İpekin Gözünden
Mert bir anda üstümüze koşmaya başlamıştı. Emre ona sopayla karşı koyacakken Mert hızlı bir hamleyle sopayı aldı ve uzağa fırlattı. Olanları şokla izliyordum.
Birbirleriyle resmen boğuşuyorlardı ve ben ne yapacağımı bilemiyordum. Koşarak sopayı almaya gittim. Yere çömelip sopayı alacakken lafa biri sertçe vurdu.
Gere yığıldım. Başım çok fena ağrıyordu. Gözlerimi açıp bana vuran kişiye baktım. Lan Kaan burada ne yapıyordu ?
Ona şokla baktım. Bana neden vurmuştu, bizim tarafımızda değil miydi ? Sanırım kafama yediğim darbe yüzünden deliriyordum.
"Kaan sen burada ne yapıyorsun ?" Dedim güçlükle. Başımın ağrısı gittikçe kötüleşiyordu.
"Valla özür dilemelimiyim bilmiyorum bacım. Ama yapmam gerekeni yapıyorum." Dedi. Sopayı kendisi almıştı. Bize bir vursa ölürdük amk.
Emre yerde yorgunluktan yatıyordu. Mert ise ayağa kalkmış Emre bir şey yapmasın diye, karabasan gibi başında duruyordu. Noluyor amk diye düşündüm. Kaan da karşı taraftaysa sıçmıştık.
"Kaan sal bizi amk. Aşktan gözün mü kör oldu bilmiyorum ama bak Elçini düşün." Dedim. Elçin ikimizinde en yakın arkadaşıydı. Onu severdi.
Umarım bu fikrinden vazgeçer diye düşündüm. Ama öyle olmadı.
"Elçinden banane amk. Ben kendi çıkarımı düşünürüm." Dedi ve komik bir şey varmış gibi güldü.
Bugün herkez de bir sorun var amk.
"Para mı verdiler amk. Yuh yani Kaan, senden beklemezdim." Dedi Emre.
"Para vermediler ki amk." Dedi Kaan.
"Ne verdiler amk. Beleşe yapmamışsındır herhalde." Dedim. Hangi salak beleşe bir şey yaparki bu zamanda.
Kaan Merte baktı. Mert ise Emreye bakıyordu.
Kaan sonra kafasını hızla çevirip bana baktı.
"Neden yaptığım önemli deģil. Önemli olan sadece bizim dediklerimizi yapmanız." Dedi ve Kaan ellerimi bağlayıp başka bir odaya getirdi.
Emreye ne oldu bilmiyorum ama umarım kötü bir şey yapmazlar.
Beni boş bir odaya bıraktı ve kapıyı kitleyip gitti. Ama ben İpekim olum kaçarım burdan. Bir süre kapıyı dinledim hepsinin evden gittiğinden emin olduğumda ayağa kalktım.
Salak ayaklarımı bağlamayı unutmuştu. Görürsün lan sen diye düşündüm. Camın yanına gittim ve ayağımla sertçe vurdum.
Cam parşalara ayrılıp yere döküldü. Bağlı elimle keskin bir parça alıp ipi kesmeye başladım.
İp sonunda kesildiğinde rahatlamıştım. Yess be özgürlük. Kapıyı açmaya çalıştım ama olmadı. Benimde aklıma bir fikir geldi. Büyük ihtimalle anahtar hala delikteydi. Odadaki büyük cam parçalarından birini aldım ve kapının altından ittim.
Sonra kafamdan bir toka çıkardım ve anahtar deliğinden anahtarı düşürmeye çalıştım. Bazen iyiki Tiktok izliyorum diye düşündüm. Her türlü saçma şey vardı orda vallaha.
Sonunda anahtar düşmüştü. Kapının altındaki camı içeri çektim ve anahtarı aldım. Azıcık bir zafer dansı yaptıktan sonra kapıyı açtım.
Evde Emreye seslendim.
"Emre, nerdesin amk !?" Diye seslendim. Cevapta hemen geldi.
"Bağırma amk burdayım !"
Sesin olduğu odaya koştum ve kapıyı açtım. Birbirimize direk sarıldık. İkimizde çok korkmuştuk. Ama ben herkezden zeki olduğum için ben kaçmayı başarmıştım. Emreye bu konuda azıcık hava yaptıktan sonra evden çıktık.
