Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arctic Monkeys, 505.
---
Kim Taehyung, Aynı gün, 16.34
“Evinde içki var mı? En son 600 sene önce Dünyalıların içkilerinden içtim.”
Atölyemi mahvettikten sonra biraz daha orada duramayacağımı, dağınıklık yüzünden oturup ağlayacağımı bildiğim için onu sürükleye sürükleye aşağıya indirmiştim. Tamam, tam olarak sürüklemiş sayılmazdım ama gerçekten de atölyemi öyle görmek beni çok sinirlendirmişti ve bir şekilde oradan çıkmasını sağlamıştım. Çünkü inanın, o dağınıklığa katlanmak ve sonrasında orayı tekrar benim toplayacağımı bilmek beni çok üzüyordu.
Yine de belki de, sivri dişlere değerdi.
“Viski var, içer misin?”
Sakince başını salladıktan sonra mutfağa ilerledim. Dolaptan şişeyi ve iki de viski bardağını çıkarttıktan sonra bardaklara hafif acı sıvıyı doldurmaya başladım. Hiçbir şeyin normal olmayışı kafayı bulmaya itiyordu beni, zihnim bir orman kadar karmakarışıktı ve belki de dağılırsam durum daha katlanılabilir olabilirdi.
İki bardağı ve şişeyi siyah bir tepsi üzerine koydum ve salona adımlamaya başladım. O salonda yeni dünyayla ilgili bir şeyler çözmeye çalışırken telefonumu karıştırdığını fark ettim. Sinirle yanına gidip tepsiyi orta sehpanın üzerine bıraktım ve telefonumu elinden aldım.
“Rica ediyorum, kişisel eşyalarıma dokunma!”
Ağzından küçük bir tıslama çıktı ve kafasını iki yana salladı dalga geçercesine. Ben ciddi olmayan bir sinirle suratına dikmişken gözlerimi, o hâlâ herhangi bir eylemde bulunmuyordu bana karşı.
“Eğer annene benziyorsan, eminim annen tam olarak insanların tanımladığı şeytandır.”
Küçük bir kahkahanın ardından tepsideki bir bardağı aldı, ufak bir yudum içti. Hafif keskin bir tadı vardı, suratı buruşmuştu bu yüzden. Fakat yine de beğenmemişe benzemiyordu.
“Neden, nasıl tanımlıyorlarmış insanlar annemi?”
Gözlerimi yumdum ve birkaç saniye sustum. Gözümü açtığımda az önce oturduğu yerde yoktu, salonun penceresinden dışarı bakıyordu. Dünya'yı özlediğini düşünmeye başlayacaktım, sürekli etrafı inceliyordu. Fakat Tanrıların arasından gelen bir iblis yarısının Dünya'ya hayran olması da akıl alır gibi gelmediğinden düşüncelerimi öylece yutuyordum.
