Mertin Gözünden
Başımdaki korkunç ağrıyla gözlerimi açtım. Etrafa bakındım, bir süre nerede olduğumu algılayamadım. Ama sonra fark ettim, Kaanın evindeydim.
Buraya nasıl gelmişyim ve kim getirmişti ? En son Hürkanın bana yardım ettiğini hatırlıyordum. Ne iyi insandıda beni buraya getirmişti diye düşündüm.
Yataktan kalktım ve evde Kaanı aradım ama evde kimse yoktu. Nereye gitmişti bu ?
Telefonumu aldım ama tam Elçini arayıp Kaan orada mı diye soracakken bilinmeyen biri bana yazdı.
'Yerinde olsam onları aramak gibi bir hata yapmam.'
Bu kim amk diye düşündüm ve geri cevap yazdım.
'Kimsiniz ?'
'Şuanda kim olduğum önemli değil önemli olan senin seçimlerin ve sonuçları. :)'
Ne dediğini hiç anlamamıştım. Neden Elçini aramamamı istiyordu bilmiyordum. Ama kesin bir şey dönüyordu.
'Ne seçimleri ?'
Sonra karşıma bir fotoğraf geldi. Tüm vücudumun gerginlikten soğuduğumu hissediyordum. Nasıl olur ya ?
Karşımdaki fotoğrafta baygın bir Kaan vardı, ona yapmışlardı ?
'Eğer onun yaşamasını istiyorsan, senden istediklerimizi harfi harfine yapıcaksın.'
Diye bir mesaj geldi sonra. Sinirden dişlerimi sıkıyordum. Sakin olabilmek için bir koltuğa oturdum. Gerçekten deliriyordum.
'Benden ne istiyorsun seni adi pislik.' Diye hızlıca cevap yazdım.
'Fazla bir şey değil, planımı gerçekleştirmek konusunda bana yardım ediceksin.'
Aynen, gerçekten azıcık bir şeymiş dedim ve göz devirdim.
'Bana gözünü devirme lan.'
Dedi bir anda, beni nereden görebilirdi ? Bu daha da gerilmeme sebep oldu.
'Şu sikik planını söylede bitsin.'
Suratını göremesemde sırıttığına yemin edebilirdim ama kanıtlamazdım.
Bana planını anlattı ve gerekenleri yapmamı söyledi.
'Anladığını düşünüyorum. O zaman eğlence başlasın!'
Adalın Gözünden
Sonunda beni de şu aptal hapisaneden çıkarmışlardı ama herkez bir yerlere dağıldığı için kimse ortada yoktu.
Saat 14:55 idi. En son buraya geldiğimizde saat 10 du aq. Soruşturma gerçekten uzun sürmüştü. Karakolun giriş bölümüne geldim ama burdada kimse yoktu.
Elçin en son İpeki bulmaya gitmişti ve hala dönmemişti. Umarım iyidir diye düşündüm. Ve ordaki koltuklara oturup beklemeye başladım.
30 dakika sonra
Beklemekten bıkmıştım. Ayağa kalktım ve telefonumdan Elçini aradım ve direk açtı.
"Alo ?" Diye cevap verdi.
"Alo Elçin, benim Adal. Beni şimdi hücreden çıkardılar ama seni bulamıyorum, neredesin ?"
İlk birkaç saniye sessizlik oldu.
"Ama sen zaten evde değil misin ?"
Ne ? Evde değildim, daha bir saat önce hücrede konuşuyorduk. Bana şaka falan yapıyor olmalı diye düşündüm.
"Haha çok komik şaka hayatım. Ama ben ciddiyim neredesin ?"
"Ben şaka falan yapmıyorum Adal! En son sen bana ben İpekle konuşurken mesaj atmıştın 'beni bıraktılar şuan evdeyim, özür dilerim sana haber vermedim.' diye. Asıl sen bana şaka mı yapıyorsun ?"
Şok olmuştum, ona kim benim ağzımdan mesaj atmıştı ve ne zaman ?
Şimdi söyle bir ihtimal vardı çünkü sizi tutukladıkları zaman telefon da dahil her şeyi alıyorlar.
Ama şuandaki sorun bu değildi.
