Hürkanın Gözünden
Bunu dememle Adal bana şokla baktı. Ben olsam bende şaşırırdım. Ondan böyle bir şeyi kimse beklememişti.
Aslında herkez başta biraz benden şüphelendiği belliydi. Ama suçlu ben değildim. Ben sonuna kadar masumdum. Ömerin bunu neden yaptığını merak ediyordum.
Ondan hoşlanıyordum. Ve sevdiğim kişiden böyle bir şey beklememiştim. Onu kıskandırmak için Elçinle falan flört etmiştim ama amacım asla ona zarar gelmesi konusunda değildi.
"Ne demek Ömerin evi ?" Diye sordu Adal. Ama ben sadece kafamı iki yana salladım ve arabadan çıktım. Tüm polisler silahlarını çekmiş yavaşça binaya giriyorlardı.
Sonra binadan bir anda Ömer silahla çıktı. Hepimiz şok olmuştuk. Ama bizi korkutan bir şey daha vardı. Ömer silahı Elçine doğru tutuyordu. O hayır diye düşündüm.
Herkez korku ve şokla Ömere bakıyordu. Ömer ise sinirden ağlıyordu.
"Hemen kızı bırak ve silahı yere at!" Diye bağırdı polislerden bidi. Sanki bu onu durduracaktı diye düşündüm.
Ömer ise bana baktı, kimseyi umursamıyordu ve sadece bana acıyla bakıyordu.
Bir yandan Adak ise çok korkuyordu, Elçin gözleri kapalı kan içinde öylece Ömerin kollarında duruyordu. Ömer tutmasa ayakta bile duramazdı.
Ömerin gözlerinden yaşlar akıyordu, onu üzgün görmek beni daha çok üzüyordu. Sonra bana doğru konuşmaya başladı.
"Sadece beni sev istemiştim. Sadece sana sahip olmak için bunları yapmıştım..." Diye bana doğru konuştu.
O da beni seviyordu...
İçimde üzüntü ve mutluluk yarışı vardı, ne diyeceğimi bilemiyordum.
Sonra Ömer tekrar konuşmaya başladı.
"Sende beni seviyor musun Hürkan ?" Diye bana umutla baktı. Evet demek istiyordum ama ağzımdan kelimeler çıkmıyordu.
"Ben....ben.." konuşamıyordum cidden. İpek bana cevap ver artık amk diye bakıyordu. Ömer ise onu sevmediğimi sanmıştı ve bana hayal kırıklığıyla ve sinirle baktı.
"Demek öyle Hürkan. O zaman bende hem kendi canıma hemde Elçinin kine kıyarım." Dedi ve silahı Elçini kafasına iyice dayadı.
Herkez dur, yapma diye bağırdı. Ama Ömerin dinlemeye niyeti yoktu. Artık bunu yapmalıydım.
"ÖMER BENDE SENİ SEVİYORUM!" Diye ona doğru bağırdım. Korkudan ve aşktan gözlerim dolmuştu. İtirafımın böyle olmasını istememiştim. Ömer bana şokla baktı, bunu beklemiyordu.
"Beni...seviyor musun ? Gerçekten.." dedi. Hem de ne sevmek diye düşünüyordum. Ona yavaşça yaklaşmaya başladım.
"Tabiki seviyorum aptal. Bunları yapmana gerek yoktu. Hadi Elçini bırakta daha mutlu, birlikte bir hayat yaşayalım." Dedim ve ona daha da yaklaştım.
Ömer ise bana mutlulukla bakıyordu. Sonra bir anda Elçini bıraktı ve silahı uzağa fırlattı.
Elçin yere düşmüştü, Adal ve İpek de ona doğru koştular ve kucakladılar.
Sonra Emre ambulansı arama başladı. Ben Ömere bakıyordum, o da bana. Ellerimi birleştirdik ve alınlarımızı birleştirdik.
Tabiki gene polisler Ömeri sorgulayacaktı, ama şuan bu önemli değildi. Ömer üzgünce kafasını bende uzaklaştırdı ve Elçine baktı.
Pişman görünüyordu, buna mecbur olduğunu sanmıştı. Ama ben onu normal haliyle sevmiştim. Kafasını gene bana çevirdi ve özür diledi.
Elçinin Gözünden
Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir yerle karşılaştım. Neredeydim aq ben diye bir düşündüm. Sonda kolumda bir şey hissettim. Baktığımda serim vardı, ne ara hastaneye gelmiştim ben ?
