güldü.
Kaan ise sondan 2. bilgisayarı taşırken bana seslendi.
"Adalın seni gördüğü günün amk ben." Dedi ve aşağı taşımaya devam etti. Biz Adalla buna baya bir güldük, o sırada cem abi hala hayallerdeydi. Ne aşkmış arkadaş diye düşündüm.
Acaba anlattığı kişi bizim Fatma teyze miydi ? Bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı. Cem abiye döndüm ve dedi ki.
"Cem abi bak Fatma teyze geliyor !" Dedim o da hemen hayallerden çıkıp etrafa bakındı.
"Hani la nerede ?" Dedi heyecanla. Sonra orda olmadığını görünce üzüldü.
"Evladım niye böyle bir şey yapıyosun, ayıptır." Dedi.
"Abi özür dilerim ama sana ne diyeyim. Bugün bize misafirliğe gelsene, sana birini tanıştıracağım." Cem abi bu fikri sevmişti ve hemen kabul etti. Cem abim be, kral adamdır.
Şunların düğünü ayarladık mı kurtulduk demektir amk. Sonra İpeke geçmiş olsun, Emreyi ellerinden kurtaramayacak. Al oğlum ye diye beslerler kendisini. Emre de itiraz etmez yer. Yani İpeke Allah yardımcı olsun.
Cem abinin nasıl bu kadar büyülü yemek yaptığını geçen sormuştum, şey demişti:
'Ben aşçıyım evladım, içine sevgimi katarım.
Dünyadaki aşçıları geçerim, ama ben bile kendimi geçemem.
Öyle güzel yemek yaparım ki,
Bırak ellerini, lezzetten kaybolursun.
Yemek bir sihirdir, ben ise büyücü.
Sen bize mi geldin ?
Aç ağzını yavrum, derim büyütürüm.'
Adam resmen bu anı bekliyormuş yıllardır. Kendine şiir bile yazmış amk.
Ondan sonra bidaha onunla ilgili yemek konuşmadım. Çünkü korktum amk. Ne zaman yemek konusu açtım bir yerden yemek kitabı çıkarıp bana ders vermeye başlıyor. Ondan sonra bu konu bana günah dedim. Yoksa Cem abi peşimi bırakmayacaktı.
Jandarma bile beni kurtaramazdı amk.
Öyle bir adam yani, siz düşünün.
Tavayla falan silahlı adamları yener. Bazen düşünüyorum keşke kavgata yanlarına Cem abiyi alsalardı.
Düşünün daha Fatma teyzeyi anlatmadım. Ona yakında gelicem.
Kaan ile Adal işlerini bitirince Cem abiye hoşçakal dedik ve evlere dağıldık.
Biz tabiki Adalla birlikte benim eve geçtik, benle kalıyor artık zaten.
Eve girmeden önce evde sesler duyduk. Adalla bir tedirgin olduk, evde kim vardı ? Allahım lütfen gene bu olmasın diye dua ederek Adala baktım.
Oda çok korkmuş ve üzgündü.
Kapıyı sessizce açtık ve salona baktık.
İçerde İpek ve Emre vardı, ikiside Elsa kostümüyle dans ediyorlardı. Açtıkları şarkı ise Let it go idi. Adal bu ana dayanamayıp odaya giderken bir kahkaha atmıştı. Ben ise onlara ciddi misiniz ? diye bakıyordum.
İpek beni fark etmişti ve bana gülümseyip konuşmaya başladı. Emre ise hala havalı havalı dans ediyordu. Üstünde Elsa kostümü vardı ama kafasında arap şapkası ve suratında ise gözlük vardı.
Bu nasıl bir kıyafet diye düşündüm.
"Elçin bize katılsana la!" Diye bağırdı. Müzik o kadar yüksektiki bağırmak zorunda kalmıştı.
"Başlarım Elsanıza, ne yaparsanız yapın ama müziği kısın!" Diye bende geri bağırdım. İpek öflesede hafif kıstı ve işlerine devam ettiler.
Salonun kapısını suratlarına kapadım ve yayın odama gittim.
Adal o sırada yayın yaptığını fark etmeden gittim yanağından öptüm ve uzaklaştım. Adal bana lan ifadesiyle baktı, sonra bende ona ne oldu diye baktım ve ekranı fark ettim. İşte şimdi sıçmıştık. Chat gerçekten deliriyordu.
Adal olayı toparlamaya çalışırken bende alttan odadan kaçtım. Tabi ben çıkarken bana bir bakış attı ve güldü.
Şimdi takipçilerle uğraşmak vardı. Ama şuanda bununla uğraşmicaktım, bende işime devam ettim. Mutfağa gittim ve yemek yapmaya başladım. Birkaç saat sonra yemekleri tabaklara koydum. İlk önce içerdeki psikopatlara yemeklerini uzattım, sonrada Adalınkini vermek için odaya girdim.
Yemeğini masaya bıraktım ve görüşürüz dedim. O da bana görüşürüz dedi ve bende yatak odama gittim. Yatağıma yatıp Fatma teyzeyi aradım.
"Alo guzum, yavrum be yapıyorsun ?" Diye direk konuya girmişti. Biraz nasılsın muhabbeti yaptıjtan sonra ona bir misafiri olduğunu söyledim.
Karşı taraftan bir tak sesi geldi ve Fatma teyze hızlı hızlı konuşmaya başladı.
"Aboo Cem abinmi geliyo ?" Diye direk söyledi. Bu kadından korkulur demiştim. Kadın her mahalleden arkadaşı ve yakını olduğu için bizim mahallenin stalkırıydı. Herkezin don rengine kadar bilirdi.
Tabi ben bunu normal karşıladım, her gün olan bir şeydi sonuçta.
"Evet teyze o geliyor." Dedim sakince.
Fatma teyzenin koşturma sesini duydum. Kesin yemek yapıcaktı. Donatır kesin diye sırıttım. Yarında doyduk be dedim.
Sonra yavrum benim işim var kapatam dedi ve kapattı. Bende bu haline güldüm ve biraz kitap okudum. Yatmadan önce telefonumu şarza koydum, camları sıkıca kapattım, kilitleri kontrol ettim ve odamdaki masanın altına sopamı koydum.
Yaşadıklarından sonra ders almak lazımmış onu öğrendim. Sonra mis gibi yatağıma yattım ve Adalı bekledim.
Oda birkaç dakika sonra geldi ve yanıma yattı. Birbirimize sarıldık.
"İyi geceler hayatım." Dedi.
"İyi geceler." Diye yanıtladım ve ona daha da sokulup uykuya daldık.
Bugün çok huzurlu ve mutlu geçirmiştik. Herkez ilk defa bu kadar mutlu ve huzurluydu.
//3. Kişi\\
Herkez rahat yataklarına yatmış ve uykuya dalmıştı sevdiklerinin yanında. Her şey ve herkez çok huzurluydu.
O kişi hariç.
Kendi evinde, intikam hırsıyla yanıp tutuşuyordu. Herkezden nefret ediyordu.
Ellerini sinirden sıktı ve kafasını kaldırıp fotoğrafa baktı.
Sonra kendine gelmek için derin nefesler aldı.
"Sakin ol _____, onlardan intikamını alıcaksın. Sadece sabret, nefretle bu planı halledemezsin." Diye kendi kendine konuşuyordu.
Kafasında tüm senaryoları kurmuştu, plan hazırdı. Kusursuz diyordu bu plana.
Her şey hazır, diye geçirdi kafasının içinde.
Bakalım bizim ekip buna hazır mıydı.
***