Doğruldum biraz ama yara olan her yerim ağrıyordu. Ömer beni çok yaralamıştı. Ama bunu neden yaptığını bana anlatmıştı, aynısını bende Adalla yaşamıştım. O yüzden anlayabiliyordum. Affedebilirdim yani.
O da benim arkadaşımdı sonuçta. Yani onca şeyden sonra Adalı bile affetmiştim ve sevgiliydik, onu niye affetmeyeyim ?
Sonra içeri Adal girdi. Beni uyanık görünce hemen koşarak yanıma geldi.
"Elçin! İyi misin canım ?" Dedi ve elimi tuttu.
Ona gülümseyerek baktım, gerçekten çok endişelenmişti. İyiki ona sahiptim.
Elimi çekip yanağına koydum ve okşadım.
"Sayende iyiyim hayatım." Dedim. Çok seviyorduk birbirimizi. O da beni özlemle öptü ve ziyaretçi koltuğuna oturdu. Bir süre konuştuk, daha sonra içeri İpek ile Kaan girdi.
"Naber lan göt, uyanmışsın kızz." Diye duygudan duyguya girdi ve bana sarıldı. Özlemiştim bu malı da. Sonra hepimiz oturup şakalar yapıyordukki kapı tekrar açıldı ve Hürkan göründü.
Hürkan içeri girince kapının arkasından Ömer göründü. Pişman ve üzgün bir şekilde,
"İçeri gelebilir miyim ?" Dedi. Bende kabul ettim o da içeri girdi. Adal ne kadar onunla aynı kadere ve tercihlere sahip olsada yinede beni korumak için hazırdı. Onu da anlayabiliyordum, onada aynısı olsa bende korurdum.
Ömer yanıma yaklaştı ve özür diledi. Sadece Hürkanın ondan hoşlanmasını istemişti. Hürkan ise köşeden bu dediklerine gülümseyerek ona bakıyordu.
"Seni affediyorum Ömer. Biliyorsun, bizde Adalla böyleydik." Dedim ve Adalın elini tuttum. O da bana bakıp gülümsedi.
Ömer onu affetmeme çok sevinmişti ve teşekkür etti. Bir daha olmayacağına da söz verdi. Artık tamamen birleşmiştik. Tüm ekip gene bir aradaydı.
Mal mal şakalar yapıp gülüyorduj. Şakalarımız da hep yaşanmış bu olaylardandı. Artık bu olayların tamamı bitmişti.
3 Hafta Sonra
Tam tamına üç hafta geçmişti. Her şey normale dönmüştü. Adlla biz birlikteliğimizi falan chate duyurmuştuk, onlarda bizim adımıza çok mutlu olmuşlardı. Artık birlikte yayınlar yapıyorduk.
Kaan ve Mert de birlikte videolar çekiyorlardı. Herkez çoktan onlar açıklama yapmadan anlamışlardı birlikte olduklarını. Ve desteklemişlerdi.
Ömer ve Hürkan'da da aynısı olmuştu. Onlarda çok tatlı bir şekilde takılıyorlardı. Herkez sonunda mutlu ve birlikteydi.
Her sabah ve akşam tüm ekipçe buluşur, doyasıya gezer ve eģlenirdik.
Her şey mükemmeldi, artık bir sona varmıştık.
İyiki o gün Adalla tanışmısım diye düşünüyorum. O olmasaydı ve benden hoşlanmasaydı buraya gelemezdik.
Çok zor zamanlat geçirdik ama artık her şey mutlu sonla bitmişti.
Ha bu arada Cem abi ile Fatma teyze de geçen evlendiler ve bizim karşıya yerleştiler. Her gün onlara uğrarız ve sohbet ederiz. Tabiki de iki manyak evli olduğu için bizi gebertirlerdi. Ama olsun çok tatlı bir çift olmuşlardı.
Cem abi yakında çocuk diye tuttururdu. İkisinin bir çocuklarının hayali bile çok sevimliydi. Tabi Cem abi bize bunu diyince Adala da bir şeyler oldu. Full sence ne zaman evleniriz falan demeye başladı.
Amk Cem abi diye sövüyodum evde. Her sabah ve akşamın konusu buydu Adalın. Belasını yakında sevicektim.
***
